Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Είστε γύρω στα 30; Ξεκινήστε δίαιτα

Για να είναι μια δίαιτα αποτελεσματική δεν έχει σημασία μόνο τι καταναλώνουμε και τι αποφεύγουμε - Βρετανική έρευνα αποκαλύπτει ποια είναι η κατάλληλη ηλικία για να ξεκινήσει μια δίαιτα...


Έχετε μερικά παραπανίσια κιλά και θέλετε να χάσετε βάρος; Σε μια δίαιτα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα ότι παίζει ρόλο σε ποιον επιστήμονα απευθυνόμαστε, ποια εποχή αρχίζουμε τη δίαιτα και ποιας μορφής είναι η δίαιτα που κάνουμε, αν δηλαδή βασίζεται στους υδατάνθρακες, στις πρωτεΐνες ή και σε άλλους παράγοντες.

Όμως μια νέα Βρετανική έρευνα, που πραγματοποιήθηκε για την εταιρεία συμπληρωμάτων διατροφής Forza, έρχεται να ανατρέψει όσα γνωρίζαμε μέχρι σήμερα για τις δίαιτες, τονίζοντας ότι η ηλικία που αρχίζει κάποιος δίαιτα παίζει σημαντικό ρόλο στην αποτελεσματικότητά της.

Συγκεκριμένα, στην έρευνα συμμετείχαν 1.000 άτομα, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι δήλωσαν στο συντριπτικό ποσοστό του 82%, ότι η καλύτερη ηλικία για να κάνει κάποιος δίαιτα είναι μεταξύ των ηλικιών 30 με 35. Οι γυναίκες τόνισαν σε ποσοστό 37% ότι θα έκαναν δίαιτα σε αυτές τις ηλικίες, θεωρώντας ιδανικότερη ηλικία τα 32 έτη, ενώ οι άνδρες υποστήριξαν σε ποσοστό 36%, ότι η ιδανική ηλικία για να αρχίσουν μια δίαιτα είναι τα 31 έτη.

Οι Βρετανοί, «κολλημένοι» με το πριγκιπικό ζεύγος της χώρας τους, τον πρίγκιπα Ουίλιαμ και την δούκισα του Κέιμπριτζ, Κέιτ Μίντλετον, που έχουν αντίστοιχα ηλικία, 32 και 31 έτη, υποστήριξαν ότι οι ηλικίες του δημοφιλούς ζευγαριού είναι οι πλέον κατάλληλες για να ξεκινήσει κάποιος μια επιτυχημένη δίαιτα.

Αλλά και η διάσημη τραγουδίστρια Μπιγιονσέ, που είναι 32 ετών, έχει ίσως επηρεάσει λίγο τους Βρετανούς στις αποφάσεις τους για το πότε θα αποκτήσουν πιο κομψή σιλουέτα!

Όμως πέρα από το πριγκιπικό ζεύγος, υπάρχουν και κάποιοι σοβαροί λόγοι που οδηγούν τους «φλεγματικούς» Βρετανούς να θεωρούν ότι η ηλικία γύρω στα 30 είναι η καλύτερη για να αποφασίσουμε να αποκτήσουμε ένα πιο επιθυμητό κορμί.

Συγκεκριμένα, οι γυναίκες που συμμετείχαν στην έρευνα υποστήριξαν ότι αφού έχουν παντρευτεί και έχουν γίνει μητέρες γύρω στα 28 με 30, έχουν την ωριμότητα να ξεκινήσουν μια δίαιτα, τους κανόνες της οποίας θα τηρήσουν. Στα 20 χρόνια οι συμμετέχοντες δήλωσαν ότι «δεν είχαν μυαλό» για δίαιτες επειδή έβγαιναν έξω συχνότερα για φαγητό και ποτό!

Αλλά και η ηλικία των 40 και των 50 δεν θεωρείται η κατάλληλη για να αποφασίσει κάποιος να βελτιώσει το σώμα του, αφού οι περισσότεροι άνθρωποι στη μέση ηλικία πιστεύουν ότι γεράζουν και δεν ανησυχούν τόσο για την εξωτερική τους εμφάνιση.

Η έρευνα κατέδειξε ότι η ηλικία γύρω στα τριάντα είναι ένα «σημείο καμπής» για τους περισσότερους ανθρώπους που περνούν από την ανεμελιά των 20 σε μια ηλικία που μπορεί ευκολότερα να υπακούσει σε κανόνες, ενώ ακόμα βρίσκεται μακριά από τα γηρατειά.

Ο γάμος, που τελούν συνήθως οι Βρετανοί γύρω στα 30, είναι ένας ισχυρός παράγοντας για να αποκτήσουν καλό σώμα, ενώ η εξήγηση στο γιατί οι άνδρες θεωρούν τα 31 ιδανική ηλικία για να αρχίσουν μια δίαιτα, ενώ οι γυναίκες πιστεύουν ότι τα 32 είναι η «ηλικία- σταθμός» για να αποκτήσουν καλύτερο σώμα, οφείλεται στο ό,τι τα 30 είναι μια «κρίσιμη καμπή» πιο πολύ για τους άνδρες παρά για τις γυναίκες.

Τρίτη 29 Απριλίου 2014

Τι να προτιμήσω; Φρούτο ή χυμό;

Τι να προτιμήσω; Φρούτο ή χυμό;

Μία από τις πιο συχνές ερωτήσεις που τίθενται είναι το αν είναι πιο υγιεινός ένας χυμός σε σχέση με ένα φρούτο ή τελικά είναι το ίδιο πράγμα.

