Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Τι φανερώνουν οι λιγούρες σας;


Αδύνατο να υποστηρίξει κάποιος ότι δεν έχει αισθανθεί ποτέ το εντονότατο αίσθημα λαχτάρας για ένα γλυκό ή αλμυρό έδεσμα...


Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι γνωστές σε όλους λιγούρες είναι στην πραγματικότητα ένας μηχανισμός άμυνας του οργανισμού μας ώστε να μας προειδοποιήσει για κάτι που του λείπει.

Στέλνοντας το απαραίτητο σήμα στον εγκέφαλο, το σώμα προσπαθεί να ανακτήσει την ισορροπία όλων των μεταλλικών στοιχείων, των βιταμινών και της ενέργειας που χρειάζεται.

Ακόμη κι αν τρώμε αρκετές ποσότητες φαγητού, επειδή πολλά από τα τρόφιμα που καταναλώνουμε σήμερα είναι επεξεργασμένα, και πάλι λείπουν απαραίτητα στοιχεία από τον οργανισμό, γι' αυτό και έχουμε λιγούρες.

Δείτε ποια διατροφική έλλειψη φανερώνει η λιγούρα, ανάλογα με το τι λαχταράτε να φάτε.

1. Ζητάτε: κάτι γλυκό – Σας λείπει: χρώμιο
Μετά από ένα γεύμα, αυξάνονται τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα και απελευθερώνεται ινσουλίνη. Η επεξεργασμένη ζάχαρη και οι υδατάνθρακες εισέρχονται στο αίμα γρήγορα και διαταράσσουν την ισορροπία της γλυκόζης. Το σώμα απελευθερώνει περισσότερη ινσουλίνη για να επανέλθει η κατάσταση στο φυσιολογικό. Αποτέλεσμα είναι να πέφτουν και πάλι τα επίπεδα του σακχάρου. Επειδή όμως έχει απελευθερωθεί τεράστια ποσότητα ινσουλίνης, τα επίπεδα του σακχάρου πέφτουν πολύ χαμηλά και αισθανόμαστε ότι χρειαζόμαστε άμεσα κάτι γλυκό. Όσο περισσότερα γλυκά τρώμε λοιπόν, τόσο περισσότερο θα τα ζητάμε. Για να καταστείλουμε τις λιγούρες χρειαζόμαστε χρώμιο, ένα μέταλλο που βοηθά στην εξισορρόπηση της ινσουλίνης. Θα πρέπει να τρώμε πρωινό με πολλές πρωτεΐνες αλλά και υδατάνθρακες (π.χ. αυγά και τοστ με ψωμί ολικής άλεσης) και το μεσημεριανό μας γεύμα να περιέχει λαχανικά, ώστε να μην υπάρξουν απότομες αυξομειώσεις στα επίπεδα του σακχάρου. Έτσι, τα επίπεδα του σακχάρου δε θα πέσουν κάτω από τα επιτρεπτά όρια μέχρι τις απογευματινές ώρες. Καλές πηγές χρωμίου είναι το συκώτι, το μοσχάρι, το κοτόπουλο, τα καρότα, οι πατάτες, το μπρόκολο και τα σπαράγγια.

2. Ζητάτε: σοκολάτα – Σας λείπει: μαγνήσιο
Εάν ζητάτε συγκεκριμένα τη σοκολάτα, πιθανότατα λείπει από τον οργανισμό σας μαγνήσιο. Το μαγνήσιο είναι ένα πολύτιμο μέταλλο που συμβάλλει στην ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού, καθώς προλαμβάνει τις φλεγμονές. Επίσης, παίζει ρόλο στη λειτουργία του νευρικού συστήματος και βοηθά τον οργανισμό να διαχειριστεί το στρες. Το μαγνήσιο είναι απαραίτητο και για την υγεία των οστών. Για να καταπραΰνετε τη λιγούρα, προτιμήστε τη μαύρη σοκολάτα με τουλάχιστον 70% κακάο. Άλλες τροφές πλούσιες σε μαγνήσιο είναι τα λαχανικά με σκούρα πράσινα φύλλα, όπως το σπανάκι και η λαχανίδα, οι ξηροί καρποί, ο σολομός, ο τόνος, η σόγια και το αβοκάντο.

3. Ζητάτε: υδατάνθρακες – Σας λείπει: τρυπτοφάνη
Εάν λιγουρεύεστε συχνά το ψωμί, τα ζυμαρικά και τις πατάτες, μάλλον σας λείπει ένα πολύτιμο αμινοξύ που ονομάζεται τρυπτοφάνη. Ο οργανισμός χρειάζεται την τρυπτοφάνη για να συνθέσει τη σεροτονίνη, μια χημική ουσία που ελέγχει τη διάθεσή μας. Αν και οι υδατάνθρακες δεν περιέχουν τρυπτοφάνη, οι ειδικοί πιστεύουν ότι η αύξηση των επιπέδων της γλυκόζης που προκαλούν βοηθά να μεταφερθεί μεγαλύτερη ποσότητα του αμινοξέος στον εγκέφαλο. Αντί να στραφείτε στους υδατάνθρακες, προτιμήστε να αυξήσετε την πρόσληψη πρωτεϊνών. Μπορείτε να επιλέξετε τη γαλοπούλα, τα αυγά, τις μπανάνες και τα καρύδια για να πάρετε τις απαραίτητες ποσότητες τρυπτοφάνης.

4. Ζητάτε: κρέας – Σας λείπει: σίδηρος, ψευδάργυρος
Ο σίδηρος είναι απαραίτητος για την καλή λειτουργία του ανοσοποιητικού, καθώς βοηθά να μεταφερθεί το οξυγόνο σε κάθε ιστό και όργανο του σώματος. Όταν μας λείπει σίδηρος, νιώθουμε συνεχώς αδύναμοι και κουρασμένοι. Για να πάρουμε τις απαραίτητες ποσότητες σιδήρου, θα πρέπει να τρώμε κόκκινο κρέας μία με δύο φορές την εβδομάδα. Εκτός από έλλειψη σιδήρου, η έντονη επιθυμία για κρέας μπορεί να υποδεικνύει επίσης έλλειψη ψευδαργύρου. Και ο ψευδάργυρος βοηθά το ανοσοποιητικό κι έτσι η έλλειψή του μας κάνει πιο επιρρεπείς στη γρίπη και το κρυολόγημα. Ο ψευδάργυρος είναι επίσης απαραίτητος για να έχουμε δυνατά μαλλιά και νύχια και υγιές δέρμα. Εκτός από το κόκκινο κρέας, καλές πηγές ψευδαργύρου είναι τα οστρακοειδή, οι φακές, ο πασατέμπος, το τυρί και το ψωμί ολικής άλεσης.

Εάν δεν καλύπτετε τις ανάγκες σας στα παραπάνω θρεπτικά συστατικά μέσω της διατροφής σας, καλό θα είναι να πάρετε κάποιο συμπλήρωμα.

Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Αντιμετώπισε το άγχος με σωστή διατροφή


Ο σύγχρονος τρόπος ζωής και ιδίως σε ένα πλαίσιο οικονομικής κρίσης ευνοεί την εμφάνιση άγχους και κατάθλιψης. Το άγχος εμφανίζεται όταν κάποιος αισθάνεται ότι οι υποχρεώσεις του έχουν αυξηθεί τόσο πολύ, που δεν μπορεί πλέον να αντεπεξέλθει σε αυτές επιτυχώς.

Μερικά από τα συμπτώματά του άγχους είναι οι ταχυπαλμίες, ο πόνος ή το πλάκωμα στο στήθος, η δύσπνοια, οι εξάψεις ή οι κρυάδες, η ναυτία και οι ζαλάδες, η τάση για λιποθυμία. Όταν είναι έντονο και επαναλαμβανόμενο , τότε μπορεί να επηρεάσει τις ψυχοσωματικές λειτουργίες καθώς και την διατροφική συμπεριφορά. Το άτομο το οποίο αντιμετωπίζει καθημερινά στρεσογόνες καταστάσεις πολύ συχνά στρέφεται σε μια ανθυγιεινή διατροφή.

