Τα οφέλη του… αργού τρεξίματος

Δεν χρειάζεται να κάνετε σπριντ κάθε φορά που βγαίνετε για τρέξιμο.
Το αργό τρέξιμο έχει και αυτό πολύ σημαντικά οφέλη.

Τρέξιμο. Όλοι το έχουμε δοκιμάσει κάποια στιγμή στη ζωή μας. Και, λογικά, η πρώτη μας σκέψη ήταν πως είναι πολύ πιο κουραστικό απ’ ό,τι φαίνεται. Μερικοί από εμάς δυσκολευόμαστε να τρέξουμε γρήγορα, και αυτό μας έχει κάνει να αποφεύγουμε το σπορ όλο και περισσότερο.

Κι όμως, το ξέρατε πως το αργό τρέξιμο μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη για την υγεία; Ας ρίξουμε μια πιο αναλυτική ματιά…

Μικρότερες πιθανότητες τραυματισμού

Το τρέξιμο είναι γυμναστική υψηλής έντασης, και ασκεί ιδιαίτερη πίεση στις αρθρώσεις, ειδικά σε αυτές των γονάτων. Και όσο πιο γρήγορα τρέχουμε, τόσο μεγαλύτερη πίεση ασκούμε, και ο κίνδυνος τραυματισμού αυξάνεται κατακόρυφα. Επιπλέον, με το να τρέχουμε τακτικά σε μεγάλες ταχύτητες, καταπονούμε μύες, αρθρώσεις, τένοντες και οστά, κάτι που μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές.

Θα προσαρμοστείτε καλύτερα

Ο συχνότερος λόγος που κάποιος παρατάει το τρέξιμο εντελώς είναι ότι δοκίμασε μερικές φορές γρήγορα, απογοητεύτηκε, και απλά σταμάτησε. Κι όμως, το αργό τρέξιμο, ειδικά για έναν αρχάριο, είναι ο καλύτερος τρόπος να κάνετε το σώμα σας να συνηθίσει και να προσαρμοστεί στην μορφή αυτή άσκησης, με αποτέλεσμα σύντομα να αυξηθούν οι αντοχές, αλλά και οι επιδόσεις σας.

Υπάρχουν σημαντικά ψυχολογικά οφέλη

Όπως με κάθε μορφή γυμναστικής, το αργό τρέξιμο φροντίζει (και) για την ψυχική μας υγεία. Ελαττώνει το στρες, αυξάνει την αυτοπεποίθηση, αλλά διατηρεί και τον εγκέφαλο… ετοιμοπόλεμο, με αρκετές μελέτες να υποστηρίζουν πως μπορεί να προστατεύσει τον εγκέφαλο από παθήσεις όπως η νόσος Αλτσχάιμερ.

Καλύτερη καρδιαγγειακή υγεία

Ξέρουμε πως το τρέξιμο είναι από τους καλύτερους φίλους της καρδιάς, των πνευμόνων και των αρτηριών μας, και αυτά τα οφέλη τα καρπωνόμαστε σε… κάθε ταχύτητα. Συνεπώς, η αρτηριακή σας πίεση θα ελαττωθεί, όπως και η χοληστερόλη και ο κίνδυνος καρδιοπάθειας, κι ας μην τρέχετε σαν τον άνεμο.

Πιο εύκολο να το κάνετε με παρέα

Το αργό τρέξιμο χαρακτηρίζεται ως εκείνο το τρέξιμο που σας γυμνάζει, αλλά ταυτόχρονα μπορείτε ως ένα σημείο να μιλάτε. Άρα, αυτό το κάνει ακόμα πιο κατάλληλο για να γυμναστείτε με παρέα, και να γεμίζετε ο ένας τον άλλο αυτοπεποίθηση και αισιοδοξία.

Πηγή: gimnastirio.gr

Αυτός είναι ο λόγος που δεν πρέπει να ζυγίζεσαι κάθε μέρα

Ξυπνάς, πας στο μπάνιο, πλένεις πρόσωπο, δόντια, κάνεις ντους, γενικά ό,τι συνηθίζεις κάθε πρωί και πριν βάλεις ρουχαλάκια, τσουπ! ανεβαίνεις στη ζυγαριά να δεις αν πρέπει να χαρείς ή να στεναχωρηθείς, να φας ή να ξεκινήσεις άλλη μια μέρα με δίαιτα (καμία ψυχραιμία γενικώς έτσι;). Το πας λάθος, θα σου έλεγε, αν είχε στόμα και μίλαγε η έρευνα που δημοσιεύτηκε στην Επιθεώρηση της Διατροφικής Εκπαίδευσης και Συμπεριφοράς.

