Σάββατο 25 Ιουνίου 2011

Ναταλία Γερμανού - Τι έπαθε στο super market;

Θα το γράψω γιατί το υποσχέθηκα στη Βιβή, που τη συνάντησα στο σούπερ μάρκετ στα Βριλήσσια, όπου ανέμελη ψώνιζα. Με ακολουθούσε κάνα πεντάλεπτο η Βιβή, εγώ χαμπάρι.

Πήρα τυρί κότατζ, πήρα τόνο σε νερό, πήρα φρυγανιές, και με τσάκωσε στο ψυγείο των αλλαντικών την ώρα που η κοπελίτσα μού ζύγιζε μισό κιλό γαλοπούλα σε φέτες. Και μου πάτησε ένα βρισίδι η Βιβή που ήταν όλο δικό μου – αλλά όχι μόνο δικό μου. «Άκου να δεις» μου λέει «σε συμπαθώ και σε πάω, αλλά άμα ξαναδώ εσένα ή καμιά άλλη του σιναφιού σου, που είστε λεπτές και τρώτε αυτές τις αηδίες για να μένετε λεπτές, να μας το παίζετε ότι και καλά δεν στερείστε τίποτα και φωτογραφίζεστε στα περιοδικά πώς χάσατε 10, 20 και 30 κιλά και να μας κάνετε μάθημα πώς να αγαπάμε το σώμα μας, θα βγω στην πρώτη εκπομπή που θα βρω και θα σας κράξω ονομαστικά μία μία».

Κάγκελο εγώ. «Εγώ αγαπάω το σώμα μου» μου λέει η Βιβή «κατάλαβες, κοριτσάρα μου; Εγώ, που είμαι 78 κιλά και τρώω τα παγωτάκια μου και χαίρομαι τη ζωούλα μου, όχι εσείς που μας λέτε ότι τρώτε παστίτσιο και απλά προσέχετε. Κάνε μας τη χάρη και πες το και στις άλλες, άντε μπράβο… Κι άμα είσαι μάγκας, πες τα και στην τηλεόραση ή γράψ’ τα στο περιοδικό σου». Αυτά είπε η Βιβή και με κέρασε και έναν πύραυλο σοκολάτα ενισχυμένο – τον οποίο απαίτησε, φυσικά, να φάω μπροστά της.

Α ρε Βιβή, πόσο δίκιο έχεις!

Νέα δεδομένα για τη γρήγορη απώλεια βάρους


Ανατροπή στα μέχρι τώρα δεδομένα, όσον αφορά στον ρυθμό απώλειας βάρους, φαίνεται να έρχεται στο προσκήνιο τα τελευταία χρόνια και επιβεβαιώνεται και από μελέτη που ανακοινώθηκε στο 18ο Πανευρωπαϊκό Συνέδριο Παχυσαρκίας που πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
Συγκεκριμένα, ο καθηγητής T.Handjieva – Darlenska, ανακοινώνοντας αποτελέσματα από τη μεγάλη πανευρωπαϊκή μελέτη DIOGENES, έδειξε ότι οι υπέρβαροι/παχύσαρκοι που έχασαν πάνω από 13 κιλά σε 8 εβδομάδες, με ένα υποθερμιδικό διαιτολόγιο 800-900 θερμίδων (προερχομένων αποκλειστικά με υποκατάστατα γευμάτων) μπορούν και διατηρούν καλύτερα την απώλεια αυτή στους επόμενους έξι μήνες, από ότι ασθενείς με απώλεια μικρότερη των 8 κιλών με το ίδιο πρόγραμμα για το ίδιο διάστημα.
H γρήγορη βελτίωση της εικόνας σώματος είναι μεταξύ των κύριων αιτιών που μπορούν οι παχύσαρκοι να διατηρούν τις διαιτητικές και συμπεριφοριστικές αλλαγές στη ζωή τους.
Το εύρημα αυτό, μαζί και με προηγούμενα ανάλογα συμπεράσματα, ίσως θα πρέπει να μας κάνει να αναθεωρήσουμε τον ρυθμό απώλειας βάρους σε άτομα με μεγάλο ΔΜΣ (Δείκτης Μάζας Σώματος), καθώς ο αργός ρυθμός απώλειας πιθανώς να λειτουργεί αρνητικά και να αυξάνει τα ποσοστά παραίτησης από το πρόγραμμα απώλειας βάρους.
Πηγή:nutrimed