Είναι επιστημονικά αποδεκτό ότι με το φαγητό καταπολεμάται το άγχος καθώς ενεργοποιείται συγκεκριμένη περιοχή του εγκεφάλου και εκκρίνονται χημικές ουσίες, οι νευρομεταβιβαστές , οι οποίες απελευθερώνονται όταν το άτομο αισθανθεί χαρά και ικανοποίηση .Στην πραγματικότητα δηλαδή ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει συσχετίσει την πρόσληψη τροφής με ευχάριστα και χαλαρωτικά συναισθήματα. 


Τροφές που καταπολεμούν το άγχος

Πρωτεΐνες: Κρατηθείτε σε εγρήγορση καταναλώνοντας τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες . Με την κατανάλωση πρωτεϊνών αυξάνεται η πρόσληψη της τυροσίνης. Η τυροσίνη είναι ένα αμινοξύ που συμβάλλει στην αυξημένη σύνθεση των χημικών ουσιών, ντοπαμίνης και επινεφρίνης ,οι οποίες έχουν την ιδιότητα να χαρίζουν ενέργεια στον οργανισμό και να τον κρατούν σε εγρήγορση. Τροφές πλούσιες σε πρωτεΐνες είναι το κοτόπουλο, το ψάρι, το μοσχάρι, η γαλοπούλα , τα αυγά καθώς και τα γαλακτοκομικά προϊόντα με χαμηλά λιπαρά.

Υδατάνθρακες: Χαλαρώσετε και να απαλλαγείτε από τον εκνευρισμό καταναλώνοντας τροφές που πλούσιες σε υδατάνθρακες. Με τη διάσπαση των υδατανθράκων κατά την πέψη παράγεται η σεροτονίνη , η οποία προκαλεί αίσθηση χαλάρωσης και ηρεμίας. Τρόφιμα πλούσια σε υδατάνθρακες είναι τα δημητριακά ολικής αλέσεως , το πολύσπορο ψωμί, τα όσπρια καθώς τα φρούτα και τα λαχανικά.

Φυλλικό οξύ: Πιθανά συμπτώματα θλίψης μπορούν να αντιμετωπισθούν μέσω λήψης φυλλικού οξέος, η έλλειψη του οποίου ευθύνεται για την μείωση των επιπέδων της σεροτονίνης . Τρόφιμα πλούσια σε φυλλικό οξύ είναι τα πράσινα φυλλώδη λαχανικά, τα όσπρια, τα φιστίκια καθώς και ο φυσικός χυμός πορτοκαλιού.

Σοκολάτα: Η σοκολάτα περιέχει πολλές χημικές ουσίες που δρουν στο νευρικό σύστημα. Είναι πλούσια σε σεροτονίνη η οποία εμφανίζει αντικαταθλιπτική δράση. Επίσης η παρουσία της φαινυλεθυλαμίνης στην σοκολάτα απελευθερώνει στον εγκέφαλο ενδορφίνες ,οι οποίες έχουν αναλγητικές ιδιότητες και βελτιώνουν την διάθεση. 

Σελήνιο: Η συναισθηματική φόρτιση μπορεί να αντιμετωπισθεί προσλαμβάνοντας σελήνιο, ένα ιχνοστοιχείο με έντονη αντιοξειδωτική δράση . Τροφές πλούσιες σε σελήνιο είναι τα τα ψάρια, τα θαλασσινά, τα εντόσθια, τα δημητριακά και τα λαχανικά.


Τι πρέπει να αποφεύγεται

Αλκοόλ: Πολλά άτομα συνηθίζουν να καταναλώνουν αλκοόλ προκειμένου να μειώσουν το άγχος τους. Η μετρημένη κατανάλωση αλκοόλ βοηθά στην σωματική και ψυχική χαλάρωση. Οι μεγάλες ποσότητες όμως ενδέχεται να εντείνουν το στρες και να προκαλέσουν διαταραχές του ύπνου.

Καφεΐνη: Σε λογικές ποσότητες βελτιώνει τις πνευματικές ικανότητες γιατί προκαλεί εγρήγορση. Η υπερβολική κατανάλωση όμως μπορεί να προκαλέσει νευρικότητα και αϋπνία.

Νικοτίνη: Αρκετοί είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι το κάπνισμα συμβάλλει στην χαλάρωση, στην πραγματικότητα όμως αυξάνει τα επίπεδα άγχους.


Μαρία Κάππου
Διαιτολόγος - Διατροφολόγος
Επιστημονική Συνεργάτης LightLife.gr

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Περιφέρεια Λαιμού: Ο νέος δείκτης νοσηρότητας


Στην βιβλιογραφία, υπάρχουν αρκετοί δείκτεςνοσηρότητας και θνητότητας, οι οποίοι βασίζονται σε περιφέρειες του ανθρώπινου σώματος. Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν η περιφέρεια μέσης, ο λόγος περιφέρειας μέσης προς περιφέρεια ισχίου και ο Δείκτης Μάζας Σώματος. Στους δείκτες αυτούς έχει προστεθεί πλέον, τεκμηριωμένα με έρευνες και η περιφέρεια λαιμού. Η περιφέρεια λαιμούμετράται στην μέσο ύψος του λαιμού, ακριβώς στο ύψος του «μήλου του Αδάμ» Η περιφέρεια λαιμού έχει συσχετιστεί με αυξημένη παραμονή στην μονάδα εντατικής θεραπείας και αυξημένη θνητότητα. Έρευνα απέδειξε ότι περιφέρεια λαιμού με διάμετρο38cm ± 5cm είχε σαν αποτέλεσμα μικρότερο χρόνο παραμονής στην μονάδα εντατικής θεραπείας, ενώ αν η διάμετρος είναι 40cm ± 8cm ο χρόνος παραμονής αυξάνεται. Τέλος τα ποσοστά θνητότητας είναι μεγαλύτερα, όταν έχει διάμετρο 40cm ± 5cm. Η ίδια έρευνα απέδειξε ότι η περιφέρεια λαιμού έχει άμεση συσχέτιση με τον Δείκτη Μάζας Σώματος(βάρος / ύψος2), επομένως με την παχυσαρκία.

Η περιφέρεια λαιμού σχετίζεται άμεσα και με την εμφάνιση Στεφανιαίας Νόσου στους ενήλικες. Μάλιστα, αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου από τον Δείκτη Μάζας Σώματος και τον λόγο Περιφέρειας Μέσης προς Περιφέρεια Ισχίου. Αν η διάμετρός της βρίσκεται πάνω από το 90ο εκατοστημόριο, τότε διπλασιάζεται ο κίνδυνος εμφάνισης Στεφανιαίας Νόσου.

Ο συγκεκριμένος δείκτης νοσηρότητας δεν αποτελεί όμως παράγοντα κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων μόνο για τους ενήλικες, αλλά και για τα παιδιά. Αυξημένη περιφέρεια λαιμού αποτελεί παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση καρδιαγγειακών νοσημάτων στα παιδιά και μάλιστα αποτελεί παράγοντα κινδύνου ανάλογο με το Δείκτη Μάζας Σώματος και τον λόγο Περιφέρεια Μέσης προς Περιφέρεια Ισχίου.

Είναι φανερό λοιπόν, ότι υπάρχουν αποδείξεις πως η περιφέρεια λαιμού μπορεί να αποτελέσει έναν καινούριο, έγκυρο δείκτη νοσηρότητας. Μπορεί να αποτελέσει ένα νέο εναλλακτικό διαγνωστικό εργαλείο, τόσο για ενήλικες όσο και για παιδιά, στα χέρια των επαγγελματιών υγείας.

Πηγή: http://www.mednutrition.gr/

Δευτέρα 12 Ιανουαρίου 2015

Γιατί πρέπει να πεινάς ελαφρώς όταν κάνεις δίαιτα!


Όταν θέλεις να χάσεις βάρος και το προσπαθείς πιθανόν να νιώσεις ότι πεινάς και μάλιστα αρκετά! Πρέπει, όμως, να...νιώθεις έτσι; Δες τι λένε οι ειδικοί!