Μετά από΄επιστημονική παρακολούθηση 1.902 ατόμων, στην πλειοψηφία τους νεαρές γυναίκες, για 10 ολόκληρα χρόνια, αυτό που προέκυψε είναι πως η διαδικασία του καθημερινού ζυγίσματος επιβαρύνει ψυχολογικά τα άτομα. Μερικά γραμμάρια ή κιλά παραπάνω ήταν ικανά να ξυπνήσουν συμπτώματα κατάθλιψης και να κατακεραυνώσουν την αυτοπεποίθηση και την εικόνα που είχαν κυρίως οι γυναίκες για το σώμα τους. Αυτή η διάθεση προφανώς και δεν είναι στιγμιαία, οι συνέπειές της μας οδηγούν στο να κάνουμε διατροφικές τρέλες και ακρότητες. Το 80% παραδέχτηκε ότι βλέποντας κάτι που δεν τους ευχαριστεί στο καντράν, μειώνει το φαγητό, πιθανότατα με όχι και τόσο υγιεινό τρόπο. Αχ, αυτή η ανασφάλεια, αχ.

Το ιδανικό ζύγισμα είναι το εβδομαδιαίο ζύγισμα.

πηγή: ladylike.gr

Η άσκηση τελικά ανοίγει ή κόβει την όρεξη;

Μια ώρα μετά το γυμναστήριο αισθάνεστε υπέροχα και περήφανη για τον εαυτό σας. Δύο ώρες μετά το συναίσθημα δεν είναι το ίδιο, αφού...

πιθανότατα έχετε καταβροχθίσει το μισό ψυγείο.

Οι επιστήμονες συμφωνούν ότι η σχέση μεταξύ άσκησης και απώλειας βάρους είναι πολύπλοκη: δεν διεγείρουν το ίδιο όλα τα είδη άσκησης την όρεξη. Παράλληλα, κάθε οργανισμός διαφέρει ως προς το πόσο βάρος χάνει από αυτή.

Πρόσφατη έρευνα, που πραγματοποιήθηκε με ένα μικρό δείγμα συμμετεχόντων, μέτρησε τα επίπεδα της γκρελίνης, ορμόνης με ορεξιογόνο δράση, στα διαφορετικά είδη άσκησης. Οι ερευνητές παρείχαν στους συμμετέχοντες κανονικά γεύματα μετά την άσκηση ζητώντας τους να αξιολογήσουν τα επίπεδα της πείνας τους.

Το συμπέρασμα; Όσο πιο έντονη και μακράς διάρκειας ήταν η άσκηση, τόσο περισσότερο τα επίπεδα της γκρελίνης καταστέλλονταν. Όσοι για παράδειγμα, έτρεξαν για 90 λεπτά είχαν χαμηλότερα επίπεδα της εν λόγω ορμόνης μία ώρα μετά την άσκηση, σε σχέση με όσους έκαναν χαλαρό τζόγκινγκ. Επίσης, ένιωσαν λιγότερο πεινασμένοι για περισσότερο χρόνο.

Ο καθηγητής David Stensel της Σχολής Αθλητισμού, Άσκησης και Επιστημών Υγείας στο Πανεπιστήμιο Loughborough, ένας εκ των συγγραφέων της μελέτης, λέει ότι δεν μπορεί να υπολογιστεί με ακρίβεια η σχέση άσκησης και πείνας μετά από αυτή.

«Ωστόσο αν κάποιος θέλει να χάσει βάρος, θα πρέπει να ασκείται σε επίπεδα πάνω από το 75% του μέγιστου καρδιακού του ρυθμού, καθώς και να προσέχει την διατροφή του», επισημαίνει ο David Broom, επικεφαλής συντάκτης της μελέτης και καθηγητής στην Ακαδημία Αθλητισμού και Φυσικής Δραστηριότητας στο Πανεπιστήμιο Sheffield Hallam.

Προσθέτει δε, ότι η καταστολή της γκρελίνης έπειτα από έντονη άσκηση –ακόμη κι αν είναι μικρής διάρκειας όπως π.χ. ένα σπριντ 30 δευτερολέπτων- μπορεί να διαρκέσει έως και δύο ώρες.

«Θα πρέπει όμως να γυμνάζεστε ανεξάρτητα από το αν θέλετε να χάσετε βάρος. Η άσκηση μειώνει την αρτηριακή πίεση και σας κάνει σίγουρα πιο ευτυχισμένους», καταλήγει ο καθηγητής D. Broom.

Έρευνα: Η παχυσαρκία δεν συνδέεται πάντα με κακή υγεία

Αμερικανοί επιστήμονες ζήτησαν από 20 παχύσαρκους να λαμβάνουν περισσότερη τροφή επί πολλούς μήνες...

και ανακάλυψαν ότι περίπου το ένα τέταρτο από αυτούς εξακολουθούσε να διατηρεί την καλή του υγεία, παρότι πήρε επιπλέον κιλά.

Η έρευνα αυτή, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύθηκαν στις 2 Ιανουαρίου 2015 στο περιοδικό Journal of Clinical Investigation, έγινε από επιστήμονες της ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Ουάσινγκτον που βρίσκεται στο Σεν Λούις του Μιζούρι.

Οι επιστήμονες ζήτησαν από τους ανθρώπους που συμμετείχαν στην έρευνα να λαμβάνουν καθημερινά επιπλέον 1.000 θερμίδες τρώγοντας κυρίως σε ταχυφαγεία, με στόχο να αυξήσουν κατά 6% το βάρος τους.

«Δεν είναι εύκολο. Είναι εξίσου δύσκολο να πάρεις βάρος όσο είναι να χάσεις», εξήγησε η Ελίζα Φαμπρίνι αναπληρώτρια καθηγήτρια ιατρικής και βασική συντάκτρια της έρευνας.

