Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2013

Η σωστή ώρα του φαγητού οδηγεί σε απώλεια βάρους


Όχι μόνο πόσο τρώμε αλλά και πότε μετράει στην αποτελεσματική απώλεια κιλών. Ο χρόνος που καταναλώνουμε τα γεύματα μας κατά την διάρκεια μιας δίαιτας παίζει σχεδόν τον ίδιο καθοριστικό ρόλο με το...πόσο τρώμε υποστηρίζουν ερευνητές από δύο πανεπιστήμια και ένα νοσοκομείο που διεξήγαγαν την έρευνα.

Οι ερευνητές παρακολούθησαν 420 υπέρβαρους στην Ισπανία κατά την διάρκεια ενός διαιτητικού προγράμματος 20 εβδομάδων. Οι συμμετέχοντες χωρίστηκαν σε 2 ομάδες, αυτούς που έτρωγαν το βασικό τους γεύμα πριν τις 3 το μεσημέρι κι εκείνους που το έτρωγαν μετά τις 3.

Οι ερευνητές παρατήρησαν ότι όσοι έτρωγαν το βασικό τους γεύμα αργά έχαναν κιλά με πιο αργό ρυθμό και επιπλέον έχασαν λιγότερα κιλά από τα άτομα της άλλης ομάδας που έτρωγε γεύμα πριν τις 3 το μεσημέρι.

Ο σωστός χρόνος υποστηρίζουν λοιπόν οι επιστήμονες δείχνει να είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας στην αποτελεσματική απώλεια βάρους. Στην έρευνα συνυπολόγισαν και τους άλλους παράγοντες που επηρεάζουν μια δίαιτα όπως η συνολική πρόσληψη θερμίδων, η ενέργεια που «ξοδεύεται», οι ορμόνες, ο ύπνος κτλ αλλά όπως λένε, ήταν παρόμοια τα στοιχεία και στις δύο ομάδες (χωρίς αξιόλογες διακυμάνσεις).

Ο χρόνος λοιπόν που τρώτε το βασικό σας γεύμα, δηλαδή και τις περισσότερες θερμίδες της ημέρας, δείχνει αν αυτές οι θερμίδες θα «καούν» ή θα μείνουν ως κιλά.

(Στην έρευνα συμμετείχαν: Brigham and Women’s Hospital, Tufts University, University of Murcia)
healthpress.gr

Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

Οι γυναίκες χάνουν λίπος δυσκολότερα από τους άνδρες


Κακά τα νέα για τις γυναίκες που θέλουν να γυμνάζονται με τους συντρόφους τους. Επιστήμονες ανακάλυψαν ότι όσον αφορά την γυμναστική...
όλα είναι υπέρ των ανδρών. Οι γυναίκες πρέπει να αθλούνται πολύ περισσότερο για να έχουν τα ίδια οφέλη με τους άνδρες και με την δίαιτα και με την άσκηση.

Επιστήμονες στο πανεπιστήμιο του Μιζούρι που έβαλαν παχύσαρκους άνδρες και γυναίκες στο ίδιο πρόγραμμα διατροφής και άσκησης, ανακάλυψαν ότι οι άνδρες έχαναν κιλά και έφτιαχναν μύες πιο γρήγορα.

Και κατέληξαν ότι οι άνδρες μπορούν να χάσουν γρήγορα μόνο με την άσκηση, αλλά για να καταφέρουν οι γυναίκες τα ίδια αποτελέσματα πρέπει να κάνουν ταυτόχρονα και δίαιτα.

Κατά την διάρκεια του πειράματος, η καθηγητής Jill Kanaley μελέτησε τον καριδακό ρυθμό και την αρτηριακή πίεση 75 ανδρών και γυναικών με διαβήτη τύπου 2. 