Δεν πρέπει να νιώθεις μονίμως ότι πεινάς όταν κάνεις δίαιτα. 

Οι ειδικοί λένε ότι πρέπει να αισθάνεσαι μία ελαφριά πείνα 3-4 φορές την ημέρα ανάμεσα στα γεύματά σου. Ένα υγιεινό και ισορροπημένο γεύμα θα πρέπει να σε αφήνει γεμάτη στο στομάχι αλλά και γεμάτη ενέργεια για 3-5 ώρες. Έπειτα η πείνα σου λογικό είναι να επανέρχεται πράγμα που αποτελεί σημάδι ότι πρέπει να ξαναφάς. 

Δες πρέπει να ανησυχείς όταν νιώθεις μία ελαφριά πείνα και μάλιστα αυτή αποτελεί και καλό σημάδι ότι βρίσκεσαι σε ισορροπία. Από τη μία μεριά λόγω το ότι δεν έχεις παραφάει έτσι ώστε να νιώθεις φουσκωμένη (πράγμα που θα σήμαινε πως δεν κάνεις κάποια πρόοδο) και από την άλλη μεριά λόγω του ότι δεν έχεις φάει λιγότερο από ότι θα έπρεπε (πράγμα που θα σε οδηγούσε σε “τρελή” πείνα). Όταν τρως λιγότερο από ότι πρέπει και χρειάζεται ο οργανισμός σου μπορεί να δημιουργήσεις πρόβλημα σε αυτόν καίγοντας μύες αντί για λίπος, επιβραδύνοντας τον μεταβολισμό σου και εξασθενώντας το ανοσοποιητικό σου σύστημα. 

Αν δεν έχεις συνηθίσει να πεινάς έστω και λίγο θα πρέπει να το συνηθίσεις αν θέλεις να χάσεις μερικά κιλάκια. Πάρε την πείνα σου σαν σημάδι ότι γίνεται δουλειά και συνηδειτοποίησε πως το φυσικό αίσθημα της ελαφριάς πείνας μερικές φορές είναι το κλειδί που θα σε οδηγήσει σε ένα πιο όμορφο σώμα.

Κυριακή 11 Ιανουαρίου 2015

Γλουτένη και αδυνάτισμα


Σχετικά με την γλουτένη
Τα τελευταία χρόνια η δίαιτα ελεύθερη γλουτένης έχει γίνει μόδα για όσους θέλουν να χάσουν κιλά γιατί δήθεν υπόσχεται πιο λεπτό, πιο καλλίγραμμο και πιο υγιές σώμα. Για πολλούς ακούγεται η τέλεια λύση για την απώλεια κιλών.

Τι όμως τελικά είναι η γλουτένη και ποια είναι η αλήθεια σχετικά με την κατανάλωσή της;
Η γλουτένη δεν είναι τίποτε άλλο από μια πρωτεΐνη που βρίσκεται σε κάποια δημητριακά όπως το σιτάρι, το κριθάρι και η σίκαλη και σε μικρότερο βαθμό στη βρώμη καθώς και τα προϊόντα τους, όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά, οι φρυγανιές, τα παξιμάδια και άλλα αρτοποιήματα όπως κέικ ή μπισκότα. Έχει την ικανότητα να προσδίδει ελαστικότητα στη ζύμη, βοηθώντας την να φουσκώσει και να κρατήσει το σχήμα της δίνοντας στο τελικό προϊόν μια αφράτη υφή.

Άλλα τρόφιμα που περιέχουν γλουτένη είναι ορισμένα είδη σοκολατούχου γάλακτος ή γιαουρτιού με δημητριακά ή φρούτα. Επίσης, ορισμένα είδη αλλαντικών όπως τα λουκάνικα, το παριζάκι, οι κονσέρβες κρέατος και ορισμένα είδη τυριών όπως το ροκφόρ, το blue cheese και τυριά με μορφή κρέμας.

Γλουτένη μπορεί να βρεθεί και σε σούπες, ζωμούς, μαγιονέζες, κέτσαπ και μουστάρδες εμπορίου, καθώς και σάλτσες για σαλάτες, σε μαρινάδες, όπως και σε φρούτα, λαχανικά ή όσπρια σε κονσέρβα. Γλουτένη μπορεί να συναντήσουμε και σε ορισμένους χυμούς ή ποτά με συντηρητικά ή πρόσθετα, στη μπίρα αλλά και σε ποτά από βύνη όπως επίσης σε ξηρούς καρπούς σε κονσέρβα ή όταν είναι καραμελοποιημένοι ή επεξεργασμένοι και σε ορισμένες τσίχλες, καραμέλες, γαριδάκια, τσιπς, σοκολάτες και κάποια φάρμακα.

Τροφές χωρίς γλουτένη είναι το φυσικό γιαούρτι, η κρέμα γάλακτος, όλα τα είδη κρέατος, πουλερικών, ψαριών, αυγών και τα περισσότερα είδη τυριών, όλα τα φρέσκα ή αποξηραμένα φρούτα, όλα τα φρέσκα λαχανικά, όλα τα όσπρια, το ρύζι, η κινόα, το ρυζάλευρο, οι πατάτες, το καλαμπόκι, το καλαμποκέλαιο, το κεχρί, οι ξηροί καρποί.

Υπάρχουν άτομα που έχουν εντεροπάθεια από δυσανεξία στη γλουτένη ή αλλιώς κοιλιοκάκη. Είναι μια χρόνια πάθηση του λεπτού εντέρου με κληρονομική προδιάθεση. Όταν τα άτομα αυτά καταναλώνουν γλουτένη εμφανίζουν συμπτώματα όπως διάρροια, εμετούς, απώλεια σωματικού βάρους, χρόνια κόπωση, ελλειπή ανάπτυξη λόγω δυσαπορρόφησης θρεπτικών συστατικών. Τα συμπτώματα της νόσου υποχωρούν αυτόματα όταν ο ασθενής ακολουθεί δίαιτα ελεύθερης γλουτένης.

Γλουτένη και αδυνάτισμα
Με εξαίρεση τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με κοιλιοκάκη, κανείς άλλος δεν έχει λόγους να φοβάται τη γλουτένη και τα σιτηρά.

Η γλουτένη δε μας παχαίνει, αυτό που μας παχαίνει είναι οι θερμίδες, ανεξάρτητα από το αν προέρχονται από ρύζι, που δεν έχει γλουτένη, ή από μια φρατζόλα ψωμί, που έχει γλουτένη. Αντιθέτως, κάποιες φορές τα προϊόντα χωρίς γλουτένη μπορεί να περιέχουν περισσότερες θερμίδες από κάποιο συμβατικό, καθώς έχουν επιπλέον ζάχαρη ή άλλα συστατικά για αναπλήρωση των ιδιοτήτων που θα προσέδιδε η γλουτένη, με αποτέλεσμα πολλές φορές όχι μόνο να μη χάνουμε αλλά και να παίρνουμε βάρος…

Μάλιστα μία δίαιτα χωρίς γλουτένη μπορεί να γίνει συνώνυμη μειωμένης πρόσληψης φυτικών ινών, βιταμινών του συμπλέγματος Β, βιταμίνης Ε, σιδήρου, ασβεστίου, μαγνησίου και άλλων μετάλλων.

Πριν βιαστείτε λοιπόν να αποκλείσετε τη γλουτένη από τη διατροφή σας ξανασκεφτείτε το, δεν υπάρχει λόγος εάν δεν πάσχετε από κοιλιοκάκη. Αυτό που θα μας δώσει την απώλεια βάρους είναι η διαφορά θερμίδων (κατανάλωσης μείον τη δαπάνη).

Η απώλεια βάρους αποτελεί μια σοβαρή υπόθεση και θα πρέπει να την αντιμετωπίσουμε με συστηματική αλλαγή των διατροφικών μας συνηθειών και του τρόπου ζωής μας γενικότερα. Η απώλεια βάρους πρέπει να έρχεται μέσα από μία ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή, χωρίς να αποκλείονται θρεπτικά συστατικά όπως είναι η γλουτένη.