Όσοι από τους συμμετέχοντες δεν υπέφεραν από ασθένειες που συνδέονται με την παχυσαρκία, όπως προβλήματα στην παραγωγή ινσουλίνης, αυξημένη αρτηριακή πίεση, αυξημένο λίπος στο συκώτι, εξακολουθούσαν να μην παρουσιάζουν προβλήματα αφού πήραν επτά κιλά, σύμφωνα με την έρευνα.

Τα αποτελέσματα συνάδουν με τα όσα έχουν παρατηρήσει οι επιστήμονες στον γενικότερο πληθυσμό: περίπου το ένα τέταρτο των παχύσαρκων ατόμων δεν υποφέρουν από επιπλοκές που μπορούν να τους προκαλέσουν καρδιακή κρίση, εγκεφαλικό ή να τους δημιουργήσουν διαβήτη.

Όμως η κατάσταση της υγείας όσων είχαν ήδη προβλήματα υγείας πριν τη λήψη επιπλέον βάρους επιδεινώθηκε.

Μετά τη διεξαγωγή της έρευνας αυτής, οι επιστήμονες ανακοίνωσαν ότι κατανόησαν καλύτερα πώς να ξεχωρίζουν τους παχύσαρκους που είναι πιο πιθανό να παρουσιάσουν προβλήματα υγείας.

«Μια άλλη διαφορά αφορά τη γενετική λειτουργία του λιπώδους ιστού», επισημαίνεται στην έρευνα, η οποία έδειξε ότι οι παχύσαρκοι με κανονικό μεταβολισμό έχουν περισσότερα γονίδια που ρυθμίζουν το λίπος τους.

Πάντως θα πρέπει να γίνουν και άλλες έρευνες για να καθοριστεί για ποιο λόγο κάποιοι παχύσαρκοι είναι πιο επιρρεπείς στα προβλήματα υγείας.

«Είναι γενετικοί λόγοι, μια ιδιαίτερη δίαιτα, η σωματική δραστηριότητα, η σωματική υγεία ή τα μικρόβια;», διερωτήθηκε ο Σάμιουελ Κλάιν διευθυντής του Κέντρου Ανθρώπινης Διατροφής του πανεπιστημίου Ουάσινγκτον.

Nα κόψουμε τους υδατάνθρακες ή θα γίνουμε δυστυχισμένοι; Ο διατροφολόγος Δημήτρης Πέππας εξηγεί...

— Γιατί πιστεύετε ότι υπάρχει αυτή η τρέλα με την αποχή από τους υδατάνθρακες; Γιατί έχουν ενοχοποιηθεί τόσο πολύ; 

Η τρέλα έχει δημιουργηθεί διότι, κυνηγώντας το εύκολο, γρήγορο αποτέλεσμα, όπως επιτάσσει ο σύγχρονος, δυτικός τρόπος ζωής, ο εκτοπισμός των υδατανθράκων από τη διατροφή είναι μια εύκολη λύση για την απώλεια βάρους. Θα έχεις ένα γρήγορο αποτέλεσμα, το οποίο όμως θα διαρκέσει πολύ λίγο. Η λύση για μόνιμα αποτελέσματα δεν είναι η δαιμονοποίηση των υδατανθράκων αλλά η απενοχοποίησή τους. Δεν μας παχαίνουν τα μακαρόνια αλλά η απαγόρευσή τους! Ό,τι μας απαγορεύουν, ασυναίσθητα το επιθυμούμε περισσότερο. Ο Όσκαρ Ουάιλντ είχε πει: «Ο μοναδικός τρόπος να αποφύγεις ένα πειρασμό είναι να ενδώσεις σ' αυτόν». Οπότε, η λύση δεν είναι η απαγόρευση, αλλά η απόλαυση και η ισορροπία στη διατροφή μας. 

— Μπορείτε να μου πείτε ποιες τροφές περιλαμβάνουν υδατάνθρακες; 

Οι υδατάνθρακες χωρίζονται σε απλούς και σύνθετους. Οι απλοί είναι η ζάχαρη, τα γλυκά, τα αναψυκτικά. Οι σύνθετοι είναι τα δημητριακά, τα ζυμαρικά, τα φρούτα, το ψωμί, οι πατάτες, το ρύζι. Οι σύνθετοι είναι πλούσιοι σε θρεπτικά συστατικά. 

Το σημαντικότερο πρόβλημα αφορά τη ψυχική υγεία των ανθρώπων, αφού το να κόψουν τους υδατάνθρακες τους κάνει δυστυχισμένους, καθώς δεν καλύπτουν πολλές ανάγκες τους, όπως η ανάγκη για κοινωνικοποίηση μέσω του φαγητού, η απόλαυση του αγαπημένου τους γεύματος χωρίς ενοχές ή το να βρεθούν με την οικογένειά τους με την αφορμή ενός γεύματος. 