Τα φρούτα έχουν ένα βασικό πλεονέκτημα σε σχέση με τους χυμούς, καθώς περιέχουν τις ευεργετικές φυτικές τους ίνες, τις οποίες δεν έχει ένας χυμός. Ιδιαιτέρως το περίβλημα των φρούτων είναι εξαιρετικά πλούσιο σε φυτικές ίνες. Οι φυτικές ίνες έχουν ιδιαίτερα θετική επίδραση στην εντερική λειτουργία, επιταχύνουν τον κορεσμό και οδηγούν στην αποβολή ενός μέρους της κακής χοληστερίνης.

Επιπροσθέτως οι φυτικές ίνες επιβραδύνουν την διαδικασία της πέψης, άρα μας κρατούν περισσότερη ώρα σε κορεσμό. Εξαίρεση αποτελούν χυμοί που έχουν παρασκευαστεί μαζί με τη φλούδα τους στο μπλέντερ.

Επίσης, οι χυμοί μπορεί να περιέχουν επιπλέον ζάχαρη ή γλυκαντικές ουσίες, κάτι που δεν περιέχουν τα φρούτα. Σημειώνεται ότι, ένα ποτήρι χυμός έχει διπλάσιες ή τριπλάσιες θερμίδες από ένα φρούτο, αφού για να γεμίσει ένα ποτήρι χρειάζεται να στυφτούν τουλάχιστον 3 φρούτα.

Αν το κάθε φρούτο έχει 60 θερμίδες, τότε το σύνολο των θερμίδων του χυμού θα είναι 180 θερμίδες. Ωστόσο οι συμπυκνωμένοι χυμοί περιέχουν και νερό, οπότε αντιστοιχούν λιγότερα από 2 φρούτα σε ένα ποτήρι.

Πηγή metrogreece.gr

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Ποιος είναι ο ιδανικός αριθμός γευμάτων σε μία δίαιτα

Πολλοί είναι αυτοί που αναρωτιούνται πόσα γεύματα είναι σωστό να παίρνουν όταν ακολουθούν ένα πρόγραμμα απώλειας βάρους.

Ωστόσο, η απάντηση σε αυτό το ερώτημα εξαρτάται κατ’ αρχάς από την καθημερινότητα και τον προγραμματισμό του κάθε ατόμου.

Κάποιος ο οποίος δεν έχει τη δυνατότητα και την ευκολία να τρώει αρκετά συχνά δεν θα υποχρεωθεί να τρώει κάθε τρεις ώρες. Όμως, η αύξηση του αριθμού των γευμάτων και σνακ κατά τη διάρκεια της ημέρας σίγουρα βοηθάει. Ιδανικά θα πρέπει να υπάρχουν πέντε γεύματα (μεγάλα και μικρά), αν ωστόσο κάποιος δεν έχει αυτή τη δυνατότητα, θα πρέπει να λαμβάνει τουλάχιστον τρία: ένα καλό πρωινό, ένα γεύμα το μεσημέρι και ένα ελαφρύ βραδινό. Αν σε αυτά προσθέσουμε, εφόσον είναι εφικτό, και δυο μικρά ενδιάμεσα σνακ, τότε έχουμε το ιδανικό σχήμα.

Τα συχνά γεύματα μέσα στην ημέρα βοηθούν σε πολλά επίπεδα:

1) μας παρέχουν ενέργεια για καλύτερη σωματική και πνευματική λειτουργία καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας.

2) μας βοηθούν να ελέγχουμε το ακατάστατο τσιμπολόγημα.

3) κρατούν τον μεταβολισμό μας σε ένα καλό επίπεδο.

Αν λοιπόν ξεκινάτε ή βρίσκεστε ήδη σε δίαιτα, μην παραλείπετε τα μικρογεύματα που έχει εντάξει ο διαιτολόγος σας στο πρόγραμμά σας, καθώς έχουν και αυτά τον ρόλο τους …

Πηγή: neadiatrofis.gr

Σάββατο 19 Απριλίου 2014

Μήπως είστε γεννημένοι για να γυμνάζεστε;

Τελικά, ίσως δεν είμαστε όλοι γεννημένοι για να γυμναζόμαστε. Σύμφωνα με μια νέα γενετική μελέτη σε πειραματόζωα...
που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Journal of Physiology», η προτίμηση της γυμναστικής ή της καθιστικής ζωής είναι εν μέρει γραμμένη στα γονίδιά μας.


Επί δεκαετίες οι επιστήμονες αναρωτιόντουσαν γιατί τόσο λίγοι άνθρωποι γυμνάζονται συστηματικά, παρότι όλοι θα έπρεπε να ασκούνται, αλλά μόλις τα τελευταία χρόνια άρχισε να διαφαίνεται ότι σε αυτό παίζουν ρόλο κάποια γονίδια.

Στη νέα μελέτη, επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Μιζούρι θέλησαν να διερευνήσουν το θέμα, δημιουργώντας τους δικούς τους υπερδραστήριους και εντελώς καθιστικούς αρουραίους. 

Αυτό το πέτυχαν χωρίζοντας τα τρωκτικά του εργαστηρίου τους σε ομάδες αναλόγως με το πόσο πολύ έτρεχαν σε τροχούς, και εν συνεχεία ζευγαρώνοντας τους πιο δραστήριους αρσενικούς με τους πιο δραστήριους θηλυκούς και αντίστοιχα τους λιγότερο δραστήριους αρσενικούς και θηλυκούς μεταξύ τους. 

Αυτού του είδους το ζευγάρωμα συνεχίστηκε για πολλές γενιές έως ότου δημιουργήθηκαν δύο χαρακτηριστικές ομάδες αρουραίων: οι μισοί περνούσαν ώρες καθημερινά τρέχοντας στους τροχούς, ενώ οι άλλοι μισοί με το ζόρι ανέβαιναν για κάποια λεπτά – εάν ανέβαιναν καθόλου.