Ακολουθώντας, λοιπόν, μια ισορροπημένη διατροφή σε συνδυασμό με φυσική δραστηριότητα, να είστε σίγουροι πως η ζυγαριά θα αρχίσει να δείχνει λιγότερο και εσείς θα νιώθετε πιο χαρούμενοι.


Ευχαριστούμε την Αλεξάνδρα Δαμβουνέλη για τις σημαντικές διατροφικές συμβούλες και την ενημέρωση!

Δαμβουνέλη Αλεξάνδρα
Κλινική Διαιτολόγος-Διατροφολόγος, πτυχιούχος Χαροκοπείου Πανεπιστήμιου Αθηνών, PGCert Διατροφής Αθλητών

Πηγή: http://www.funkycook.gr/

Σάββατο 10 Ιανουαρίου 2015

Αλήθεια ή ψέμα; Το βραδινό φαγητό προκαλεί αύξηση του βάρους;


Το φαγητό τις βραδινές ώρες έχει συνδεθεί από καιρό με την αύξηση του σωματικού βάρους. 

Πριν από χρόνια, ο πρωτοπόρος Adele Davis έδωσε τη γνωστή συμβουλή «να τρώτε πρωινό σαν βασιλιάδες, γεύμα σαν πρίγκιπες και δείπνο σαν άποροι». 

Σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας των ΗΠΑ στον ιστότοπο του Δικτύου Πληροφοριών Ελέγχου Βάρους, δεν έχει σημασία η ώρα της ημέρας που τρώτε.

Αυτό που καθορίζει εάν θα κερδίσετε, θα χάσετε ή θα διατηρήσετε το βάρος σας είναι πόσο τρώτε και πόση φυσική δραστηριότητα κάνετε κατά τη διάρκεια όλης της ημέρας.

Μια μελέτη στο περιοδικό παχυσαρκίας επιτείνει τη σύγχυση με τον υπαινιγμό, ότι μπορεί να υπάρχει κάτι περισσότερο στο νυχτερινό φαγητό.

Στο Πανεπιστήμιο Northwestern οι ερευνητές διαπίστωσαν, ότι η κατανάλωση φαγητού το βράδυ οδήγησε σε διπλάσια αύξηση του σωματικού βάρους – ακόμα και όταν οι συνολικές θερμίδες που καταναλώνονται ήταν οι ίδιες. Αλλά, αυτή η έρευνα έγινε σε ποντίκια και όχι σε ανθρώπους, και ο λόγος για την αύξηση του σωματικού βάρους ήταν άγνωστος.

Όσοι, λοιπόν ακολουθείτε μια ισορροπημένη διατροφή, δεν κινδυνεύετε να πάρετε κιλά, ότι ώρα την ημέρα και εάν τρώτε. Εάν όμως, έχετε συνδυάσει το βραδινό φαγητό με την αντιμετώπιση του στρες ή τη πλήξης, τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να καταφύγετε σε υπερκατανάλωση τροφής.

Αυτό συμβαίνει γιατί έχετε τη τάση να καταναλώνετε σνακ μετά το βραδινό φαγητό, τα οποία συχνά αποτελούνται από τρόφιμα υψηλής θερμιδικής αξίας τρόφιμα, όπως τα τσιπς, μπισκότα, καραμέλες.

Σε αυτή τη περίπτωση είναι εύκολο να τελειώσετε ολόκληρη τη σακούλα με τα πατατάκια, πριν καν το συνειδητοποιήσετε.

Εκτός, φυσικά από αυτές τις περιττές επιπλέον θερμίδες που θα καταναλώσετε, πρέπει να γνωρίζετε ό,τι το φαγητό λίγη ώρα πριν κοιμηθείτε, μπορεί να προκαλέσει δυσπεψία και προβλήματα στον ύπνο. 

Όταν λοιπόν, θέλετε να χάσετε ή να διατηρήσετε το βάρος σας, δεν υπάρχει λόγος να αποφεύγετε το φαγητό τη νύχτα, αρκεί να αποτελεί μέρος στον πλάνο των ημερήσιων θερμίδων σας.

Επίσης, για να αποφύγετε την υπερκατανάλωση τροφής, πρέπει να μη τρώτε μπροστά στην τηλεόραση ή στον υπολογιστή, ώστε να μπορείτε να ελέγχετε τη μερίδα σας.

Μερικές καλές επιλογές συσκευασμένων σνακ μέχρι 100 θερμίδων, είναι μικρές μερίδες ποπ κορν, μια μπάρα δημητριακών, ένα κεσεδάκι γιαούρτι με χαμηλά λιπαρά ή φρούτα.

Τέλος, πρέπει να τονίσω ότι αυτό το είδος διατροφής το βράδυ, δεν πρέπει να συγχέεται με την ιατρική κατάσταση που ονομάζεται «σύνδρομο νυχτερινής υπερφαγίας» και απαιτεί επαγγελματική ιατρική φροντίδα.

Τρίτη 6 Ιανουαρίου 2015

Υπερβολικά Αδύνατη! Απαγορεύτηκε.

Η διαφήμιση με το thigh gap που προκάλεσε σάλο στη Βρετανία και αποσύρθηκε 


Η εταιρεία Urban Outfitters υποχρεώθηκε να αφαιρέσει από την ιστοσελίδα της μια καταχώρηση που διαφήμιζε εσώρουχα επειδή το μοντέλο χαρακτηρίστηκε υπερβολικά αδύνατο. 

Την υπόδειξη έκανε η ASA (Αρχή Διατήρησης Διαφημιστικών Προτύπων) η οποία χαρακτήρισε την διαφήμιση ανεύθυνη και επιβλαβή εξαιτίας των προτύπων που προωθεί. Οι παρατηρήσεις της επιτροπής στέκονται στο κενό που εμφανίζεται ανάμεσα στα πόδια της γυναίκας και παράλληλα αναφέρουν πως ο μηρός της παρουσιάζεται να έχει ίδιο μέγεθος με το γόνατο, κάτι που δεν θεωρείται φυσιολογικό και υγιές. 

Το μοντέλο χαρακτηρίστηκε λιποβαρές και η ΑSA αποφάσισε πως η Urban Outfitters πρέπει άμεσα να απομακρύνει την καταχώρηση ενώ παράλληλα της συνέστησε να είναι πιο προσεχτική με τις μελλοντικές της καμπάνιες που οφείλουν να προωθούν φυσιολογικά πρότυπα. 

Image

Η υπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου για θέματα Γυναικών και Ισότητας Jo Swinson ενέκρινε την απόφαση, και υπογράμμισε πως τα μοντέλα στις διαφημίσεις οφείλουν να είναι πρότυπα αυτοπεποίθησης για τις γυναίκες. 

Η Urban Outfitters αφαίρεσε τις εικόνες και έσπευσε να απολογηθεί αναφέροντας σε δήλωσή της πως το μοντέλο επιλέχθηκε από κορυφαίο πρακτορείο της Βρετανίας και το προφίλ της στην διάρκεια της επιλογής δεν έμοιαζε υπερβολικά αδύνατο. 

Image

Πηγή: www.lifo.gr

Σάββατο 3 Ιανουαρίου 2015

Ιστορίες νευρικής ανορεξίας και βουλιμίας

Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής είναι πολύ πιο επικίνδυνες από ό,τι φαντάζεσαι. Τέσσερις ασθενείς και μία ειδικός μοιράζονται τις εμπειρίες τους και δίνουν ανάσες βοήθειας.


Δεν μπορώ να πω πως υπάρχουν συμπτώματα με την απλή έννοια των συμπτωμάτων. Αλλαγή συμπεριφοράς υπήρχε. Έτρωγα πάρα πολύ κρυφά από τους άλλους και μετά κατέληγα στην τουαλέτα. Την ώρα που έτρωγα δεν ενιωθα τίποτα. Ήμουν σε μια τρανς κατάσταση. Απλά κατέβαζα άπειρες ποσότητες φαγητού χωρίς να σκέφτομαι κάτι. Πριν από αυτή την κατάσταση, αν είχα αποφασίσει να φάω, ένιωθα τρομερή χαρά. Αν δεν μπορούσα να φάω, ένιωθα τρομερό εκνευρισμό, θυμό. Μετά το φαΐ, ειχα τύψεις. Ένιωθα βρώμικη, σιχαμένη, ότι έπρεπε οπωσδήποτε να τα βγάλω όλα αυτά από μέσα μου. Ντρεπόμουν να το συζητήσω αλλά κατά βάθος δεν ήθελα, γιατί για πολύ καιρό δεν ήθελα να θεραπευτώ. Μου άρεσε όλο αυτό.