— Τόσα χρόνια ακούμε για τα πλεονεκτήματα της μεσογειακής διατροφής, της οποίας η βάση είναι οι υδατάνθρακες. Πώς γίνεται να είναι τάση όλες αυτές οι δίαιτες που τους περιορίζουν τόσο πολύ; 

Η μεσογειακή διατροφή είναι το πρότυπο της υγείας και της μακροζωίας, ακριβώς γιατί ανέδειξε την ισορροπία ανάμεσα στην ποιότητα της πρώτης ύλης, στην ποικιλία των τροφών που καταναλώνουμε και στη φυσική δραστηριότητα. Παρ' όλα αυτά, από το 1960, που αναδείχθηκε η μεσογειακή διατροφή, μέχρι και σήμερα έχουν αλλάξει πολλά στην καθημερινότητά μας. Η προσαρμογή των αρχών της μεσογειακής διατροφής στις απαιτήσεις του σημερινού ανθρώπου είναι η λύση για ένα ωραίο, υγιές σώμα. 

— Τελευταία, πάντως, ακούω όλο και περισσότερους ανθρώπους που κάνουν πλήρη αποχή από αυτούς. Πόσο κακό μπορεί να είναι αυτό για την υγεία; 

Η πλήρης έλλειψη υδατανθράκων έχει ως αποτέλεσμα την έλλειψη ενέργειας, βιταμινών και ιχνοστοιχείων απαραίτητων για την καλή λειτουργία του οργανισμού. Το σημαντικότερο πρόβλημα, όμως, αφορά τη ψυχική υγεία των ανθρώπων, αφού τους κάνει δυστυχισμένους, καθώς δεν καλύπτουν πολλές ανάγκες τους, όπως η ανάγκη για κοινωνικοποίηση μέσω του φαγητού, η απόλαυση του αγαπημένου τους γεύματος χωρίς ενοχές ή το να βρεθούν με την οικογένειά τους με την αφορμή ενός γεύματος. 

— Πείτε μου τρεις λόγους για να κόψω τους υδατάνθρακες. 

Δεν υπάρχει κανένας λόγος για να τους κόψεις τελείως 

— Και τρεις λόγους για να μην τους κόψω. 

1ος λόγος: Μπορείς να έχεις γρήγορη απώλεια βάρους και να αλλάξεις την εικόνα του σώματός σου τρώγοντας καθημερινά υδατάνθρακες. Σε μια πρόσφατη έρευνα του Χάρβαρντ, από τους 322 ανθρώπους που μελετήθηκαν μόνο το 78% όσων ακολούθησαν δίαιτα με χαμηλούς υδατάνθρακες έμεινε πιστό στο πρόγραμμα, ενώ όσοι κατανάλωναν κανονικά ανέβηκαν στο 90%. 

2ος λόγος: Οι υδατάνθρακες βοηθούν στην παραγωγή ορμονών στον εγκέφαλο και ρυθμίζουν το στρες. Η στέρησή τους οδηγεί στην παραγωγή ορμονών, όπως η κορτιζόλη, που σύντομα μας οδηγούν στην υπερβολική κατανάλωση υδατανθράκων μετά από μια περίοδο αποχής. 

3ος λόγος: Οι υδατάνθρακες είναι η βασικότερη πηγή ενέργειας, απαραίτητη για κάθε άνθρωπο, ακόμα περισσότερο για τα παιδιά και όσους γυμνάζονται. 

— Είναι η ιδέα μου ή όσοι δεν περιλαμβάνουν τους υδατάνθρακες στη διατροφή τους έχουν πολλά νεύρα; 

Οποιαδήποτε απαγόρευση προκαλεί νεύρα και εκνευρισμό στον άνθρωπο. Δυστυχώς, η σύγχρονη εμπορική λογική γύρω από τη διατροφή έχει ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι άνθρωποι να βρίσκονται παγιδευμένοι σε μια φάση μόνιμης δίαιτας, ακολουθώντας τους κανόνες που απαγορεύουν τους υδατάνθρακες, το βραδινό φαγητό, το γλυκό, και ποτέ δεν κάνουν προσωπικές επιλογές ανάλογα με τις γεύσεις που τους αρέσουν αλλά και τους στόχους που έχουν θέσει. Η δίαιτα είναι στο μυαλό, όχι στο πιάτο. Δεν χρειάζεται να στερείσαι, μπορείς να πετύχεις κάθε στόχο, φτάνει να έχεις στο μυαλό τις αλλαγές που θέλεις να κάνεις στο σώμα σου και στη ζωή σου και να προσπαθείς γι' αυτές συνειδητά.

O Δημήτρης Πέππας PHd(c), Msc, είναι υπ. διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών και εξειδικευμένος στη Διατροφογενετική. 

Πηγή: www.lifo.gr

«Είναι καλύτερο να είναι κάποιος υπέρβαρος και να ασκείται, παρά αδύνατος και αγύμναστος». Μεγάλη έρευνα κορυφαίων ιδρυμάτων

Σύμφωνα με μεγάλη αμερικανική έρευνα, η άσκηση που διαρκεί συνολικά δυόμιση ώρες την εβδομάδα αυξάνει το προσδόκιμο της ζωής, όσων είναι άνω των 40 ετών έως και 7,2 χρόνια.