Όλοι ακολούθησαν το ίδιο πρόγραμμα αεροβικής για 16 εβδομάδες. Δούλεψαν όλοι στο 65% της δυνατής προσπάθειας τους. Οι άνδρες όμως επωφελήθηκαν περισσότερο. Έχασαν περισσότερα κιλά και είχαν περισσότερη αντοχή. Αυτό οφείλεται απλά στο ότι οι άνδρες έχουν περισσότερους μυς από ότι οι γυναίκες και άρα γρηγορότερο μεταβολισμό.

Αυτό είναι αρκετά σημαντικό καθώς σημαίνει πως οι άνδρες καίνε περισσότερες θερμίδες. Αυτό δείχνει ότι δυστυχώς οι γυναίκες πρέπει να κάνουν δίαιτα αν θέλουν να έχουν τα ίδια αποτελέσματα με έναν άνδρα.

Παρασκευή 18 Ιανουαρίου 2013

H πολυδύναμη αντιμετώπιση της παχυσαρκίας - Ο ρόλος του ψυχολόγου


ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας έχει γνωστοποιήσει στην επιστημονική κοινότητα οτι τα τελευταία 30 χρόνια τα επιδημιολογικά στοιχεία για την παχυσαρκία έχουν... αυξηθεί δραματικά. Έρευνες παγκοσμίως αποδεικνύουν οτι πάνω απο το 1/6 του πληθυσμού είναι υπέρβαροι και εξ αυτών τουλάχιστον 300.000.000 πάσχουν απο νοσογόνο παχυσαρκία. Η παχυσαρκία θεωρείται η δεύτερη προλήψιμη παθογόνος αιτία θανάτου μετά το κάπνισμα. Η ραγδαία αυτή αλλαγή, οφείλεται κυρίως σε περιβαλλοντικούς και συμπεριφορικούς παράγοντες, διότι δεν υπάρχουν δεδομένα για γονιδιακή/οργανική/γεννητική αλλαγή στον ανθρώπινο οργανισμό μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα σε σχέση με το φαινόμενο της παχυσαρκίας. Είναι πλέον αποδεκτό οτι οι λόγοι που κάποιος παίρνει βάρος συνδέονται με πολλούς παράγοντες και ποικίλουν απο άνθρωπο σε άνθρωπο.

ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΛΕΥΡΑ ΤΗΣ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ

Το φαγητό για τον καθένα έχει άλλη σημασία και λειτουργία. Για τον τρόπο της διατροφή μας υπάρχει μια βιολογική προδιάθεση αλλά για το αν αυτή θα εξελιχθεί σε παχυσαρκία ορίζεται απο τις διατροφικές συνήθειες που αναπτύσσει στην καθημερινότητα του. Μέσα στην ζωή του, ο άνθρωπος μαθαίνει το πόσο, τι και πότε τρώει ανάλογα τις συνήθειες τις οικογένειας του, της κοινωνίας , του πολιτισμού που ζει, τις συνθήκες της καθημερινότητας του, την προσωπικότητα του, τον τρόπο που σκέφτεται και τα συναισθήματα που βιώνει. Αν όλοι τρώγανε όσο «πρέπει» για να μπορεί το σώμα να έχει «καύσιμα» ενέργειας να αντεπεξέλθει στην δραστηριότητα που το αναλογεί, δεν θα υπήρχε το φαινόμενο της παχυσαρκίας. Το ζήτημα είναι οτι ο άνθρωπος τρέφεται πολλές φορές με βάση τα «θέλω» του, την απόλαυση, την κοινωνικότητα του, το άγχος του, την μοναξιά, το ανικανοποίητο κενό που μπορεί να νιώθει, όταν νιώθει θλίψη , θυμό ή και πολύ χαρά. Όταν αυτό συμβαίνει, σκέψεις και συναισθήματα σε σχέση με τα «θέλω» μας , μας επηρεάζουν την συμπεριφορά της διατροφής. Τα πολυπαραγοντικά αίτια που επηρεάζουν τη διατροφική συμπεριφορά συνοψίζονται στο σχήμα 1. Η κατανάλωση τροφής είναι πολύ μεγαλύτερη και αναγκαία σ’ αυτές τις περιπτώσεις απο αυτήν που χρειάζεται ο άνθρωπος για να μετατραπεί σε ενέργεια και συνεπώς αποθηκεύεται σε λίπος.