__________________________________


«Έτρωγα υπερβολικές ποσότητες φαγητού για να παγώνω τα συναισθήματά μου και έπειτα έκανα εμετό. Και αυτό επαναλαμβανόταν. Ένιωθα απέχθεια για τον εαυτό μου, ντροπή, ενοχή, χαμηλή αυτοεκτίμηση, πόνο, στεναχώρια, θυμό» ακούω να μου λέει η Α. και τα μάτια μου θολώνουν. Οκτώ εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από διαταραχές πρόσληψης τροφής, ενώ δεκάδες χιλιάδες χάνουν ετησίως την ζωή τους. Σκέφτομαι πως κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι περνάνε αυτοί οι άνθρωποι. Χάρη στην βοήθεια της ΑΝΑΣΑ και με απόλυτο σεβασμό στο ιατρικό απόρρητο, ακούσαμε βουβά τις ιστορίες των ανθρώπων που πάλεψαν και παλεύουν ακόμα με την μάστιγα αυτών των διαταραχών. Η κατάσταση πρέπει επιτέλους να αλλάξει.

Η Α., πρώην ασθενής, είναι μια κοπέλα τριάντα τριών ετών, πρώην χρήστης ναρκωτικών ουσιών και θεραπευμένη εδώ και επτά χρόνια. Σήμερα διδάσκει γιόγκα και είναι υποψήφια διδάκτωρ εγκληματολογίας. «Έπασχα από βουλιμία. Σαφέστατα τα αίτια ήταν και ψυχολογικά. Έκανα χρήση ναρκωτικών ουσιών και έπειτα προέκυψε το θέμα της βουλιμίας». Την ακούω αποσβολωμένη και προσπαθώ να κρατήσω την ψυχραιμία μου. Την ρωτάω αν καταλάβαινε την διαφορά στον καθρέφτη. «Φυσικά. Το δέρμα μου στο πρόσωπο ήταν θαμπό, είχα άσπρο χρώμα, είχα γεμίσει σπυριά, τα ούλα μου ήταν κάτασπρα. Έτρωγα υπέρογκες ποσότητες φαγητού, ψωμιού και γλυκών. Είχα φτάσει κοντά στα 80 κιλά και ντρεπόμουν να το συζητήσω. Τα κοντινά μου πρόσωπα με προέτρεψαν και τότε αποφάσισα να θεραπευθώ. Μίλησα σε ανθρώπους και διάβασα για την βουλιμία για να καταλάβω τι μου συμβαίνει».


Η Α. χρειάστηκε δυόμισι χρόνια για να θεραπευθεί. «Ξεκίνησα συνεδρίες με ψυχολόγο, η οποία όμως δεν με βοήθησε στο θέμα του φαγητού. Μόλις ξεκίνησα με την κυρία Γεραρχάκη σε έξι μήνες έγινε απίστευτη δουλειά, δεν το πίστευα ότι είχα θεραπευθεί σε τόσο σύντομο διάστημα και έπειτα συνέχιζα να τρώω σωστά μόνη μου και όταν σταμάτησα την διαδικασία. Η θεραπεία απαιτούσε προσωπική δουλειά και δέσμευση. Παρουσία και γραπτή δουλειά. Ήμουν όμως πρόθυμη να το κάνω. Όμως μετά, πάντα ένιωθα ευχάριστα και ανακάλυπτα τα λανθασμένα μοτίβα σκέψης με τα οποία είχα μεγαλώσει».

Η ασθενής Β. είναι τριάντα τεσσάρων ετών και είναι γυμνάστρια. «Πάσχω από βουλιμία», λέει. «Μεγάλωσα ακούγοντας κάποια πράγματα σχετικά με το πώς πρέπει να είναι το σώμα μου. Δεν ήταν έτσι και επειδή από μικρή μου άρεσε το φαΐ, σκέφτηκα ότι θα ήταν μια ιδανική λύση να τρώω ό,τι θέλω χωρίς να παχαίνω. Την ιδέα μου την έδωσε ένα έργο που είδα στην τηλεόραση. Μέχρι τότε δεν ήξερα τι είναι η βουλιμία. Ήμουν δεκαεφτά χρονών.

Δεν μπορώ να πω πως υπάρχουν συμπτώματα με την απλή έννοια των συμπτωμάτων. Αλλαγή συμπεριφοράς υπήρχε. Έτρωγα πάρα πολύ κρυφά από τους άλλους και μετά κατέληγα στην τουαλέτα. Την ώρα που έτρωγα δεν ενιωθα τίποτα. Ήμουν σε μια τρανς κατάσταση. Απλά κατέβαζα άπειρες ποσότητες φαγητού χωρίς να σκέφτομαι κάτι. Πριν από αυτή την κατάσταση, αν είχα αποφασίσει να φάω, ένιωθα τρομερή χαρά. Αν δεν μπορούσα να φάω, ένιωθα τρομερό εκνευρισμό, θυμό. Μετά το φαΐ, ειχα τύψεις. Ένιωθα βρώμικη, σιχαμένη, ότι έπρεπε οπωσδήποτε να τα βγάλω όλα αυτά από μέσα μου. Ντρεπόμουν να το συζητήσω αλλά κατά βάθος δεν ήθελα, γιατί για πολύ καιρό δεν ήθελα να θεραπευτώ. Μου άρεσε όλο αυτό. Το φαΐ για μένα ήταν κάτι που με έκανε να νιώθω καλά. Ακόμα με κάνει.


Ήξερα ότι αυτό που έχω είναι ασθένεια, αλλά μόνο όταν συνειδητοποίησα ότι είχε καταβάλει την ζωή μου αποφάσισα σοβαρά να το αντιμετωπίσω. Μέχρι τότε το μόνο που με ενδιέφερε ήταν το φαγητό. Είχα απομονωθεί τελείως. Περισσότερη χαρά μου έδινε να κάτσω μόνη μου μπροστά στην τηλεόραση τρώγοντας άπειρες ποσότητες φαγητού, παρά να κάνω κάτι με φίλους.

Η διαδικασία της θεραπείας ήταν κάποιες φορές αρκετά δύσκολη. Εγώ προσωπικά προσπάθησα να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου απέναντι στο φαΐ, να βάλω ένα πρόγραμμα και να βλέπω συνειδητά τι τρωω, πότε τρώω και για ποιον λόγο τρώω. Προσπάθησα να αντιμετωπίζω διάφορες αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα με άλλους τρόπους και όχι με το φαγητό. Να προκαλώ και να βλεπω ξεκάθαρα αυτό που αισθάνομαι και αυτό που σκέφτομαι. Θεωρώ ότι έχω κάνει μεγάλη πρόοδο αλλά δεν μπορώ να πω ότι έχω πλήρως θεραπευτει. Ειναι ακόμα κάτι που με φοβίζει και που νιώθω ότι θα κάνει κύκλους στη ζωή μου.

Εύχομαι να μπορούσαμε να αγαπήσουμε τον εαυτό μας για αυτό που είναι και όχι για αυτό που μας επιβάλλουν οι άλλοι. Είναι σίγουρα μια δυσλειτουργική συμπεριφορά σε σχέση με το φαγητό, αλλά αντιμετωπίζεται».

Η Γ. είναι είκοσι τριών ετών, πρώην πρωταθλήτρια κολύμβησης. Έπασχε για δυόμισι χρόνια από νευρική ανορεξία και στην συνέχεια για τρεισήμισι χρόνια από ψυχογενή βουλιμία με επεισόδια υπερφαγίας. Πλέον ασχολείται με το τρέξιμο μεσαίων και μεγάλων αποστάσεων και το τρίαθλο. Είναι τελειόφοιτη του τμήματος Επικοινωνίας & ΜΜΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών, εργάζεται σε πολυεθνική εταιρεία και συγχρόνως διαχειρίζεται τα social media της ΑΝΑΣΑΣ, καθώς και το twitter account του Μαραθωνίου της Αθήνας. Το 2011 εξέδωσε το πρώτο της βιβλίο «Πεινάς; Άσ’το καλύτερα…» με θέμα τις Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής.