Επιστήμονες από το Αμερικανικό Ινστιτούτο Καρκίνου, τη σχολή Δημόσιας Υγείας Johns Hopkins Bloomberg στη Βαλτιμόρη και το Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ εξέτασαν τα τα στοιχεία από 650.000 άτομα και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η συστηματική άσκηση προσθέτει χρόνια τόσο σε εκείνους που έχουν ήδη καλή σωματική κατάσταση, όσο και στους παχύσαρκους.

Συγκεκριμένα, παρατήρησαν ότι όσοι έκαναν γρήγορο περπάτημα για 75 λεπτά την εβδομάδα ζούσαν κατά 1,8 χρόνια περισσότερο από εκείνους που δεν ασκούνταν καθόλου.

Εκείνοι όμως, που περπατούσαν περισσότερο από 150 λεπτά την εβδομάδα, είχαν περίπου 4,5 χρόνια υψηλότερο προσδόκιμο ζωής.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν επίσης, ότι όσοι είχαν καλή φυσική κατάσταση και φυσιολογικό βάρος κέρδιζαν 7,2 περισσότερα χρόνια ζωής, ενώ όσοι δεν ασκούνταν καθόλου αλλά είχαν κανονικό βάρος για το ύψος τους, ζούσαν 3,1 χρόνια λιγότερο από την προηγούμενη ομάδα. Πόσο μάλλον οι παχύσαρκοι που δεν ασκούνται καθόλου.

Οι ερευνητές ανέφεραν ότι ένα ήπιο πρόγραμμα φυσικής άσκησης έχει σημαντικά οφέλη για την υγεία, ακόμη και αν αυτό δεν σημαίνει την απώλεια βάρους.

Άλλη έρευνα του Πανεπιστημίου του Στάνφορντ στην Καλιφόρνια, στην οποία συμμετείχαν 6.000 άτομα, έδειξε ότι οι άνθρωποι που ασκούνται θα ζήσουν περισσότερο, ακόμη και αν καπνίζουν, είναι υπέρβαροι ή έχουν προβλήματα στην καρδιά.

Έστω και η μικρή φυσική δραστηριότητα μπορεί να έχει σημαντικά οφέλη στην υγεία.

«Είναι καλύτερο να είναι κάποιος υπέρβαρος και να ασκείται, παρά αδύνατος και να κάνει καθιστική ζωή», ανέφερε ο γιατρός Ken Cooper.

«Δεν θέλω να παρεξηγήσατε αυτά που λέω. Δεν υποστηρίζω ότι το κάπνισμα και η παχυσαρκία δεν κάνουν κακό στην υγεία. Απλώς προσπαθώ να αποδείξω πόσο επιβλαβής για τον οργανισμό είναι η καθιστική ζωή και η αδράνεια», εξήγησε ο γιατρός.

Πηγή: http://www.valueforlife.gr

Ανακαλύφθηκε «διακόπτης λίπους» – Τι σημαίνει αυτό για τα παραπανίσια κιλά

• Οι επιστήμονες απάντησαν στο ερώτημα πώς το σώμα αποφασίζει αν θα κάψει ή θα αποθηκεύσει το λίπος του 
• Η αποθήκευση λίπους ελέγχεται από έναν μηχανισμό στον εγκέφαλο που μοιάζει με διακόπτη, ο οποίος «ανοίγει» και «κλείνει» 

Ερευνητές στην Αυστραλία, με επικεφαλής έναν Ελληνο-αυστραλόεντόπισαν για πρώτη φορά στον εγκέφαλο ένα «διακόπτη λίπους», που ρυθμίζει πόσο λίπος καίει ένας άνθρωπος μετά το φαγητό και ο οποίος στους παχύσαρκους είναι «κολλημένος» και μένει συνεχώς ενεργοποιημένος. 

Η χειραγώγηση του εν λόγω «διακόπτη» στο μέλλον θα μπορούσε να βοηθήσει στον έλεγχο της παχυσαρκίας. Η ανακάλυψη φωτίζει ένα χρόνιο αίνιγμα που απασχολούσε τους επιστήμονες: πώς το σώμα αποφασίζει αν θα κάψει ή θα αποθηκεύσει το λίπος του και πώς επιλέγει να χρησιμοποιήσει την ενέργεια που παίρνει από τις τροφές.

Ο καθηγητής Αντώνης Τηγάνης (Τόνι Τιγκάνις) και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Μονάς της Μελβούρνης, μελέτησαν τους μηχανισμούς μετατροπής του λευκού λίπους (που αποθηκεύει ενέργεια) σε καφέ λίπος (που χρησιμοποιείται ως «καύσιμη ύλη» για την απελευθέρωση ενέργειας).

Το λίπος αποθηκεύεται σε ειδικά κύτταρα του λιπώδους ιστού (τα αδιποκύτταρα) που μπορούν να μετατραπούν από τη μία μορφή λίπους στην άλλη, ανάλογα με τις εντολές του εγκεφάλου. Η πολύπλοκη διαδικασία -με τη μεσολάβηση της ορμόνης ινσουλίνης- ελέγχεται από ένα μηχανισμό σαν διακόπτη στον εγκέφαλο, που «ανάβει» και «σβήνει», πράγμα που οδηγεί εναλλακτικά είτε σε αποθήκευση είτε σε κάψιμο του λίπους.