Σχήμα 1: Τα Πολυπαραγοντικά αίτια της Διατροφικής Συμπεριφοράς


Η ΠΟΛΥΔΥΝΑΜΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ - Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Συνεπώς ο στόχος για την απώλεια βάρους δεν είναι μόνο θέμα πειθαρχίας σε ένα διατροφικό πρόγραμμα, είναι πολύ πιο πολύπλοκος και πολυπαραγοντικός και απαιτεί τροποποίηση στις συνήθειές μας. Η λύση σ’ αυτό είναι οτι η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας παύει πια να στηρίζεται μόνο σ’ ένα παθολογικό μοντέλο θεραπείας, και βασίζεται στην πολυδύναμη αντιμετώπιση της. Αυτό πρακτικά σημαίνει οτι ο κάθε άνθρωπος που θέλει ν’ αντιμετωπίσει το θέμα του βάρους του πρέπει πρώτα να εκτιμάται για ποίους λόγους το έχει πάρει, που συνήθως όπως προαναφέρθηκε είναι ένας συνδυασμός παραγόντων.

Στον ασθενή δίνονται σφαιρικά τα εφόδια, ανάλογα με ποια χρειάζεται ο καθένας, απο μία εξειδικευμένη ομάδα που αποτελείται απο τον χειρουργό, τον γαστρεντερολόγο, τον διατροφολόγο και τον ψυχολόγο. Ένα πρόβλημα που οφείλεται σε πολλά αίτια, το ιδανικό είναι να έχει σαν «εργαλεία» επίλυσης διαφορετικές τεχνικές.

Όταν το πρόβλημα είναι νοσογόνος παχυσαρκία, όταν η παχυσαρκία απειλεί την υγεία του ατόμου, όταν έχουν γίνει πολλές φορές δίαιτες χωρίς να χει καταφέρει να διατηρήσει την απώλεια βάρους και μπαίνει πάλι σε φαύλο κύκλο, η βαριατρική χειρουργική είναι μια μέθοδος που μπορεί να απελευθερώσει τον ενδιαφερόμενο απ’ αυτόν τον φαύλο κύκλο. Μετά το χειρουργείο μεγάλη σημασία έχει να υπάρξει στήριξη απο την πολυδύναμη ιατρική ομάδα στον ασθενή για να μπορέσει να εκτιμήσει ο ίδιος ποια είναι τα αίτια που παίρνει βάρος, να εκπαιδευτεί στο τι είναι μια ισορροπημένη διατροφή, να μπορέσει να αλλάξει σταδιακά συμπεριφορές και συνήθειες σε σχέση με την διατροφή του.

Σ αυτό το στάδιο της τροποποίηση της διατροφικής συμπεριφοράς, η ψυχολογική προσέγγιση μπορεί να βοηθήσει αισθητά τον ασθενή να φέρει εις πέρας το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι τρόποι που συνεισφέρει ο ψυχολόγος - σύμβουλος υγείας στην βαριατρική χειρουργική είναι κυρίως οι εξής:

-Ψυχολογική εκτίμηση και κυρίως σε θέματα διατροφικής συμπεριφοράς, να καταλάβει ο ασθενής και η ιατρική ομάδα τα εξατομικευμένα αίτια της παχυσαρκίας του

-Να εκπαίδευση τον ασθενή για τον φαύλο κύκλο της προσπάθειας απώλειας βάρους- αύξηση και πώς να το σπάσουν

- Να διαχειρίζονται την σκέψη τους και τα συναισθήματα τους με τρόπο που δεν θα εκτονώνονται στην διατροφή