Τετάρτη 15 Ιουνίου 2011

H δημοφιλής τραγουδίστρια Pink


Έχει πολλά νεύρα!

«Εκνευρίζομαι εύκολα και επίσης τρώω ακατάπαυστα» είπε η Pink σε συνέντευξή της περιγράφοντας ένα παράδειγμα όλων αυτών που βιώνει τελευταία: «Ήμουν στο σούπερ- μάρκετ και τη στιγμή που πήγαν να βάλω τα πράγματα στο αμάξι ήρθε ένας τύπος από πίσω μου με το αμάξι του.Ο άνθρωπος ήθελε να παρκάρει στη θέση μου, αλλά δεν ξέρω τι με έπιασε και γύρισα και τον έβρισα, επειδή με άγχωσε. Τσαντίστηκε κι αυτός αλλά όταν κατάλαβε ποια ήμουν μαζεύτηκε», είπε η Pink.«Επιπλέον πρέπει να σας πω ότι τώρα τρώω για δύο οπότε έχω σταματήσει τους διαιτολόγους και τα υγιεινά και παίρνω την εκδίκηση μου για όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν σε αυστηρές δίαιτες», κατέληξε η τραγουδίστρια. …

«Πώς βάλαμε φρένο στο φαγητό»


«Με λένε Λητώ και είμαι ψυχαναγκαστική υπερφάγος. Τρώω ακατάπαυστα απίστευτες ποσότητες, από το πρωί που ξυπνάω μέχρι το βράδυ που πέφτω για ύπνο. Η ζωή μου περιστρέφεται γύρω από το φαγητό. Αλλά θέλω να βάλω τέλος σ' αυτό το μαρτύριο». Η Λητώ, τρία χρόνια έπειτα από αυτή την εξομολόγησή της, υποστηρίζει ότι η εξάρτησή της από το φαγητό ήταν τέτοια που, αν στον δρόμο της δεν είχαν βρεθεί οι Ανώνυμοι Υπερφάγοι, δεν ξέρει ποια θα ήταν η κατάληξή της.
Η ψυχαναγκαστική υπερφαγία είναι ένα πρόβλημα που στοιχειώνει τη ζωή πολλών ανθρώπων. Οι Ανώνυμοι Υπερφάγοι (Α.Υ.), μια αδελφότητα ατόμων που αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα, αλληλοϋποστηρίζονται μέσω των κοινών εμπειριών τους προκειμένου να αναρρώσουν από την ψυχαναγκαστική υπερφαγία -και από άλλες διαταραχές πρόσληψης τροφής, βουλιμία ή νευρική ανορεξία. «Δεν είμαστε οργάνωση, πολιτική κίνηση ή θρησκευτική δοξασία. Δεν μοιράζουμε δίαιτες και θερμιδόμετρα. Σκοπός μας είναι να απέχουμε από την καταναγκαστική πολυφαγία και να βοηθήσουμε εκείνους που υποφέρουν», λένε. Αδελφότητες των Α.Υ. υπάρχουν εδώ και χρόνια -η συνάντηση των πρώτων Α.Υ. έγινε το 1960 στην Καλιφόρνια. Η εισαγωγή της ιδέας και στην Ελλάδα έγινε στα μέσα του 1980. Δυο δεκαετίες μετά, κοινότητες Α.Υ. υπάρχουν σε πάνω από 75 χώρες, υποστηρίζοντας χιλιάδες πάσχοντες.