Εξετάζοντας αυτές τις δύο ομάδες των τρωκτικών, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι είχαν σημαντικές διαφορές στη δραστηριότητα ορισμένων τμημάτων του εγκεφάλου τους. Η διαφορά ήταν ιδιαιτέρως έντονη στον επικλινή πυρήνα, στον οποίο σε ανθρώπους και σε πολλά ζώα βρίσκεται το κέντρο της επιβράβευσης και ενεργοποιείται όταν ασχολούμαστε με κάτι που απολαμβάνουμε.

Οταν οι επιστήμονες εξέτασαν προσεκτικότερα τον επικλινή πυρήνα των τρωκτικών, ανακάλυψαν ότι οι υπερδραστήριοι αρουραίοι διέθεταν περισσότερα ώριμα νευρικά κύτταρα σε αυτόν απ’ ό,τι εκείνοι που προτιμούσαν να είναι ξαπλωμένοι όλη μέρα. 

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι τα ζώα που είχαν γεννηθεί για να τρέχουν, ήταν εκ φύσεως προγραμματισμένα να αποκομίζουν μεγάλη ευχαρίστηση από το τρέξιμο, οπότε το επιδίωκαν ακατάπαυστα.

Αντιθέτως, οι αρουραίοι που είχαν γεννηθεί για να κάθονται, αποκόμιζαν πολύ μικρότερη ευχαρίστηση από το τρέξιμο, οπότε δεν είχαν λόγο να το κάνουν. 

Αναστρέψιμη προτίμηση

Ωστόσο, αυτού του είδους ο γενετικός προγραμματισμός δεν είναι μη αναστρέψιμος. 

Στο τελικό στάδιο της έρευνάς τους, οι ερευνητές έβαλαν δραστήρια και καθιστικά τρωκτικά μαζί, σε ένα κλουβί με κυλιόμενους τροχούς. Εξι ημέρες αργότερα, οι καθιστικοί αρουραίοι είχαν μεν διασχίσει τρέχοντας σχεδόν το ένα δέκατο της απόστασης που είχαν διασχίσει οι δραστήριοι (3,5 χιλιόμετρα ανά αρουραίο έναντι 34 χιλιομέτρων), αλλά αυτό ήταν πολύ περισσότερο απ’ όσο είχαν τρέξει ποτέ – και ο εγκέφαλός τους είχε αρχίσει να αλλάζει. 

Στην πραγματικότητα, ο επικλινής πυρήνας τους έδειχνε να διαθέτει πλέον περισσότερα ώριμα νευρικά κύτταρα απ’ ό,τι άλλοι, καθιστικοί «συγγενείς» τους, οι οποίοι δεν είχαν αυξήσει τη φυσική δραστηριότητά τους. Και η αύξηση αυτή υποδηλώνει ότι η γυμναστική είχε αρχίσει να τους αρέσει περισσότερο απ’ ό,τι πριν αρχίσουν να τρέχουν.

Το αν όλα αυτά στ’ αλήθεια ισχύουν για τους ανθρώπους «είναι αδύνατο να επιβεβαιωθεί από τώρα», λέει ο καθηγητής Βιοϊατρικών Επιστημών δρ Φρανκ Μπουθ. Σε συνδυασμό, όμως, με τα ευρήματα προγενέστερων μελετών σε ανθρώπους, είναι πολύ πιθανό να ισχύουν και επομένως κάποιοι από εμάς μπορεί όντως να γεννιούνται με την προδιάθεση της καθιστικής ζωής. 

Επειδή, όμως, η προδιάθεση αυτή δεν είναι μη αναστρέψιμη, όλοι μπορούν να αρχίσουν να γυμνάζονται, λέει ο δρ Μπουθ, ούτως ώστε να «εκπαιδευτεί» ο εγκέφαλός τους να αποκομίζει ευχαρίστηση από την άσκηση και έτσι να φθάσει στο σημείο να την αποζητά.

Παρασκευή 18 Απριλίου 2014

Στα γονίδια αποτυπώνεται η παχυσαρκία

Η παχυσαρκία είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο με ποικίλους παράγοντες να προσδιορίζονται ως αιτιολογικοί. Το γενετικό υπόβαθρο των ατόμων αποτελεί έναν από τους παράγοντες εκείνους που επιδρά σημαντικά στην εμφάνισής της. 


Έως τώρα δεδομένα υποστηρίζουν ότι παχύσαρκα παιδιά που και οι δυο γονείς τους είναι παχύσαρκοι έχουν 80% πιθανότητα να εξελιχθούν σε παχύσαρκους ενήλικες.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν πρόσφατα ευρήματα από το πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου τα οποία υποστηρίζουν ότι η γενετική προδιάθεση για την παχυσαρκία φαίνεται να πηδά μια γενεά εμφανιζόμενη στην επόμενη, δηλαδή τα παιδιά τείνουν να την κληρονομούν από τους παππούδες τους και όχι από τους γονείς τους.

Συγκεκριμένα, οι ερευνητές στην πειραματική μελέτη που διεξήγαγαν, η οποία δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Endocrinology εξέτασαν σε ζωικά μοντέλα τις πιθανές επιδράσεις της μητρικής παχυσαρκίας στην πρώτη και δεύτερη γενιά.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η παχυσαρκία της μητέρας, η οποία επαγόταν από περιβαλλοντικούς παράγοντες, μπορούσε να αφήνει ανεπηρέαστη την πρώτη γενεά, με την επόμενη γενεά να είναι πιο πιθανό να εμφανίσει παχυσαρκία και σχετιζόμενες με αυτή ασθένειες όπως υπέρταση, διαβήτη τύπου Ι, υπερχοληστερολαιμία και δυσλιπιδαιμίες γενικότερα.