ΠΡΟ-ΕΓΧΕΙΡΗΤΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ

Η ψυχολογική εκτίμηση των ασθενών που είναι υποψήφιοι για χειρουργική επέμβαση είναι αναγκαία αφού στα κριτήρια για συμμετοχή βαριατρικής χειρουργικής είναι ο αποκλεισμός σοβαρής ψυχικής νόσου. Είναι σημαντικό όμως να κατανοηθεί οτι κάθε άνθρωπος που έχει υπερβάλλον βάρος , δεν σημαίνει οτι θεωρούμε οτι έχει ψυχική νόσο και η εκτίμηση δεν έχει στόχο να κατηγοριοποιήσει τους ενδιαφερόμενους σε ψυχικά υγιείς και μή.

Η εκτίμηση γίνεται εν μέρη γιατί είναι απαραίτητη για τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας να γνωρίζουν αναλυτικά το ιστορικό του καθένα για να μπορούν να συνεργαστούν μετα-εγχειρητικά και να εξατομικεύσουν την θεραπεία. Η εκτίμηση έχει μεγάλη σημασία όχι μόνο για την ασφάλεια του ασθενούς αλλά και για την εκτίμηση ψυχοκοινωνικών παράγοντων που μας οδηγούν στην υπερφαγία. Οι παράγοντες αυτοί συμμετέχουν στην δημιουργία και άρα και την τροποποιήσει των συμπεριφορών της διατροφής. Σημασία δεν έχει μόνο το ΠΟΣΟ αλλά και το ΠΩΣ χάνεται το βάρος.

Οι βασικοί στόχοι της προ-εγχειρητικής εκτίμηση είναι οι ακόλουθοι:

- η ιατρική ασφάλεια του ασθενή διαβεβαιώνοντας τον αποκλεισμό σοβαρής ψυχικής νόσου
- η διερεύνηση των ψυχοκοινωνικών παραγόντων που οδήγησαν στην παχυσαρκία
- η πρόβλεψη δυσκολιών που μπορεί να αντιμετωπίσει ο ασθενής στην προσπάθεια του για απώλεια βάρους
- η εύρεση των ατομικών στρατηγικών του κάθε ατόμου που τον οδηγεί στην επιτυχία απώλεια βάρου
- η εξασφάλιση διατήρησης του βάρους στο μέλλον και της ποιότητας ζωής.

Οι δυσκολίες αυτές αν δεν αντιμετωπισθούν μπορεί σιωπηλά να επηρεάζουν την διατροφική συμπεριφορά του ασθενή και συνεπώς να τον κάνει να αποκλίνει απο την επίτευξη του στόχου για απώλεια βάρους. Συνεπώς ταυτόχρονα με την χειρουργική επέμβαση και την παρακολούθηση απο την ομάδα θα πρέπει αυτά να αντιμετωπισθούν ψυχοθεραπευτικά αν κριθεί απο την ψυχολογική εκτίμηση.

ΨΥΧΟ-ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Αφού έχει γίνει η αξιολόγηση, προ-εγχειρητικά προτείνεται να γίνει μια σωστή ενημέρωση ψυχο-εκπαιδευτικού χαρακτήρα για τους παράγοντες και τα αίτια που έχουν καθορίσει τις μη υγιείς συμπεριφορές διατροφής του ασθενούς. Τα ψυχολογικά μοντέλα που προσπαθούν να προβλέψουν την εξέλιξη της συμπεριφοράς της διατροφής, υποστηρίζουν πώς η συμπεριφορά δεν αλλάζει ριζικά και δεν διατηρείται στον χρόνο, εάν δεν δουλέψει ο ασθενείς το υπόβαθρο πίσω απο αυτές όπως για παράδειγμα τον τρόπο του σκέπτομαι, πεποιθήσεις, πυρηνικά σχήματα που έχουν ριζωθεί στην προσωπικότητα του καθένα για την αυτο-εικόνα, το βάρος , την άσκηση, την υγιεινή διατροφή, την κοινωνική αποδοχή, συναισθήματα που συνδέονται με την διατροφή κλπ. Είναι σημαντικό για να αντιμετωπίσεις κάτι που σε απασχολεί να γνωρίζεις γιατί προήλθε.