Στην οδό Ζήνωνος στο κέντρο της Αθήνας, στα λίγα τετραγωνικά ενός ζεστού χώρου, δεκάδες άνθρωποι στεγάζουν καθημερινά τα προβλήματά τους και αναζητούν τη δύναμη που θα τους βοηθήσει να απεξαρτηθούν από τον κοινό εχθρό: τον ψυχαναγκασμό για φαγητό. Το ζήτημα εδώ δεν είναι πώς θα χάσει κάποιος κιλά, αλλά πώς θα απελευθερωθεί από την εξάρτησή του. Η Λητώ μοιράζεται με σταθερή φωνή τη δική της εμπειρία: «Ημουν σε πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση. Ενιωθα ότι αυτοκτονώ τρώγοντας. Ετρωγα, έκλαιγα και έλεγα "τώρα θα σταματήσω". Δεν μπορούσα να κουνηθώ, ν' ανέβω σκάλες, είχα πέσει σε κατάθλιψη. Στους Α.Υ. είδα ανθρώπους που είχαν ξεφύγει από τα νύχια αυτής της αρρώστιας, που είχαν κερδίσει τη γαλήνη. Κατάλαβα πολλά για μένα. Εμαθα να αγαπώ ακόμα και το άρρωστο κομμάτι του εαυτού μου και να προσπαθώ για κάτι καλύτερο. Εμαθα ότι δεν έχει σημασία η τελειότητα, αλλά το να προοδεύεις. Εμαθα να πέφτω και να σηκώνομαι».
Κάθε μέλος έρχεται στις συνεδριάσεις, μιλάει για τον εαυτό του και οι υπόλοιποι τον ακούν και του συμπαραστέκονται. Χωρίς την παρουσία ειδικών και ψυχολόγων, χωρίς να ασκείται κριτική, χωρίς να δίνονται συμβουλές -μόνο λόγια ενθάρρυνσης. Το πρόγραμμα ανάρρωσης των Α.Υ. ακολουθεί το πρόγραμμα των Ανώνυμων Αλκοολικών με τα «12 βήματα». Αλλάζοντας τις λέξεις «αλκοόλ» και «αλκοολικός» με τις λέξεις «φαγητό» και «ψυχαναγκαστικός υπερφάγος», αποδεχόμενοι τον τριπλό χαρακτήρα της αρρώστιας τους (σωματικό, ψυχικό και πνευματικό), οι Α.Υ. επιδιώκουν να μειώσουν την έγνοια για το φαγητό, να γνωρίσουν τον εαυτό τους και να αναλογιστούν πώς θέλουν να είναι η ζωή τους. Για να ενταχθεί κάποιος στους Α.Υ. αρκεί να έχει πάρει την απόφαση πως θέλει να απεξαρτηθεί από την εξαρτησιογόνα ουσία που ονομάζεται φαγητό. Κατά τα λοιπά, δεν έχει καμία υποχρέωση -ούτε καν χρηματική.
Οι συναντήσεις εδώ είναι καθημερινές -όπως και η επικοινωνία μεταξύ των μελών, η διατήρηση προσωπικού ημερολογίου, η καταγραφή σκέψεων και συναισθημάτων. Και για τους περισσότερους, η προσπάθεια αποχής από τον ψυχαναγκασμό τους είναι παντονινή. «Μια στραβοτιμονιά, μια παραπάνω μπουκιά και η εξάρτηση επιστρέφει». Αλλος αντιμετωπίζει την ασθένειά του καλύτερα, άλλος πισωγυρίζει. Αλλά, όπως λένε, ακόμη και μια μέρα επιβολής της θέλησης πάνω στο φαγητό, είναι μέρα για να πανηγυρίσουν τη νίκη τους.
Περισσότερες πληροφορίες: Ζήνωνος 4, 210-3462800, www.anonymoi-yperfagoi.gr, www.oa.org. *

Ρατσιστής του εαυτού σου .