«Η ερώτηση ‘εδώ και πόσο καιρό έχεις θεραπευθεί’ είναι η πιο δύσκολη που θα μπορούσε να απαντήσει κάποιος που έχει νοσήσει από μια διαταραχή πρόσληψης τροφής» λέει. «Σε μία σωματική ασθένεια μπορείς να μετρήσεις το διάστημα βάσει ιατρικών εξετάσεων, σε μία όμως ψυχική νόσο τέτοιο δεν είναι εύκολο. Έτσι τουλάχιστον το βίωσα εγώ. Δεν θεραπεύεσαι από την μία ημέρα στην άλλη. Δεν παίρνεις μία αντιβίωση, σκοτώνεις το μικρόβιο και αυτομάτως γίνεσαι καλά. Η θεραπεία είναι ένα «ταξίδι» δύσκολο, επίπονο, χρονοβόρο και με αρκετά πισωγυρίσματα. Το ίδιο σου το μυαλό σου παίζει ένα παιχνίδι και είναι αρκετές οι φορές που οι «κακές σκέψεις» και οι τύψεις επιστρέφουν. Χρειάζεται χρόνο για να σταματήσει το φαγητό να βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής σου και να ορίζει την ζωή σου. Προσωπικά, έχω μία σχετικά ισορροπημένη διατροφή τα τελευταία δύο χρόνια, θα έλεγα όμως πως έχω θεραπευτεί εδώ και ένα χρόνο.

Πρόκειται για μια πολύ περίπλοκη νόσο για να εξηγήσει κανείς συνοπτικά. Κατά βάση τα αίτια είναι ψυχολογικά. Τα κοινωνικά πρότυπα και οι επιρροές που δεχόμαστε από τα ΜΜΕ σίγουρα επηρεάζουν, δεν μπορούν όμως να «γεννήσουν» μία ΔΠΤ παρά μόνο να την «πυροδοτήσουν». Πρέπει πρωτίστως να υπάρχει ένα υπόβαθρο που θα ευνοεί την «γέννηση» και εξέλιξή της. Το υπόβαθρο αυτό έχει να κάνει καθαρά με ψυχολογικούς-συναισθηματικούς παράγοντες, την ψυχοσύνθεση του ατόμου, τον χαρακτήρα του και την οικογένεια».


Ρωτάω την Γ πότε κατάλαβε ότι πάσχει. «Υπήρξε δραστική μείωση της ποσότητας του φαγητού που έτρωγα, απέκλεισα συγκεκριμένες ομάδες τροφής όπως τα λιπαρά και οι υδατάνθρακες, αρνούμουν να τρώω μαζί με άλλους καθώς πίστευα ότι μετράνε τί και πόσο τρώω, κατέγραφα τις θερμίδες κάθε «γεύματος» και έκανα υπερεντατική γυμναστική (πχ.6-7 ώρες την ημέρα) για να κάψω θερμίδες και να απαλλαγώ από τις τύψεις. Σπάνια προκαλούσα εμετό, πολλές φορές όμως έκρυβα το φαγητό μου στα πιο απίθανα μέρη προκειμένου να πιστεύουν οι άλλοι ότι είχα φάει. Αισθανόμουν μπερδεμένη. Δυνατή, αφού κατόρθωνα να επιβάλλομαι στον ίδιο μου τον εαυτό και την ενστικτώδη ανάγκη για τροφή, ικανοποιημένη όταν έβλεπα το νούμερο στην ζυγαριά να μειώνεται διαρκώς αφού οι θυσίες μου έφερναν αποτέλεσμα, ανικανοποίητη γιατί όσο λίγο και αν ζύγιζα επιζητούσα να αδυνατίσω κι άλλο, θυμωμένη με όλους γύρω μου και κυρίως με τους γονείς μου που πίστευα ότι ήθελαν να με παχύνουν και κατά βάθος λυπημένη, γιατί κανείς δεν είχε καταφέρει να με προσεγγίσει με τον τρόπο που εγώ θα ήθελα για να μπορέσω να «ανοιχτώ» και να του μιλήσω. Ακόμη και αν δεν το παραδεχόμουν, ήξερα μέσα μου πως κάτι δεν πήγαινε καλά.

Καταλάβαινα την διαφορά, όχι μόνο στον καθρέφτη αλλά και στα ρούχα μου. Αυτό όμως ήταν κάτι που με χαροποιούσε. Δεν έβλεπα την πραγματική διάσταση του προβλήματος και πόσο πολύ είχα αδυνατίσει, ούτε με ικανοποιούσε απόλυτα η εικόνα του σώματός μου. Μόνο τώρα, ανατρέχοντας στις φωτογραφίες εκείνης της περιόδου μπορώ πραγματικά να συνειδητοποιήσω και να δικαιολογήσω όσους ανησυχούσαν βλέποντάς με».

Η Γ είχε φτάσει στα 46 κιλά με ύψος 1,81. Η αναλογία δεν μπορεί να γίνει εικόνα στα μάτια μου. «Ντρεπόσουν να το συζητήσεις;» ρωτάω με ένα αίσθημα θυμού για όσους ευθύνονται για τα πρότυπα που μας πλασάρουν. «Δεν είναι θέμα ντροπής. Για να συζητήσεις κάτι πρέπει, πρωτίστως, εσύ ο ίδιος να έχεις συνειδητοποιήσει ότι αντιμετωπίζεις μία δυσκολία και να είσαι αποφασισμένος να την αντιμετωπίσεις. Όπως όμως συμβαίνει συχνά, όταν βρίσκεσαι μέσα σε ένα πρόβλημα δεν βλέπεις το μέγεθός του ή δεν θέλεις να το παραδεχτείς. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στην περίπτωση των ΔΠΤ. Δυστυχώς οι ΔΠΤ ακόμη και σήμερα, όπως βέβαια και οι περισσότερες ψυχικές νόσοι, αποτελούν για την κοινωνία μας θέμα ταμπού δυσκολεύοντας ακόμη περισσότερο τον πάσχοντα να το παραδεχτεί και να το ομολογήσει. Οι ΔΠΤ δεν είναι μία νόσος που την ορίζεις απόλυτα με την δική σου θέληση κι αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο να το εξηγήσεις σε κάποιον που δεν το έχει βιώσει. Αισθάνεσαι απομονωμένος και ότι κανείς δεν σε κατανοεί. Πρέπει κάθε φορά να απαντάς σε ερωτήσεις που εστιάζουν καθαρά στο φαγητό και την ζυγαριά και σπάνια αυτές αφορούν την πραγματική αιτία για την οποία έχεις ανάγκη να μιλήσεις, τα συναισθήματα.


Όλα όμως είναι θέμα απόφασης! Κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι έχεις φτάσει στον πάτο και πρέπει να σηκωθείς εάν θέλεις να ζήσεις. Δεν είναι εύκολο να το κάνεις. Οι ΔΠΤ είναι πλέον η καθημερινότητά σου και αισθάνεσαι ανασφαλής να ζήσεις χωρίς αυτές. Υποφέρεις όμως, βασανίζεσαι. Ποιος αντέχει να βασανίζεται και να μην κάνει κάτι για να αισθανθεί καλύτερα; Μπορεί λοιπόν η διαδικασία της θεραπείας να ήταν δύσκολη και επίπονη, ήταν όμως μαγική. Είναι πολλές οι φορές που θα κλάψεις, θα θυμώσεις, θα αισθανθείς πως κανείς δεν σε καταλαβαίνει. Θα κατηγορήσεις τους γονείς και την οικογένειά σου και λίγα λεπτά αργότερα θα το έχεις ήδη μετανιώσει. Θα θελήσεις να παραιτηθείς. Πώς όμως να παραιτηθείς από έναν αγώνα στον οποίο διακυβεύεται η ίδια σου η ζωή; Μέσα από την θεραπευτική διαδικασία, με την καθοδήγηση πάντα ενός εξειδικευμένου ψυχολόγου/ψυχιάτρου, γνωρίζεις τον εαυτό σου και ανακαλύπτεις πτυχές του που μέχρι πρότινος αγνοούσες, κατανοείς συμπεριφορές και εν μέρει δικαιολογείς αυτούς που πριν λίγη ώρα κατηγορούσες. Η ψυχοθεραπεία είναι ένα «ταξίδι» που μόνο ωφελεί και μπορεί να χρησιμεύσει ως εργαλείο για το μέλλον του ατόμου, έστω και αν δεν ξεκίνησε συνειδητά ως τέτοιο.