Ο ρόλος του ψυχολόγου είναι να εντοπίσει αυτές τις δυσκολίες και να εφαρμόσει μια ψυχο-εκπαιδευτική προσέγγιση με στόχο:

-την συμμόρφωση των ιατρικών οδηγιών
-την τοποθέτηση ρεαλιστικών προσδοκιών, τοποθέτηση στόχων που είναι εφικτοί
-την αύξηση κινήτρου για αλλαγή της συμπεριφορά διατροφής
-την αντιμετώπιση των εμποδίων γι αυτήν την αλλαγή
-την εκμάθηση ψυχολογικών δεξιοτήτων που είναι αναγκαίες για την αλλαγή των λανθασμένων διατροφικών συνηθειών και εισαγωγή εναλλακτικών διεξόδων στην ζωή του ασθενή
-την ενεργοποίηση της συμμετοχής του ασθενούς στην μετα-εγχειρητική αποκατάσταση και όχι παθητική
- την εκμάθηση και τροποποίηση του σκεπτικού για την επίτευξη διατήρησης της απώλειας

ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

Μέσα απο την μάθηση την κοινωνική αλλά και τις πολλαπλές προσπάθειες για απώλεια βάρους έχουμε συνδέσει πώς το φαγητό σε ορισμένες περιπτώσεις έχει αρνητική επίδραση.

Έντονη επιρροή μετά την δεκαετία του 90 απο τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που επιβάλλουν αδύνατα πρότυπα σώματος, καταναλωτικά προϊόντα που προωθούνται ώς σύμβολα ευχαρίστησης, επιτυχίας και συνδέονται συχνά αποκλειστικά και μόνο με αδύνατες σιλουέτες, ταύτιση της προσωπικής καταξίωσης και αυτο-εκτίμησης με το ιδανικό βάρος, κοινωνική κριτική σε θέματα διατροφής και εμφάνισης, διαιτολογικά προγράμματα που επιβάλουν αυστηρές απαγορεύσεις, οι πεποιθήσεις είναι μόνο λίγοι απο τους αμέτρητους λόγους που δημιουργούνται ενοχές σε σχέση με το φαγητό.

Έτσι παρατηρείται σε ανθρώπους που έχουν πρόβλημα παχυσαρκίας, μια υπερβολική ενασχόληση, μια αυστηρή κριτική που συχνά φτάνει σε απαξίωση του εαυτού τους. Η εντύπωση πώς δεν κάνουν το κοινωνικό αποδεκτό, οτι η αυτο-εικόνα τους δεν αξίζει αρκετά τους οδηγεί σε ενοχές. Οι ενοχές με την σειρά τους δημιουργούν χαμηλή αυτο-εκτίμηση και αυτοπεποίθηση που τους κάνει να μη λειτουργούν αποδοτικά στην καθημερινότητα τους. Στην προσπάθεια να ανακτήσουν πάλι ικανοποίηση με τον εαυτό τους, προσπαθούν να εφαρμόσουν έλεγχο πάνω στην συμπεριφορά της διατροφής που εξαρχής τους έκανε να νιώσουν άσχημα δημιουργώντας ενοχές. με αποτέλεσμα να νιώθουν συναισθήματα δυσφορίας όπως ντροπή, θυμό, άγχος, στεναχώρια. Αυτά τα συναισθήματα όμως πάλι τους βάζουν στον κύκλο να φάνε περισσότερο απο όσο έχουν οργανικά ανάγκη γιατί λειτουργεί πάλι η συναισθηματική εκδήλωση σαν ξέσπασμα πάνω στο φαγητό. Το σχήμα 2 εξηγεί τον φαύλο κύκλο «φαγητό-ενοχές».