Οι ερευνητές κατέληξαν στο ότι «Ο τρόπος ζωής μας μπορεί να επιδρά στα γονίδια όχι μόνο των παιδιών μας, αλλά και των εγγονιών μας, με τα εγγόνια μας να είναι πιο πιθανό να γίνουν παχύσαρκα εάν είμαστε και εμείς, καθώς η παχυσαρκία φαίνεται να επάγει επιγενετικές αλλαγές στα γονίδιά μας».

Επομένως, η παρουσία παχυσαρκίας στην παρούσα γενεά ίσως επιβαρύνει ακόμα περισσότερο τις μελλοντικές γενεές, αυξάνοντας τα προβλεπόμενα ποσοστά αυτής.

neadiatrofis.gr

Βουλιμία: Ποια είναι τα πρώτα σημάδια της ασθένειας;


Η βουλιμία αποτελεί μία διατροφική διαταραχή που εκφράζεται με απώλεια του ελέγχου στο φαγητό και κατά συνέπεια υπερβολική λήψη τροφής καθώς και δημιουργία υπερβολικού κορεσμού. Η βουλιμία εκδηλώνεται με επεισόδια υπερφαγίας, ιδιαίτερα γλυκών και λιπαρών τροφίμων και φαγητών ("συναισθηματικό φαγητό"). Αν η βουλιμία περάσει από τα πρώτα αυτά στάδια στη ψυχογενή βουλιμία, υπάρχουν δυσμενείς επιπτώσεις που σχετίζονται με γαστρεντερολικά προβλήματα, τη φθορά των δοντιών, το πρήξιμο του προσώπου, καρδιολογικά προβλήματα, τη μυϊκή ατονία και ασφαλώς μια πιο σοβαρή ψυχολογική διαταραχή.

Πως την εντοπίζουμε ;
Μερικά από τα κλασσικά συμπτώματα της βουλιμίας είναι :
·Η υπερβολική κατανάλωση φαγητού, που δε σχετίζεται με την ενεργειακή κάλυψη υψηλής ενεργειακής δαπάνης, ούτε του φυσιολογικού αισθήματος της πείνας, αλλά με την απουσία του αισθήματος κορεσμού και το διαρκές αίσθημα πείνας.
·Η συχνή ύπαρξη βουλιμιών επεισοδίων (> από 2-3 φορές την εβδομάδα).
·Η χρήση καθαρκτικών ή η συχνή καταφυγή στη λύση του εμετού.
·Η υψηλή κατανάλωση αναψυκτικών ή καφέ, για να επιτευχθεί η αποφυγή γευμάτων.
·Η υπερβολική γυμναστική (κυρίς μετά το βουλιμικό επεισόδιο).
Το φαγητό είναι μία από τις απολαύσεις της ζωής. Έχει αποδειχθεί ότι η κατανάλωση των αγαπημένων μας τροφίμων μπορεί να ενεργοποιήσει την απελευθέρωση των β-ενδορφινών, οι οποίες βελτιώνουν τη διάθεση. Εντούτοις, η πρόσληψη τροφής δεν σχετίζεται μόνο με την αίσθηση της πείνας και το πόσο πεινασμένοι είμαστε, αλλά και από παράγοντες όπως είναι η ψυχολογία και αδυναμία χειρισμού καταστάσεων και συναισθημάτων. Η έντονη επιθυμία για κάποια τρόφιμα ή η παρόρμηση να φάμε συγκεκριμένα τρόφιμα φαίνεται να είναι πολύ συχνή και ισχυρή στα άτομα με βουλιμία. Σε αυτές τις περιπτώσεις ύπαρξης βουλιμίας τα τρόφιμα που αναζητούμε και επιθυμούμε είναι συνήθως «απαγορευμένα τρόφιμα», όπως είναι η σοκολάτα, το παγωτό ή κάτι ιδιαίτερα λιπαρό.
Πώς την αντιμετωπίζουμε
Όπως συμβαίνει και με όλες τις διατροφικές διαταραχές απαιτούν τόσο ψυχολογική όσο και την ολιστική διαιτολογική αντιμετώπιση, από κλινικό διαιτολόγου. Η ψυχολογική προσέγγιση, γίνεται τόσο από τον ίδιο το διαιτολόγο, όταν αυτός έχει ειδικευτεί στις τεχνικές συμπεριφορικής θεραπείας, όσο και από εξειδικευμένο ψυχοθεραπευτή και απαιτεί τη χρήση ειδικών τεχνικών όπως: η καταγραφή, σε ημερήσια βάση, τόσο της διατροφής, όσο και της άσκησης-δραστηριότητας, η καταγραφή ακραίων συναισθημάτων όπως θυμός, απογοήτευση, στεναχώρια σε συνδυασμό με τις όποιες διαιτητικές επιλογές, η καταγραφή των ωρών ύπνου, η χρήση χαλαρωτικών τεχνικών ώστε να αποφορτίζουν το σώμα μας από την όποια συναισθηματική φόρτιση και άλλες. Οι ειδικοί θα βοηθήσουν το βουλιμικό άτομο να διαχειριστεί τη σχέση του με το φαγητό, μέσα από την επίλυση της αιτίας του προβλήματος.
Πηγή: Κέντρο Διατροφικής Αγωγής

Πέμπτη 17 Απριλίου 2014

Ίδιες θερμίδες έχουν τα γλυκαντικά και η ζάχαρη

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που ξεκινώντας δίαιτα ή γενικότερα που θέλοντας να περιορίσουν τη ζάχαρη στον καφέ ή τα ροφήματά τους χρησιμοποιούν αντί για ζάχαρη φρουκτόζη.