Χριστίνα
--------------
Παντού μέτωπα ανοιχτά..ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ

Σήμερα είμαι πολύ χάλια παιδιά.. Εκεί που είμαι πιο καλά και προσπαθώ να μπω σε μία σειρά καταρρέω.. Από όπου και να κοιτάξω μέτωπα.. Έχω τη σχολή μου να την τελειώσω για να προχωρήσω στη ζωή μου και το σώμα μου εχθρό μου..Τρώω ακατάπαυστα και δεν αναγνωρίζω πλέον το κορμί μου..Και όλα φαίνονται τόσο αδύνατα. Είμαι κλεισμένη στο δωμάτιό μου μέρες τώρα βγαίνω μόνο για να φάω και με τη μητέρα μου λέμε τα απαραίτητα. Δε μπορώ άλλο αυτή τη ζωή, ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΩ... Θέλω να φύγω από εδώ, να μην ξαναδώ κανέναν τους.. Αλλά αν δεν τελειώσω τη σχολή μου αυτό δεν γίνεται.. Δεν έχω άλλη υπομονή, δεν έχω άλλη αντοχή! 

Η συνταγή !!!

"Δε μπορώ να σας δώσω τη συνταγή της επιτυχίας, μπορώ όμως να σας δώσω τη συνταγή της αποτυχίας - προσπαθήστε να ευχαριστήσετε τους πάντες." 


Herbert Swope

Η Πηνελόπη αλλάζει !!!

Όταν ξυπνάω το πρωί (και μιλάμε για πολύ πρωί) προσπαθώ να σκεφτώ τι θα μαγειρέψω κατά την βραδινή επιστροφή μου, έτσι ώστε να κάνω μια προετομασία. Να βγάλω τα υλικά μου από τον καταψύκτη, να προμηθευθώ ίσως κάποια λαχανικά που μου λείπουν, να συνδυάσω γεύσεις που δεν έχουμε γευτεί πρόσφατα κ.λ.π.
Αλλά γυρίζοντας και πάντα σύμφωνα με την διάθεση της στιγμής, το προγραμματισμένο από το πρωί φαγητό, τις περισσότερες φορές το αλλάζω :-)))
Είτε γιατί έχω αλλάξει διάθεση, είτε γιατί δεν έχω τον χρόνο που χρειάζομαι στην διάθεση μου, είτε γιατί έχω μπει στα αίματα διαβάζοντας κάποια ανάρτηση σε blog ή άλλη δημοσίευση.

Έτσι λοιπόν οι χθεσινές χοιρινές μπριζόλες λαιμού, που θα γίνονταν στο χαρτί τυλιγμένες με πιπεριές, ντομάτα και σάλτσα μουστάρδας και μπαχαρικών... μας βγήκαν με κρέμα γάλακτος, μανιτάρια και συνοδεία ψιλής σπαγγετίνης βρασμένη μέσα στην σάλτσα τους.
Ζυμαρικά, κρέμα γάλακτος, γραβιέρα Νάξου σε κύβους, μανιτάρια, ψιλοκομμένη ντομάτα και χοιρινή μπριζόλα! Όλες οι θερμίδες "στήσανε" χορό μέσα σε τούτο το πιάτο, αλλά ήταν πολύ νόστιμο το αφιλότιμο!

-------------------
Πηνελόπη

Έφτασα σε αυτό που πάντα φοβόμουν !!!

Θυμάμε τον εαυτόν μου απο τότε που άρχισα να παίρνω κιλά, όλο τον περίγυρό μου να με συγκρίνει με κάποιον και να μου λέει κάνόνισε να γίνεις σαν αυτόν! 150 κίλα !!! Ο εκάστοτε αυτός δεν ήταν φυσικά 150 κιλά αλλά έτσι κούβέντες για να με πικάρουν !!! 