Σχήμα 2: Ο φαύλος κύκλος που οδηγεί στην υπερφαγία

Μήπως τελικά δεν τρώμε περισσότερο εξ αιτίας του βιολογικού σήματος της πείνας; Κάποιες φορές και για μερικούς απο εμάς, δεν είναι μόνο η απόλαυση που μας κάνει να παχαίνουμε ή να αποκλίνουμε απο τις διατροφικές μας συνήθειες σε συγκεκριμένες περιόδους αλλά το συναίσθημα ενοχής που προσδίδουμε στην απόλαυση αυτή. Ο κύκλος που περιγράφεται αν γίνει πολλές φορές πλέον υιοθετείται σαν τρόπος ζωής, σαν στρατηγική αντιμετώπισης για όταν ξεπερνάμε το βάρος μας αλλά και για όταν δεν νιώθουμε καλά με τον εαυτό μας. Συνεπώς αυτός ο κύκλος απο απότομη στέρηση σε πολύ φαγητό μας οδηγεί να πάρουμε βάρος.

Ο τρόπος για να σπάσουμε αυτόν τον κύκλο είναι συνοδευτικά με το να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε την συμπεριφορά της διατροφής μας με ειδικό διατροφολόγο και την κατάλληλη ιατρική μέθοδο, όταν το πρόβλημα αφορά την νοσογόνο παχυσαρκία, να προσπαθήσουμε να τροποποιήσουμε με μια ψυχο-εκπαιδευτική γνωσιακή προσέγγιση μέσα μας τις σκέψεις που κάνουμε για το φαγητό, το ιδανικό βάρος, την απόλαυση, για τον εαυτό μας, την κοινωνική κριτική, την προσωπική επιτυχία, τον έλεγχο των συναισθημάτων μας. Να μάθουμε να απολαμβάνουμε με μέτρο την ευχαρίστηση, χωρίς ακραίες στερήσεις, με σεβασμό στο σώμα μας αλλά και στον εαυτό μας.

Ενδεικτικά αναφέρεται οτι μια τυπική γνωσιακή ψυχοθεραπεία αποτελείται απο τα βασικά στάδια:

Αξιολόγηση
Εισαγωγή στη θεραπεία
Αυτο-παρατηρήσεις και αυτοκαταγραφές του προβλήματος
Επέμβαση στους παράγοντες διαιώνισης της παχυσαρκίας
Συμπεριφορικές τεχνικές για την αντιμετώπιση της
Γνωσιακή επέμβαση, τροποποίηση στον τρόπο του «σκέπτομαι»
Τερματισμός

Η εξισορρόπηση της σκέψης, του συναισθήματος και πώς αυτά επηρεάζουν την διατροφική μας συμπεριφορά είναι ένας αποτελεσματικός τρόπος να βγούμε απο τον φαύλο κύκλο αλλά και να διατηρήσουμε ένα επιθυμητό βάρος κερδίζοντας ένα υγιεινό τρόπο ζωής χωρίς να στερούμαστε τις «μικρές απολαύσεις» της καθημερινότητας.

από την Άννα Χατζηδημητρίου, BA, MSc, CPsychol, D.CBT, Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, Ιατρικού Κέντρου Αθηνών

eumedline.eu

Τετάρτη 16 Ιανουαρίου 2013

Η ιστορία της ζάχαρης


Γράφει ο Ευάγγελος Σ. Κανελλάκης 
Dr Βιοχημείας, καθηγητής Φαρμακολογίας Πανεπιστημίου

Σύμφωνα με τους ιστορικούς το ζαχαροκάλαμο καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά στην Ινδία και από εκεί μεταφέρθηκε στην Κίνα. Η καλλιέργεια του γινόταν στους κήπους των σπιτιών. Ο χυμός του ζαχαροκάλαμου παρέμενε σε ανοιχτά δοχεία μέχρι να εξατμιστεί το νερό και να μείνει μία σκληρή μάζα.