Δυστυχώς δεν θα καταφέρουν πολλά πράγματα, γιατί οι θερμίδες που αποδίδουν τα δύo αυτά γλυκαντικά μέσα είναι ακριβώς οι ίδιες.

Ωστόσο, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η φρουκτόζη είναι λίγο πιο γλυκιά, οπότε με μικρότερη ποσότητα θα μπορούσε να επιτευχθεί το ίδιο γλυκαντικό αποτέλεσμα όπως με μεγαλύτερη ποσότητα ζάχαρης.

Κατά συνέπεια, η φρουκτόζη μπορεί να μας βοηθήσει να έχουμε την ίδια γλυκύτητα με μικρότερη ποσότητα. Αν όμως η ποσότητα που χρησιμοποιούμε είναι η ίδια με αυτήν της ζάχαρης που βάζαμε για παράδειγμα στον καφέ μας, η ποσότητα των θερμίδων που παίρνουμε είναι ακριβώς η ίδια.

neadiatrofis.gr

Τρίτη 15 Απριλίου 2014

Παχαίνει η μουσική;

Ερευνητές από το Πανεπιστήμιο του Αρκάνσας διαπίστωσαν ότι ένα συγκεκριμένο είδος μουσικής μας κάνει να θεωρούμε το φαγητό πιο γευστικό, με αποτέλεσμα να τρώμε περισσότερο!...


Στο πλαίσιο πειραματικής δοκιμής, οι ερευνητές δοκίμασαν την επίδραση της μουσικής στην όρεξη, επιλέγοντας ήχους κλασικής μουσικής, τζαζ, χιπ-χοπ και ροκ την ώρα που οι συμμετέχοντες απολάμβαναν το γεύμα τους.

Η μουσική που μεγιστοποίησε την απόλαυση από το φαγητό ήταν η τζαζ, ενώ αντίθετα η χιπ-χοπ είχε την ισχυρότερη αρνητική επίδραση. Η κλασική και η ροκ μουσική δεν επηρέασαν σημαντικά τις αντιδράσεις των συμμετεχόντων.

Πολύ συχνά τρώμε ή πίνουμε ακούγοντας μουσική, όμως σπανίως δίνουμε σημασία στο πώς αυτοί οι ήχοι επηρεάζουν τις αισθήσεις μας, σημειώνουν οι ερευνητές.

Ο λόγος που το κάθε είδος μουσικής είχε τη συγκεκριμένη επίδραση παραμένει άγνωστος, όμως σε κάθε περίπτωση αποφύγετε να ακούσετε τους αγαπημένους σας τζαζ ήχους την επόμενη φορά που θα ετοιμάζεστε να φάτε!

Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Το να τρως φρούτο μετά το φαγητό είναι λάθος

Επιστημονικά στοιχεία δείχνουν σήμερα ότι η συνήθεια που έχουν πολλοί άνθρωποι να τρώνε το φρούτο αμέσως μετά το φαγητό τους είναι λάθος.


Το γεγονός αυτό οφείλεται στο ότι αφενός η παρουσία φαγητού στο γαστρεντερικό μας σωλήνα αφετέρου τα ένζυμα που εκκρίνονται αμέσως μετά την κατανάλωση φαγητού, εμποδίζουν τη βέλτιστη απορρόφηση των συστατικών και των βιταμινών των φρούτων.

Αντίθετα, 2 με 3 ώρες μετά το γεύμα υπάρχουν οι ιδανικές συνθήκες για την κατανάλωση ενός φρούτου και την απορρόφηση των βιταμινών του.

Αν λοιπόν σας αρέσει να τρώτε το φρούτο σας αμέσως μετά το φαγητό, κάντε ένα διάλειμμα και φάτε το κανένα δίωρο αργότερα ως υγιεινό σνακ, για να συνδυάσετε το τερπνόν μετά του ωφελίμου.

Η όρεξη είναι μεταδοτική



Ρατσιστικό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής έρευνας το οποίο καταλήγει στον εξής αφορισμό:
«Εάν θέλετε να μείνετε αδύνατοι, μην κάνετε παρέα με υπέρβαρους γιατί θα παχύνετε κι εσείς». 

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχει σχέση αιτίου- αποτελέσματος, δηλαδή ότι το πάχος γίνεται... κολλητικό, όπως άλλες κακές συνήθειες που κανείς μιμείται βλέποντας τους γύρω του- για παράδειγμα το κάπνισμα, το ποτό, η κακή διατροφή, η έλλειψη σωματικής άσκησης κ.ά. 

Στη μελέτη του Πανεπιστημίου της Χαβάης (δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση «Εconomics and Ηuman Βiology») οι ερευνητές ανέλυσαν επί διετία στοιχεία από περίπου 5.000 εφήβους και ανακάλυψαν ότι οι φιλίες τείνουν να ομαδοποιούνται ανάλογα με το βάρος των φίλων, δηλαδή οι χοντροί με τους χοντρούς, οι λεπτοί με τους λεπτούς κ.λπ. 

Η διαχρονική παρακολούθηση των νέων αποκάλυψε επίσης ότι, αν κανείς έχει έναν παχύσαρκο φίλο, σταδιακά και ο ίδιος γίνεται πιο παχύς, πιθανώς γιατί συμμερίζεται τις ίδιες συνήθειες. 

Δεν παρατηρήθηκε όμως και το αντίθετο, δηλαδή ότι ο παχύς να αδυνατίζει επειδή ο κολλητός του είναι αδύνατος. Άλλες πρόσφατες έρευνες δείχνουν ότι τα παιδιά μιμούνται πέραν από τους φίλους και τους γονείς τους, με αποτέλεσμα αν οι τελευταίοι έχουν κακές διατροφικές συνήθειες τα παιδιά τους να τείνουν προς την παχυσαρκία.