Η στιγμή που θα θεραπευθείς είναι κάτι που ονειρεύεσαι καιρό, το εύχεσαι και ανυπομονείς να συμβεί. Ίσως ένα κομμάτι του εαυτού σου να μην πιστεύει ότι θα τα καταφέρεις ενώ ένα άλλο ζει για την στιγμή που θα είσαι πάλι υγιής και «ελεύθερη». Αισθάνομαι λοιπόν δυνατή γιατί τα κατάφερα, σοφή-όσο μπορεί κάποιος να αυτοχαρακτηριστεί σοφός- γιατί πλέον γνωρίζω καλύτερα τον εαυτό μου και πάνω απ’ όλα ΕΛΕΥΘΕΡΗ! Κρατάω την φράση μιας φίλης που μου είπε όταν κάποια στιγμή ήμουν έτοιμη να παραιτηθώ από τον αγώνα μου. «Πίστεψε στις δυνάμεις σου και θα τα καταφέρεις! Αυτές δεν θα σε εγκαταλείψουν ποτέ!» Πόσο δίκιο είχε».

Η Δ. είναι 24 ετών και δουλεύει σε μια καντίνα με hot dog. Σε ένα μήνα τελειώνει την θεραπεία της, την οποία έχει ξεκινήσει εδώ και ένα χρόνο. Η Δ. έπασχε από βουλιμία. Όπως μου είπε, κάποια στιγμή είχε φτάσει τα εκατόν πέντε κιλά. «Για μένα ήταν ένας τρόπος να ηρεμώ από εντάσεις, άγχος και σύγχυση, οπότε ναι, πιστεύω πως τα αίτια είναι ψυχολογικά. Δεν ήξερα τον τρόπο να ηρεμώ διαφορετικά και να εντοπίζω τα αίτια. Ένιωθα άσχημα με τον εαυτό μου και την εικόνα μου και ήμουν αδύναμη να αντιμετωπίζω τους άλλους. Δεν μπορούσα να κατανοήσω ότι ήταν ασθένεια. Ήξερα ότι είναι ένα πρόβλημα, στην ΑΝΑΣΑ έμαθα λεπτομερώς τι είναι. Ήταν δύσκολο να βρω ανθρώπους να με κατανοήσουν. Δεν ντρεπόμουν ακριβώς όμως ήταν δύσκολο. Η απόφαση της θεραπείας ήρθε από την απόγνωση. Κατάλαβα ότι κάτι πρέπει να κάνω γι’ αυτό. Έβλεπα το κακό που κάνω στο σώμα μου.

Εδώ και ένα χρόνο βρίσκομαι σε θεραπεία. Δεν νιώθω ακόμα τελείως θεραπευμένη γιατί οι αιτίες είναι πολύ βαθιά και θέλουν ακόμα λίγη δουλειά. Έχω σταματήσει να τρώω μεγάλες ποσότητες και επεξεργασμένες ανούσιες τροφές. Κάνω εβδομαδιαίες συναντήσεις ψυχοθεραπείας. Μετά από τόσο καιρό νιώθω πιο καλά με τον εαυτό μου, πιο σίγουρη ότι μπορώ να κάνω πράγματα που αγαπώ και πως μπορώ να αντιμετωπίσω άσχημες καταστάσεις χωρίς να πέφτω πάλι στον ίδιο φαύλο κύκλο. Έχω μάθει τρόπους να μπορώ να επικοινωνώ καλύτερα με τους άλλους και διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου. Όλα ξεκινούν από την σκέψη και κάθε δυσκολία μπορεί να θεραπευτεί μόνο από την αλλαγή της αρχικής σκέψης» λέει κλείνοντας η Γ.


Αφού ακούσαμε αυτές τις ιστορίες, η κλινική ψυχολόγος και μέλος της ΑΝΑΣΑΣ κυρία Μαρίτα Γεραρχάκη μας είπε δυο λόγια για τα επίπεδα διαταραχών πρόσληψης τροφής στην χώρα μας αλλά και για την ΑΝΑΣΑ. «Η ΑΝΑΣΑ ιδρύθηκε τον Μάιο 2007, από μια εξειδικευμένη ομάδα επιστημόνων, με πρωτοβουλία της ηθοποιού Ζέτας Δούκα που έχει βιώσει την ασθένεια των Διαταραχών Πρόσληψης Τροφής και θέλησε να αξιοποιήσει την προσωπική της εμπειρία προς όφελος των πασχόντων και υπέρ της ευαισθητοποίησης του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου. Στοχεύει στην ενημέρωση και αφύπνιση του ευρέως κοινού για την ύπαρξη και τις διαστάσεις του προβλήματος των διατροφικών διαταραχών. Παρέχει ολοκληρωμένες υπηρεσίες ενημέρωσης, κατεύθυνσης και στήριξης των ανθρώπων που πάσχουν από διατροφικές διαταραχές καθώς και υπηρεσίες υποστήριξης προς τις οικογένειες των ασθενών. Παράλληλα, οργανώνει προγράμματα πρόληψης και δωρεάν διαγνώσεις και θεραπείες ασθενών. Το θεραπευτικό πλαίσιο περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία (ατομική, οικογενειακή, ομαδική), παροχή φαρμακευτικής αγωγής (όπου μπορεί να είναι αναγκαία), εργοθεραπεία, συμβουλευτική της οικογένειας, διατροφολογική συμβουλευτική και ψυχοεκπαίδευση. Βοηθά στην κοινωνική ένταξη ή επανένταξη και λειτουργική αυτονόμηση των μελών και παράλληλα την στήριξη των οικογενειών τους.

To Κέντρο Ημέρας ΑΝΑΣΑ αποτελεί την πρώτη μάχιμη προσπάθεια για παροχή πρωτοβάθμιων υπηρεσιών υγείας, στους πάσχοντες από Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής. Είναι το πρώτο και μοναδικό, στη χώρα μας, κέντρο ημέρας εξειδικευμένο στις διατροφικές διαταραχές που παρέχει δωρεάν υπηρεσίες διάγνωσης, θεραπείας και συμβουλευτικής υποστήριξης των πασχόντων και των οικογενειών τους».

Έχει βελτιωθεί η κατάσταση της βουλιμίας και της νευρικής ανορεξίας όσο περνούν τα χρόνια; Έχουν μειωθεί τα ποσοστά;
Δυστυχώς, τα ποσοστά έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Παρόλα αυτά, οι επαγγελματίες ψυχικής υγείας και γενικότερα ο ιατρικός και ψυχιατρικός κύκλος στην Ελλάδα φαίνεται να ενημερώνεται περισσότερο για την εξάπλωση και την πολυσύνθετη φύση της νόσου και αυτό είναι θετικό για την σωστή διάγνωση και εν τέλει τη αντιμετώπιση της. Υπάρχει βέβαια ακόμα πολύς χώρος για την σωστή και ολοκληρωμένη ενημέρωση και αφύπνιση του ευρέως κοινού καθώς και των επαγγελματιών ψυχικής υγείας για την ύπαρξη, τις διαστάσεις, την διάγνωση και την θεραπεία των ΔΠΤ. Για παράδειγμα, υπάρχουν ακόμη και στις ημέρες μας γυναικολόγοι, οι οποίοι μπορεί να εξετάσουν μια πάσχουσα Νευρικής Ανορεξίας (Ν.Α), στην οποία λόγω της νόσου να έχει διακοπεί η εμμηνόρροια (από τα πρώτα εμφανή συμπτώματα των πασχόντων με Ν.Α.), και αντί να γίνει μια ολοκληρωμένη διάγνωση σχετικά με το σύμπτωμα, αμελούν να δουν κάποια διαγνωστικά κριτήρια και καταλήγουν να χορηγούν στην πάσχουσα ορμόνες, οι οποίες μπορεί να λειτουργήσουν πολύ αρνητικά με την συνύπαρξη των πολυσύνθετων χαρακτηριστικών της Νευρικής Ανορεξίας.