Στους παχύσαρκους ανθρώπους αυτός ο «διακόπτης» δεν φαίνεται να λειτουργεί σωστά, καθώς παραμένει διαρκώς «αναμμένος», με συνέπεια, όταν τρώνε, το λίπος συνεχώς να συσσωρεύεται και να μη καίγεται. Στην περίπτωσή τους, το σώμα δεν παράγει αρκετό καφέ λίπος και δεν δαπανά αρκετή ενέργεια από το κάψιμό του. Έτσι, όταν κανείς τρώει, βάζει πρόσθετα κιλά.

Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα κατορθώσουν να ελέγξουν τη λειτουργία του «διακόπτη», έτσι ώστε οι άνθρωποι στο μέλλον να μπορούν να ελέγχουν καλύτερα τον τρόπο που το σώμα τους «χειρίζεται» το λίπος.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας «Cell Metabolism».

Γι' αυτούς που ντρέπονται να πάνε στη θάλασσα επειδή δεν έχουν άψογα σώματα

«Ευτυχώς δεν υπάρχουν μόνο Άνθιμοι και Σεραφείμ» είχα γράψει στις αρχές του 2015 παρουσιάζοντας τον Ανδρέα Κονάνο και δημοσιεύοντας μερικά εξαιρετικά κείμενά του που είχα δει στο Facebook του.

Έγραφα: 

«Για κάποιον που δεν πιστεύει στις θρησκείες, όπως είμαι εγώ, είναι εξαιρετικά απογοητευτικό να βλέπει όλη μέρα διψασμένους για δόξα και τηλεθέαση παπάδες ντυμένους με πανάκριβα κοστούμια, γεμάτους μίσος και προκαταλήψεις να επηρεάζουν τα εκατομμύρια των πιστών τους προς κατευθύνσεις που όχι μόνο δεν είναι πνευματικές αλλά αγγίζουν και τα όρια του ρατσισμού και του bullying. 

Ταυτόχρονα όμως, για μένα είναι διπλά ευχάριστο όταν, μια στο τόσο, συναντώ, έστω και από μακριά, κάποιον εκπρόσωπο της θρησκείας στη χώρα μας που όχι απλά διαφέρει, αλλά προσφέρει αυτό που μας χρειάζεται περισσότερο σήμερα: Κοινή Λογική.» 

Έκτοτε έγινε ακόμα πιο αγαπητός, και τη σελίδα του στο Facebook ακολουθούν σχεδόν 90.000 άνθρωποι. 

Δεν μπορώ να μη μοιραστώ το νέο του κείμενο, που είναι γεμάτο πραγματική, χριστιανική αγάπη. Το βρήκα απλά εξαιρετικό.

ΑΠΟΦΕΥΓΩ ΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ... 

Μου έλεγαν κάποιοι γνωστοί αυτές τις μέρες, 

νέοι και νέες, ότι δυσκολεύονται να πάνε στη θάλασσα, λόγω της εμφάνισής τους. Δεν αντέχουν, λέει, τα βλέμματα του κόσμου, την υποτίμηση που εισπράττουν, την αίσθηση της απόρριψης και γελοιοποίησης για την εικόνα τους. 

Με αφορμή αυτό, σκέφτηκα να σου πω φιλικά τα εξής: 

Ποτέ μη πληγώσεις άνθρωπο για κάτι που συμβαίνει στη ζωή του, ή για κάποιο σωματικό ή ψυχικό χαρακτηριστικό του. Άλλος είναι υπέρβαρος, άλλος παχύσαρκος, άλλος ελλιποβαρής. Άλλος έχει σπυράκια, λιπαρό δέρμα, μια ουλή στο πρόσωπο, έντονη πιτυρίδα, μεγάλη μύτη, στραβά δόντια, κυτταρίτιδα, αραιά μαλλιά, μιλάει ψευδά, τρώει τα νύχια του, δεν ακούει καλά, μυρίζουν τα χνώτα του, περπατά και κουτσαίνει, δεν βλέπει καλά, δεν κάνει παιδιά, τρέμει, ξεχνά, είναι ψηλός, είναι κοντός, θηλυπρεπής ή πολύ αρρενωπός, φοβάται τις κατσαρίδες, τα ύψη, το σκοτάδι, το ασανσέρ, αργεί να παντρευτεί, δεν βρίσκει δουλειά, δεν ποστάρει φοβερές ατάκες στο φέης. Και άλλα πολλά.... 