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

Τελικά το ψωμί μας παχαίνει;

Το ψωμί φαίνεται πως είναι «συνώνυμο» με το φούσκωμα, μήπως όμως αυτό οφείλεται σε… παρεξήγηση;...


Οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το ψωμί δεν είναι τόσο κακό όσο πιστεύουμε και μάλιστα δεν πρέπει να το βγάζουμε εντελώς από τη διατροφή μας, καθώς μας παρέχει πολύτιμες φυτικές ίνες, σίδηρο και ασβέστιο.

Πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ έδειξε ότι το ψωμί μάς φουσκώνει λιγότερο από τα ζυμαρικά.

Ο Βρετανικός Σύλλογος Διαιτολογίας συμπληρώνει πως αυτό που μας παχαίνει είναι στην πραγματικότητα το περιεχόμενο ενός σάντουιτς και όχι το ίδιο το ψωμί. Δύο μέτριες φέτες ψωμί παρέχουν περίπου 190 θερμίδες και 2 γραμμάρια λιπαρών, όμως η μαργαρίνη και το βούτυρο επάνω στο ψωμί διπλασιάζουν αυτόματα τις θερμίδες που λαμβάνουμε (334 θερμίδες) και προσθέτουν 16 γραμμάρια λιπαρών. Το αυγό και η μαγιονέζα μέσα στο σάντουιτς μας φορτώνουν με περισσότερες από 500 επιπλέον θερμίδες και 34 γραμμάρια λιπαρών.

Εάν λοιπόν δεν ευθύνεται το ίδιο το ψωμί, τότε τι είναι αυτό που μας φουσκώνει;

Γαστρεντερολόγοι από το βρετανικό δίκτυο IBS δηλώνουν ότι το φούσκωμα οφείλεται πολλές φορές στην αυξημένη ευαισθησία στα αέρια και όχι στην αυξημένη παραγωγή αερίων.

Το φούσκωμα οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον υψηλό Δείκτη Μάζας Σώματος, την αποχή από την άσκηση και σε ψυχολογικούς παράγοντες όπως το στρες.

onmed.gr

Πότε τα παραπάνω κιλά μπορεί να είναι χρήσιμα

Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό American Journal of Clinical Nutrition, έρχεται να ταράξει λίγο τα...
«νερά» σε σχέση με τον έλεγχο του σωματικού μας βάρους.


Επιστήμονες του πανεπιστημίου του Deakin διερεύνησαν τη σχέση του βάρους και του κινδύνου θανάτου σε άτομα τρίτης ηλικίας, άνω των 65 ετών.

Από την έρευνα φάνηκε ότι όσοι ηλικιωμένοι ήταν υπέρβαροι με δείκτη μάζας σώματος περί το 27,5 (θυμίζουμε ότι ένα φυσιολογικός δείκτης μάζας σώματος είναι μέχρι 25), είχαν χαμηλότερο κίνδυνο θανάτου σε σχέση με εκείνους που ήταν πιο λεπτοί και είχαν δείκτη μάζας σώματος μεταξύ 22 και 23.

Τα αποτελέσματα της μελέτης υποδηλώνουν ότι ενδεχομένως τα όρια του υπέρβαρου για την τρίτη ηλικία να χρειάζονται αναπροσαρμογή, καθώς οι τρέχουσες συστάσεις ΔΜΣ μπορεί να μην είναι κατάλληλες για ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας.

neadiatrofis.gr

Τετάρτη 9 Απριλίου 2014

«Ένας χρόνος χωρίς ζάχαρη»

«Ένας χρόνος χωρίς ζάχαρη» είναι το βιβλίο που έγραψε η Αμερικανίδα Eve Schaub μετά από την εμπειρία που έζησε η ίδια και η οικογένειά της, όταν... πέρασαν όλο το 2011 χωρίς να καταναλώσουν καθόλου ζάχαρη στη διατροφή τους.


Η Eve δήλωσε πρόσφατα σε συνέντευξή της με αφορμή την έκδοση του βιβλίου της «Ένας χρόνος χωρίς ζάχαρη», ότι πήρε την απόφαση να αφαιρέσει από τη διατροφή της ίδιας και της οικογένειάς της τη ζάχαρη, μετά από ένα βίντεο που παρακολούθησε, στο οποίο ένας παιδίατρος - ενδοκρινολόγος εξηγούσε τις βλαβερές συνέπειες της ζάχαρης στα παιδιά.

Η ίδια έχοντας δύο κόρες, την 6χρονη Greta και την 11χρονη Ilsa, δήλωσε αποφασισμένη να «πειραματιστεί» για ένα χρόνο και ολόκληρο το 2011 η οικογένεια έμεινε μακριά από την κατανάλωση ζάχαρης, με μικρές εξαιρέσεις από τον κανόνα για μία φορά το μήνα... Η Eve επέτρεπε στον εαυτό της ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και ένα μικρό γλυκό για τα παιδιά, μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις!

Ποια ήταν όμως η αντίδραση των δύο κοριτσιών όταν η μητέρα τους τα παρακίνησε να στερηθούν για ένα χρόνο διάφορες λιχουδιές; Η συγγραφέας του βιβλίου «Ένας χρόνος χωρίς ζάχαρη» εξηγεί ότι αν και η μικρότερη κόρη αντιμετώπισε τη στέρηση από την ζάχαρη σαν παιχνίδι, η μεγαλύτερη αντέδρασε στην αρχή και μόνο όταν η μητέρα της την προέτρεψε να καταγράψει τις αντιδράσεις και τα συναισθήματά της σε ένα ημερολόγιο, το κορίτσι έδειξε να πείθεται και να ακολουθεί τα διατροφικά βήματα της οικογένειας.