Τι συμβουλές θα δίνατε σε κάποιον που πάσχει και δεν μιλά για αυτό;
Να ενημερωθεί, ακόμα και από το ίντερνετ, σχετικά με την νόσο και την επικινδυνότητα της και στη συνέχεια να ζητήσει βοήθεια από έναν εξειδικευμένο επαγγελματία ψυχικής υγείας ή από κάποια εξειδικευμένη δομή ψυχικής υγείας που αντιμετωπίζει ΔΠΤ. Η άμεση αναζήτηση βοήθειας φέρει καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. Μέρος της στάσης του πάσχοντα γύρω από τη σιωπή είναι και από τα στοιχεία που βοηθούν στη ραγδαία εξέλιξη της.

Τι συμβουλές θα δίνατε γενικά στα νέα παιδιά σχετικά με την διατροφή τους;
Για ακόμη μια φορά, η έννοια της ενημέρωσης είναι μια από τις συμβουλές που θα μπορούσα να δώσω. Πρέπει να είμαστε σωστά ενημερωμένοι σχετικά με το τι ποσότητες είναι κατάλληλες για την σωστή λειτουργία του οργανισμού μας και ποιές είναι οι κατηγορίες τροφίμων που ενθαρρύνονται να καταναλώνουμε στην καθημερινότητα μας. Και το γλυκό είναι μια χαρά να το απολαμβάνουμε αλλά με σωστή χρήση και όχι κατάχρηση, όπως και γενικότερα το φαγητό. Βέβαια, οι ΔΠΤ δεν αφορούν αυστηρά και μόνο μια δυσλειτουργική συμπεριφορά γύρω από το φαγητό. Το φαγητό είναι απλά το σύμβολο εξωτερίκευσης άλλων πιο σύνθετων θεμάτων και φόβων των πασχόντων, οι οποίοι με την αυστηρή, άκαμπτη στάση και διαστρεβλομένο τρόπο σκέψης που τους διακατέχει, προσπαθούν μέσω του φαγητού «συμβόλου» να ελέγξουν, κατά κάποιο τρόπο, τους φόβους τους και τα βαθειά, σύνθετα θέματα που βιώνουν.

Πώς μπορεί κάποιος να βοηθήσει στην Ανάσα;
Το ευρύτερο κοινό που επιθυμεί να βοηθήσει με κάποιο τρόπο την ΑΝΑΣΑ μπορεί να γίνει Φίλος ή Δωρητής.

Για περισσότερες πληροφορίες μπες στο website της ΑΝΑΣΑΣ(http://www.anasa.com.gr/el/).

Ευχαριστούμε την κυρία Γεραρχάκη και τις πρώην και νυν πάσχουσες για την βοήθειά τους.

Κείμενο: Μαίρη Βαμβακά
Πηγή: http://grekamag.gr/

Πέμπτη 1 Ιανουαρίου 2015

Πόσο ευθύνεται η μπίρα για το «σωσίβιο»;



Αναζητώντας, λοιπόν, τη λύση του δυσάρεστου αυτού «μυστηρίου» καταλήξατε πως δεν φταίει τίποτε άλλο παρά οι μπίρες…
τις οποίες και τιμήσατε κατά τη διάρκεια των διακοπών! Είναι άραγε αλήθεια πως η μπίρα είναι η αιτία της δημιουργίας του γνωστού σε όλους σωσίβιου;

Η «μπιροκοιλιά» αποτελεί έναν από τους πιο διαδεδομένους μύθους που κυκλοφορούν εδώ και πολλά χρόνια ιδιαίτερα μεταξύ του ανδρικού πληθυσμού. Κι όμως εάν ρίξετε μια ματιά γύρω σας θα δείτε πως η «κοιλιά» ή το λεγόμενο «σωσίβιο» γύρω από τη μέση δεν είναι διαδεδομένο μόνο στους λάτρεις της μπίρας αλλά και σε πολύ ακόμη πληθυσμό και στις γυναίκες!

Στην πραγματικότητα, η αιτία της δημιουργίας της δεν είναι η μπίρα αλλά η αυξημένη πρόσληψη θερμίδων που συνοδεύεται και από μειωμένη καύση θερμίδων μέσω της σωματικής δραστηριότητας ή όπως αλλιώς καλείται το θετικό ισοζύγιο ενέργειας! Αναλυτικότερα, τόσο στην περιοχή της κοιλιάς – κυρίως για τους άνδρες- όσο και στην περιοχή των ισχύων (γλουτών) –κυρίως για τις γυναίκες- βρίσκονται οι περισσότερες αποθήκες ενέργειας του σώματός μας, οι γνωστές λιποαποθήκες.

Όταν λοιπόν καταναλώνουμε περισσότερες θερμίδες από αυτές που χρειάζεται το σώμα μας, ή ξοδεύουμε λιγότερες θερμίδες μέσω της κίνησης και της σωματικής δραστηριότητας από αυτές που έχουμε καταναλώσει, το σώμα μας φροντίζει να αποθηκεύσει τις περισσευούμενες θερμίδες με τη μορφή λίπους στις αποθήκες του.

Έτσι αυξάνεται ο όγκος των λιποκυττάρων, κατά την ενήλικη ζωή, κι εμείς βλέπουμε στον καθρέφτη μας να ξεπροβάλει σιγά σιγά η κοιλιά ή να αυξάνεται η περιφέρειά μας. Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς πως αιτία της δημιουργίας κοιλιάς δεν είναι η μπίρα αλλά η υπερκατανάλωση θερμίδων όχι μόνο από το αλκοόλ αλλά και από άλλα τρόφιμα αλλά και η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας.

Η συσσώρευση λίπους στην περιοχή της κοιλιάς εμφανίζεται πιο συχνά στους άνδρες και στις γυναίκες κυρίως κατά και μετά την εμμηνόπαυση και αποτελεί κάθε άλλο παρά αισθητικό ζήτημα. Η αυξημένη περιφέρεια μέσης όπως ονομάζεται διαφορετικά αποτελεί από μόνη της παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση νοσημάτων όπως η υπέρταση, τα καρδιαγγειακά και ο διαβήτης και για αυτό αξίζει από τη στιγμή που την εντοπίσατε να «μπείτε σε δράση» για να τη μειώσετε παρά να την καλύψετε!

Ανατρέχοντας, λοιπόν, στις αναμνήσεις του καλοκαιριού, μπορεί να αντιληφθείτε πως στο τραπέζι υπήρχαν και μοναδικά εδέσματα πλούσια σε θερμίδες που συντρόφευαν την μπίρα σας και παράλληλα σας προμήθευαν με περιττές θερμίδες χωρίς να το καταλάβετε ή αντίστοιχα στην προσπάθειά σας να «ξεφύγετε από το τρέξιμο» της πόλης σταματήσατε να κινείστε. Επιστρέφοντας λοιπόν πίσω, βάλτε ένα διατροφικό πρόγραμμα στην καθημερινότητά σας όπου τα παχυντικά μεζεδάκια θα αποτελούν την εξαίρεση και όχι τον κανόνα της καθημερινότητά σας.

Εντάξτε την κίνηση καθημερινά στη ζωή σας στο γραφείο, κατά την επιστροφή σας στο σπίτι αλλά και ως τρόπο διασκέδασης και φροντίστε να απολαμβάνετε την αγαπημένη σας μπίρα με μέτρο και χωρίς ενοχές σύμφωνα με τις συστάσεις.