Το θέμα είναι ότι πλέον έφτασα αυτά 150 κιλά και επιθυμία για να το ράψω δεν έχω !!! 

Μήπως είμαι διαστροφικός; Μήπως είμαι άρρωστος; Μήπως γενικά κάτι δεν πάει καλά;
Δεν μπορεί απο την μία να με βρίζω που πήρα αυτά τα κιλά και απο την άλλη να μην έρχεται κάν σαν ιδέα να κάνω κάτι μπάς και πέσει κανα κιλό;

Ζυγίζω πλέον όσο δύο άνθρωποι... Περπατάω στον δρόμο και κάνουν στο πλάι, φοβούνται τον όγκο μου !!!

Αυτό για εμένα λέγεται δυστυχία !!!

Το post το έστειλε η Elsa σε κάποιο forum γιατί όλοι εμείς οι "καλοί" άνθρωποι την έχουμε καταδικάσει, απλά και μόνο γιατί είναι παχουλοί !!!

Διαβάστε και βγάλτε τα συμπεράσματά σας.
-----------------------------------------------------
Elsa_


Καλή σας μέρα.
Σήμερα νιώθω την ανάγκη να μιλήσω, ή μάλλον να κραυγάσω την απελπισία μου.

Παρακολουθώ αθέατη, μήνες τώρα το φόρουμ.

Δεν συμμετέχω, δεν έχω "μούτρα", γιατί έχω αθετήσει την υπόσχεση που είχα δώσει στον εαυτό μου: Να πάψω να είμαι βουλιμική, να ξαναγίνω ανορεξική, να ξαναπέσω σε ΔΜΣ 17,8, να ξανανιώσω ευτυχισμένη...

Τίποτε από αυτά δεν έχει γίνει.
Ο ΔΜΣ καθηλώθηκε στα 22-23.
Η ψυχολογική μου κατάσταση στέκεται σε επίπεδα αξιοπρέπειας, χάρη στα Ladose και στο Geodon...

H ανηδονία, η ασεξουαλικότητα, η κατάθλιψη, γνωστές "κυρίες" απ'τα παλιά (κοντεύουν 6 χρόνια πια).

Η επιδείνωση της βουλιμίας μου έγκειται:

α). Στην καθαρή εξάρτηση απ'τα καθαρτικά (ημερήσια δόση μεταξύ 8-12 δισκίων).
Οποιαδήποτε προσπάθεια για "φυσικές" λύσεις (όπως φυτικές ίνες, φρούτα, βότανα κατά της δυσκοιλιότητας) αποβαίνει άκαρπη.
Η λαχτάρα για να καταπίνω DULCOLAX σαν καραμέλες, με τρομάζει πλέον...

β). Στην ολοήμερη "νηστεία" και στην μεταμεσονύχτια, απελπισμένη αναζήτηση υδατανθράκων
(απ'την καταραμένη λαιμαργία μου δεν γλυτώνει τίποτε.... ούτε οι πιο απίθανοι συνδυασμοί γλυκού-αλμυρού-παγωμένου)

γ). Στις παράξενες διατροφικές μου συνήθειες.
Για παράδειγμα, δεν έχω φάει εδώ και χρόνια σε ταβέρνα ή φαστ-φουντ, αλλά ούτε και στο σπίτι κάθομαι στο τραπέζι για να φάω μεσημέρι ή βράδυ με το παιδί μου....Είναι ήδη 9 ετών και τρώει πάντα μόνη της σε φορητό τραπεζάκι, από τότε που θυμάται τον εαυτό της...

δ). Στην απόλυτη κοινωνική μου απομόνωση. Δεν έχω φίλους, ούτε συγγενείς, ούτε συμμετέχω σε οποιαδήποτε κοινωνική δραστηριότητα. Μόνη μου έξοδος, η βόλτα στο Σ/Μ, στον παιδότοπο και στις παιδικές παραστάσεις της μικρής.