Η συγγραφέας εξηγεί ότι η έκπληξη για την ίδια αλλά και για όλη την οικογένεια ήταν την πρωτοχρονιά του 2012... Τότε που η ίδια αλλά και οι στενοί φίλοι της οικογένειας νόμιζαν ότι θα έτρεχαν στο σούπερ μάρκετ να καταναλώσουν οτιδήποτε περιείχε ζάχαρη. Και όμως αυτό δεν συνέβη. Η Eve υποστηρίζει ότι μέσα σε ένα χρόνο άλλαξαν τόσο πολύ οι διατροφικές συνήθειες της ίδιας, του συζύγου και των παιδιών της, που αντί να ορμήσουν σε ένα λαχταριστό κέικ, προτίμησαν απλά ένα σορμπέ φρούτων!

Η οικογένεια Schaub δεν αντιμετώπιζε κανένα πρόβλημα παχυσαρκίας και αυτό είναι κάτι που η νεαρή μητέρα θέλει να τονίσει. Η ίδια λέει ότι δεν χρειάζεται να είσαι διατροφολόγος, ούτε να ξοδεύεις πολλά χρήματα για να μπορέσεις απλά να σχεδιάσεις μια σωστή διατροφή για την οικογένειά σου. Το να είσαι μαμά είναι απλά αρκετό!

Σάββατο 5 Απριλίου 2014

Η σοκολάτα «προστατεύει από την παχυσαρκία»

Λίγη σοκολάτα την ημέρα μπορεί να προστατεύει από την παχυσαρκία και τον τύπου 2 διαβήτη χάρη σε ένα αντιοξειδωτικό συστατικό που περιέχει, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.


Ωστόσο αυτό δεν αποτελεί άλλοθι για την υπερκατανάλωσή της: στις περισσότερες μελέτες οι συγκεντρώσεις των συστατικών που ελέγχονται αντιστοιχούν σε ποσότητα σοκολάτας έως 100 γραμμάρια την ημέρα.

Επιπλέον, δεν περιέχουν όλες οι σοκολάτες εξίσου πολλά θρεπτικά συστατικά. Αντιθέτως, οι πιο πλούσιες είναι οι μαύρες σοκολάτες και μάλιστα με υψηλή περιεκτικότητα σε κακάο.

Οι επιστήμονες που πραγματοποίησαν τη νέα μελέτη λένε ότι αυτού του είδους οι σοκολάτες βελτιώνουν επίσης τη σκέψη, ελαττώνουν την όρεξη και μειώνουν την αρτηριακή πίεση.

Όπως γράφουν οι ερευνητές στην «Επιθεώρηση Αγροτικής & Διατροφικής Χημείας» (JAFC), είναι καλά γνωστό ότι το κακάο, το βασικό συστατικό της μαύρης σοκολάτας, είναι πλούσιο σε φλαβονόλες, μία ομάδα ισχυρών αντιοξειδωτικών ουσιών.

Ωστόσο, περιέχει πολλά και διαφορετικά είδη και έως τώρα δεν ήταν γνωστό ποιο απ’ όλα παρέχει τα περισσότερα οφέλη.

Έτσι, οι επιστήμονες από το Πολυτεχνικό Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια, με επικεφαλής τον επίκουρο καθηγητή Επιστήμης Τροφίμων δρα Άντριου Π. Νίλσον, αποφάσισαν να εξετάσουν ξεχωριστά τα δυνητικά οφέλη κάθε είδους φλαβονολών.

Οι ερευνητές άρχισαν να χορηγούν σε πολλές ομάδες ποντικιών διαφορετικά διαιτολόγια, άλλα εκ των οποίων ήταν πλούσια σε λιπαρά και άλλα φτωχά, ενώ σε άλλες ομάδες χορήγησαν διαιτολόγια με πολλά λιπαρά που όμως περιείχαν και συμπληρώματα διαφόρων ειδών φλαβονολών.

Με αυτό τον τρόπο ανακάλυψαν πως όταν προσέθεταν στο φαγητό των ζωών ένα συγκεκριμένο είδος φλαβονολών, τις ολιγομερικές προκυανιδίνες (PCs), τα ζώα δεν παρουσίαζαν αύξηση του σωματικού βάρους τους όσο παχυντική κι αν ήταν η διατροφή τους.

Επιπλέον, παρουσίαζαν βελτίωση στην αντοχή στην γλυκόζη, γεγονός που σημαίνει ότι ήταν προστατευμένα από τον τύπου 2 διαβήτη.

«Οι ολιγομερικές προκυανιδίνες φαίνεται ότι διαθέτουν τις ισχυρότερες αντιδιαβητικές και αντιπαχυντικές βιοϊδιότητες απ’ όλα τα φλαβονοειδή του κακάο, ιδίως στις χαμηλές δόσεις που δοκιμάσθηκαν στην παρούσα μελέτη», γράφουν οι ερευνητές στο άρθρο τους.

Τρίτη 1 Απριλίου 2014

Η παχυσαρκία αρχίζει από το σάλιο


Το μυστικό του υγιούς σωματικού βάρους μπορεί να κρύβεται στο... σάλιο, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.

Βρετανοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένα γονίδιο που υπάρχει σε αυτό και το οποίο είναι υπεύθυνο για τη διάσπαση των υδατανθράκων και του αμύλου τη στιγμή που αρχίζουμε να τους μασάμε, επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό το σωματικό βάρος.