Μια σου λέξη ή γκριμάτσα, μια κοροϊδία ή ειρωνία, ένα αστείο, ένα βλέμμα γελοίο, μια φατσούλα ¨έλεος¨, μια δήθεν αφελής ερώτηση – 4 χρόνια παντρεμμένοι κι ακόμα να κάνετε παιδάκι, ε;.. - , μπορεί να τον διαλύσει. Εντελώς όμως. Ερείπιο. Να τον κάνει να καταρρεύσει για μέρες και μήνες. Να πέσει σε κατάθλιψη κι απόγνωση. Κάποιοι έχουν βάλει και τέλος στη ζωή τους με κάτι τέτοια ¨αστεία¨ ανώριμων ανθρώπων, που τους νόμιζαν και φίλους. Εσύ μπορεί να είσαι δυνατός και να μην ιδρώνει το αυτί σου ό, τι κι αν σου πουν. Είναι χάρισμα αυτή σου η δύναμη. Άλλοι όμως – χωρίς την άδειά σου, φίλε, τι να κάνουμε – είναι πολύ ευαίσθητοι, έχουν αδύναμη ψυχή και κουρασμένο νευρικό σύστημα, με ελάχιστες ψυχικές άμυνες. Σίγουρα εσύ αγνοείς το πώς μεγάλωσαν, τι γονείς είχαν, τι είδαν, τι έζησαν, πώς πόνεσαν, αν ευνουχίστηκαν ή διαλύθηκαν ήδη στα παιδικά τους χρόνια. 

Θα μου πεις, ¨Δεν μπορούμε να τρέμουμε όταν μιλάμε στην παρέα μας και να μετράμε με άγχος την κάθε μας λέξη¨. Σωστά. Μα σίγουρα μπορούμε να μιλάμε πάντα με αγάπη, διάκριση και σύνεση, βουτώντας τη γλώσσα πρώτα στο μυαλό και στην καρδιά, για να μη φεύγουν ποικίλες κοτσάνες, που βαφτίζονται ¨εξυπνάδες¨. 

Κι υπάρχει κι η λέξη συγγνώμη, αν δούμε ότι κάναμε μια ζημιά. Μια συγγνώμη άμεση, έμπρακτη, δακρυσμένη κι αληθινή, που θα βοηθήσει τον άλλο να συνεχίσει να ζει. Έχω καταλάβει ότι ο καθένας κάνει τελικά ό, τι μπορεί. Και κάποιοι δεν θέλουν να αλλάξουν καθόλου. Μα υπάρχουν και κάποιοι που εξελίσσονται και αγιάζονται, και προοδεύουν. Και δέχονται να ζυμωθούν με το πνεύμα της αγάπης του Χριστού και να εξελιχτούν, και να προχωρήσουν. 

Σ' αυτούς και απευθύνομαι. Φιλικά. Πάντα. 

ΆΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ

Πηγή: http://www.lifo.gr

Επιστήμονες εντόπισαν τον «διακόπτη» στον εγκέφαλο που... καίει το λίπος

Μια ανακάλυψη η οποία μπορεί να αποδειχθεί σημαντική στη μάχη εναντίον των παραπανίσιων κιλών έγινε από επιστήμονες στην Αυστραλία. Επικεφαλής της ομάδας είναι ένας Ελληνο-αυστραλός που εδώ και χρόνια μελετά τους μηχανισμούς της παχυσαρκίας.

Οι ερευνητές εντόπισαν για πρώτη φορά στον εγκέφαλο ένα «διακόπτη λίπους», που ρυθμίζει πόσο λίπος καίει ένας άνθρωπος μετά το φαγητό και ο οποίος στους παχύσαρκους είναι «κολλημένος» και μένει συνεχώς ενεργοποιημένος.

Η χειραγώγηση του εν λόγω «διακόπτη» στο μέλλον θα μπορούσε να βοηθήσει στον έλεγχο της παχυσαρκίας. Η ανακάλυψη φωτίζει ένα χρόνιο αίνιγμα που απασχολούσε τους επιστήμονες: πώς το σώμα αποφασίζει αν θα κάψει ή θα αποθηκεύσει το λίπος του και πώς επιλέγει να χρησιμοποιήσει την ενέργεια που παίρνει από τις τροφές.

Ο καθηγητής Αντώνης Τηγάνης (Τόνι Τιγκάνις) και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Μονάς της Μελβούρνης, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό κυτταρικής βιολογίας "Cell Metabolism", μελέτησαν τους μηχανισμούς μετατροπής του λευκού λίπους (που αποθηκεύει ενέργεια) σε καφέ λίπος (που χρησιμοποιείται ως «καύσιμη ύλη» για την απελευθέρωση ενέργειας).

Το λίπος αποθηκεύεται σε ειδικά κύτταρα του λιπώδους ιστού (τα αδιποκύτταρα) που μπορούν να μετατραπούν από τη μία μορφή λίπους στην άλλη, ανάλογα με τις εντολές του εγκεφάλου. Η πολύπλοκη διαδικασία -με τη μεσολάβηση της ορμόνης ινσουλίνης- ελέγχεται από ένα μηχανισμό σαν διακόπτη στον εγκέφαλο, που «ανάβει» και «σβήνει», πράγμα που οδηγεί εναλλακτικά είτε σε αποθήκευση είτε σε κάψιμο του λίπους.

Στους παχύσαρκους ανθρώπους αυτός ο «διακόπτης» δεν φαίνεται να λειτουργεί σωστά, καθώς παραμένει διαρκώς «αναμμένος», με συνέπεια, όταν τρώνε, το λίπος συνεχώς να συσσωρεύεται και να μη καίγεται. Στην περίπτωσή τους, το σώμα δεν παράγει αρκετό καφέ λίπος και δεν δαπανά αρκετή ενέργεια από το κάψιμό του. Έτσι, όταν κανείς τρώει, βάζει πρόσθετα κιλά.

Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι θα κατορθώσουν να ελέγξουν τη λειτουργία του «διακόπτη», έτσι ώστε οι άνθρωποι στο μέλλον να μπορούν να ελέγχουν καλύτερα τον τρόπο που το σώμα τους «χειρίζεται» το λίπος, όπως αναφέρεται στο ΑΠΕ-ΜΠΕ.

«Ίσως καταφέρουμε να διορθώσουμε αυτό το μηχανισμό, προκειμένου να διευκολύνουμε την κατανάλωση ενέργειας και την απώλεια βάρους στα παχύσαρκα άτομα. Όμως η όποια δυνητική θεραπεία απέχει ακόμη πολλά χρόνια» δήλωσε ο κ. Τηγάνης.

Πηγή: http://www.cnn.gr

«Οι κοιλιακοί δεν φέρνουν την ευτυχία». Πρώην bodybuilder πήρε κιλά και εξηγεί το «κόστος» της τελειότητας

Πολλοί άνθρωποι περήφανοι για το σώμα τους, δημοσιεύουν φωτογραφίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, από το «πριν» και το «μετά», αποκαλύπτοντας τα αποτελέσματα της σκληρής δουλειάς που έχουν κάνει, για να αποκτήσουν ένα καλλίγραμμο σώμα.

Αλλά μια γυναίκα έγινε viral για τον ακριβώς αντίθετο λόγο.

Η 26χρονη Τζολίν Τζόουνς, πρώην bodybuilder από το Κάλισπελ της Μοντάνα των Η.Π.Α., ανέβασε φωτογραφίες στο Facebook, με περισσότερα κιλά αλλά με ένα τεράστιο χαμόγελο.

Η ζωή της περιστρεφόταν γύρω από την σωστή διατροφή, την μέτρηση θερμίδων και το γυμναστήριο.

Η Τζόουνς αποφάσισε να σταματήσει bodybuilding όταν ο προπονητής της είπε ότι έπρεπε να χάσει άλλα 14 κιλά.

Τώρα ζυγίζει 12 κιλά περισσότερο, έχει χάσει την γράμμωση και τους σφιχτούς μύς, αλλά είναι πολύ πιο ευτυχισμένη, πράγμα που είναι πιο σημαντικό για εκείνη.

«Από εκεί που έκανα εξαντλητική προπόνηση, ζύγιζα ένα φιλέτο κοτόπουλο και έπινα ροφήματα πρωτεΐνης, σήμερα απολαμβάνω μια απόλυτα φυσιολογική κοινωνική ζωή.

Μερικοί άνθρωποι μπορεί να πουν ότι αφέθηκα, αλλά κανείς δεν μπορεί να βάλει ταμπέλα στο τι κάνει τον καθένα ευτυχισμένο”, εξηγεί η ίδια.

Η διακοπή του bodybuilding έκανε την Τζόουνς να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει χρόνος και χώρο στη ζωή της για μικρές καθημερινές απολαύσεις, όπως το ποτό με φίλους.

Περνούσε δύο ώρες στο γυμναστήριο κάθε μέρα και είχε εμμονή με ό,τι έτρωγε.

«Απαγορευόταν το αλκοόλ, το βόειο κρέας, το σιτάρι, η ζάχαρη και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

Έτρωγα μόνο κοτόπουλο με μπρόκολο για μεσημεριανό γεύμα κάθε μέρα. Είχα φτάσει στο σημείο που έπρεπε να πιω νερό για να το καταπιώ”, είπε η Τζόουνς.

Παρά το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι μπορεί να ζήλευαν το σώμα της όπως ήταν πριν, η ίδια δεν το αναπολεί, καθώς η λεπτή και καλλίγραμμη σιλουέτα δεν είναι το παν.

“Οι κοιλιακοί δεν φέρνουν την ευτυχία.

Ποτέ δεν ήμουν αρκετά καλή και πάντα έπρεπε να βελτιώνομαι.

Σήμερα πήγα για ράφτινγκ με φίλους και απόλαυσα ένα γεύμα που ο παλιός μου εαυτός ούτε θα ακουμπούσε”, αποκάλυψε η ίδια.

Ο κόσμος αντέδρασε απίστευτα θετικά με τη »μεταμόρφωση» της Τζόουνς, η οποία έχει συγκεντρώσει περίπου 12.000 σχόλια και σχεδόν 50.000 shares στην επίμαχη φωτογραφία.

“Το σώμα μας είναι το μόνο που έχουμε σε αυτή την ζωή και η αξία του δεν μετριέται από το βάρος που μπορεί να σηκώσει ή το σχήμα του. Αυτό είναι κάτι που όλοι θα πρέπει να θυμόμαστε: Η υγεία δεν μετριέται από τους κοιλιακούς και το βάρος.

Η υγεία δεν είναι μόνο σωματική.

Φυσικά είναι σημαντικό να τρώμε καλά και να είμαστε δραστήριοι για να είμαστε υγιείς. Αλλά η νοητική και η συναισθηματική υγεία είναι πολύ σημαντικές», λέει η ίδια.

Πηγή: http://www.valueforlife.gr