ε). Στο καθημερινό τελετουργικό πλάνο που ακολουθώ:
Ξυπνάω πάντα μέσα στη νύχτα για να φάω.
Ακολουθούν οι ενοχές, ο θυμός, η αυτολύπηση.
Μετά, έρχονται τα καθαρτικά.
Εν συνεχεία γράφω πρόγραμμα για δίαιτα, fasting και ό,τι άλλο θα με αποτρέψει απ'το να φάω εν συνεχεία.
Κρεμάω τα χαρτάκια αυτά απέναντί μου και προσπαθώ να με "ντοπάρω" για το υπόλοιπο της μέρας.

Τα καταφέρνω θαυμάσια μέχρι το βράδυ της επομένης. Τόσο θαυμάσια που κάθε μέρα λέω "Τελείωσε ο εφιάλτης σήμερα! Δεν σκοπεύω να φάω για όσες μέρες αντέξω. Θα χάσω 10 κιλά αυτό το μήνα!". Τα ίδια λέω κάθε μέρα.

Τα ίδια σκ...ά κάνω κάθε νύχτα.... Με ακυρώνω... με ματώνω...

Νιώθω τόσο κουρασμένη, τόσο απελπισμένη που αν δεν ήμουν μητέρα, ΤΙΠΟΤΕ άλλο δεν θα με κρατούσε σε τούτο τον κόσμο. Μόνο η κόρη μου αποτελεί πηγή ζωής πια για μένα.

Ντρέπομαι γι'αυτό που έχω καταντήσει.
Κοιτάζω τα μικροσκοπικά μου ρούχα, αυτά που φορούσα όταν ήμουν ανορεξική και μόλις 54kg με ύψος 1.74... Τι όμορφες μέρες! Θυμάμαι με νοσταλγία πόσο αγωνιούσαν συνάδελφοι και συγγενείς για την υγεία μου... Θυμάμαι το άσαρκο πλάσμα και το εκλιπαρώ να ξαναγυρίσει. Να ξαναβρεί αυτοέλεγχο και αυτοκυριαρχία απέναντι στη συναισθηματική πείνα...

Ας μου πει κάποιος ότι κάποτε θα ΞΥΠΝΗΣΩ, θα ξαναγίνω όπως πριν... Δεν με αντέχω έτσι όπως είμαι πλέον, δεν αντέχω να με κοιτάζω στον καθρέφτη....

Ψεύδομαι στον εαυτό μου (και στους άλλους) ότι φταίει η ορμονική μου δυσλειτουργία για τα κιλά που έχω πάρει. Τι θράσος! Η λαιμαργία φταίει, όχι η θυροξίνη...

Συγχωρέστε με για το μακροσκελές του ποστ... Αλλά δεν άντεχα να τα γράψω πάλι σε μια κόλλα χαρτί και να την κρεμάσω απέναντί μου για να με "ενεργοποιήσω". Νιώθω να πνίγομαι απ'την ανάγκη να μιλήσω σε κάποιον...

Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Οι άνδρες με κοιλιά...αντέχουν περισσότερο στο sex

Επιτέλους και ένας λόγος για να μην πάτε γυμναστήριο.

Μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο Erciyes στην Τουρκία διαπίστωσε ότι οι υπέρβαροι άνδρες μπορούν να έχουν μεγαλύτερη διάρκεια στο κρεβάτι από τους αδύνατους.
Σύμφωνα με τα ευρήματα οι άνδρες με τα χαμηλότερα σκορ Δείκτη Μάζας Σώματος ήταν περισσότερο επιρρεπείς στην πρόωρη εκσπερμάτιση.
Άρα το ρητό ότι «ο άνδρας πρέπει να έχει λίγο κοιλίτσα» βρίσκει το απόλυτο επιστημονικό του έρεισμα!.


Πηγή: newsbomb.gr