Οι υδατάνθρακες και το άμυλο υπάρχουν σε τρόφιμα όπως το ψωμί, τα ζυμαρικά, τα δημητριακά για πρωινό, το ρύζι και οι πατάτες.

Το γονίδιο λέγεται AMY1 και κωδικοποιεί ένα ένζυμο του σάλιου, την αμυλάση, το οποίο είναι υπεύθυνο για την διάσπαση των υδατανθράκων.

Η νέα μελέτη έδειξε πως όσοι φέρουν περισσότερες κόπιες του γονιδίου αυτού, παράγουν μεγαλύτερες ποσότητες αμυλάσης και έχουν περισσότερες πιθανότητες να είναι αδύνατοι, σε σύγκριση με όσους φέρουν λίγες κόπιες.

Μερικοί άνθρωποι φέρουν μόνο μία κόπια του γονιδίου αυτού, άλλοι έχουν δύο ή τρεις, αλλά ορισμένοι φέρουν έως και 20 κόπιες - και ίσως αυτή η διαφορά να εξηγεί γιατί μερικοί άνθρωποι είναι πάρα πολύ αδύνατοι και δεν παχαίνουν, ό,τι κι αν τρώνε.

Επιπλέον, όσοι φέρουν λίγες κόπιες του γονιδίου πιθανώς νιώθουν το στομάχι τους να «βαραίνει» κάθε φορά που τρώνε υδατάνθρακες, επειδή ο οργανισμός τους δυσκολεύεται να τους πέψει - και έτσι, έχουν περισσότερες πιθανότητες να παχύνουν.

Στην πραγματικότητα, όσοι φέρουν τις λιγότερες κόπιες του γονιδίου AMY1 έχουν οκταπλάσιες πιθανότητες να είναι παχύσαρκοι, σε σύγκριση με όσους φέρουν τις λιγότερες.

Την όλη έρευνα πραγματοποίησαν επιστήμονες από το King’s College (KCL) και το Imperial College του Λονδίνου (ICL), οι οποίοι εκτιμούν ότι στο μέλλον η παροχή συμβουλών για αδυνάτισμα πιθανώς θα πρέπει να προσαρμόζεται στο πεπτικό σύστημα κάθε ατόμου ξεχωριστά.

Όπως γράφουν στην επιθεώρηση «Nature Genetics», ο αριθμός των γονιδίων AMY1 που φέρει κάθε άνθρωπος συσχετίζεται ισχυρά με την παχυσαρκία ακόμα και σε διδύμους, οι οποίοι κατά τα άλλα ακολουθούν την ίδια διατροφή και τρόπο ζωής.

«Η επίδραση αυτού του γονιδίου στην παχυσαρκία είναι η ισχυρότερη που έχουμε δει ποτέ, με οποιοδήποτε γονίδιο που συσχετίζεται με αυτήν», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Τιμ Σπέκτορ, καθηγητής Γενετικής Επιδημιολογίας στο KCL.

Η μελέτη διεξήχθη σε σχεδόν 5.000 εθελοντές, συμπεριλαμβανομένων 972 διδύμων. Οι ερευνητές ανέλυσαν το γενετικό τους υλικό αναζητώντας τις κόπιες του γονιδίου AMY1 και στη συνέχεια συνέκριναν τον αριθμό τους με το σωματικό τους βάρος.

Δείτε με πόση ζάχαρη σας φορτώνουν μόλις δύο ποτηράκια αλκοόλ

Μόλις δύο ποτήρια από το αγαπημένο σας ποτό μπορούν να σας κάνουν να ξεπεράσετε το επιτρεπόμενο όριο ζάχαρης ανά ημέρα.


Νέα βρετανική μελέτη δείχνει ότι ένα ποτήρι τζιν με τόνικ περιέχει περίπου 3,5 κουταλιές ζάχαρης, ενώ ένα ποτήρι μηλίτη (χυμός μήλου με αλκοόλ) περιέχει 5 κουταλιές ζάχαρης.

Προσφάτως, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας ανακοίνωσε ότι πρέπει να μειώσουμε σημαντικά την ημερήσια κατανάλωση ζάχαρης προκειμένου να προστατεύσουμε την υγεία μας.

Συγκεκριμένα, η οδηγία του Οργανισμού αναφέρει ότι οι ενήλικες δεν πρέπει να καταναλώνουν περισσότερα από 25 γραμμάρια ζάχαρης την ημέρα. Η ποσότητα αυτή αντιστοιχεί περίπου σε 6 κουταλάκια.

Στο πλαίσιο της νέας έρευνας, μετρήθηκε η διατροφική αξία μεγάλης γκάμας αλκοολούχων ποτών ώστε να διαπιστωθεί πόση είναι η κρυμμένη ζάχαρη σε αυτές τις «υγρές θερμίδες».

Αντίθετα με τη βιομηχανία τροφίμων, οι εταιρίες που παρασκευάζουν αλκοολούχα ποτά δε χρειάζεται να αναγράφουν τη διατροφική αξία του προϊόντος στις ετικέτες.

Κατά μέσο όρο, τα περισσότερα ποτά που εξέτασαν οι ερευνητές περιείχαν από 9 μέχρι και 20 γραμμάρια ζάχαρης ανά μερίδα 250 ml.

Η υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης συνδέεται άμεσα με την παχυσαρκία, την καρδιοπάθεια και το διαβήτη.

Έτσι, οι ειδικοί προτείνουν να επιλέγουμε αλκοολούχα ποτά με όσο το δυνατόν λιγότερη ζάχαρη, όπως το κόκκινο κρασί και η μπύρα και παράλληλα να αποφεύγουμε τα θερμιδοφόρα κοκτέιλ ή την ανάμειξη οποιουδήποτε ποτού με χυμούς.