Η ύπαρξη της ζάχαρης ήταν γνωστή και στους αρχαίους Έλληνες. Ο ναύαρχος του Μ. Αλεξάνδρου –Νήαρχος– ο οποίος διέσχισε τον Ινδό ποταμό το 325 π.Χ την περιέγραψε σαν ένα είδος μελιού που βγαίνει από «γλυκά καλάμια». Άλλοτε λεγόταν «ινδικό αλάτι» ή «μέλι χωρίς μέλισσες». Ο Ηρόδοτος την έλεγε «επεξεργασμένο μέλι» και ο Πλίνιος ο πρεσβύτερος «μέλι από καλάμι». Για πρώτη φορά στην εποχή του Νέρωνα ονομάστηκε saccharum και ο Διοσκουρίδης την περιγράφει σαν ένα είδος σκληρού που ονομάζεται saccharum και βρίσκεται μέσα σε καλάμια στην Ινδία. Έχει σύσταση όμοια με το αλάτι και θρυμματίζεται ανάμεσα στα δόντια.

Η σχολή Ιατρικής και Φαρμακολογίας του Πανεπιστημίου Djondisapour της Περσικής Αυτοκρατορίας είχε βρεί, γύρω στα 600 μ.Χ, μία μέθοδο επεξεργασίας του χυμού του ζαχαροκάλαμου σε ένα σκληρό προϊόν που μπορούσε να διατηρηθεί χωρίς να υποστεί ζύμωση. Μεγάλη εξαγωγή από το «πέτρινο μέλι» έγινε από την Bokhara στην Κίνα. Ήταν αρκετά ακριβό και χρησίμευε ως φάρμακο.

Μετά την πτώση της Περσικής Αυτοκρατορίας, το Ισλάμ επεκτάθηκε από την ανατολική άκρη του Κασμίρ στην Ισπανία και οι στρατιές των Αράβων διέδωσαν το ζαχαροκάλαμο στις χώρες της Δύσης. Με την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου και τα θερμότερα κλίματα, οι φυτείες του ζαχαροκάλαμου ήταν η πρώτη δικαιολογία για το δουλεμπόριο. Επιπλέον οι Πορτογάλοι μετέφεραν τους καταδίκους των φυλακών τους στην Βραζιλία για να δουλέψουν στις φυτείες του ζαχαροκάλαμου.

Οι Ολλανδοί κατασκεύασαν εργοστάσιο επεξεργασίας ζάχαρης στην Αμβέρσα, για την ακατέργαστη ζάχαρη που έπαιρναν από τα νησιά των Καναρίων, από τη Βραζιλία και ακόμα από την Ισπανία και την Πορτογαλία. Από εκεί γινόταν εξαγωγή ζάχαρης στις χώρες της Βαλτικής, στη Γερμανία και στην Αγγλία. Από τους φόρους στο εμπόριο της ζάχαρης, ο βασιλιάς της Ισπανίας Κάρολος ο 5ος έχτισε τα παλάτια της Μαδρίτης και του Τολέδο.

Τα κομμάτια της σκληρής αυτής ζάχαρης ονομάστηκαν στα Αγγλικά «candy» από την σανσκριτική λέξη «Khanda» που σημαίνει μπουκιά ή κομματάκι. Ο John Hawkins ήταν ο πρώτος άγγλος δουλέμπορος και αναγορεύτηκε ιππότης το 1566 και είχε στο θυρεό του έναν αλυσοδεμένο Αφρικανό. 

Στα μέσα του 16ου αιώνα η βασίλισσα της Αγγλίας Ελισάβετ καθιέρωσε επισήμως το δουλεμπόριο, και δημιούργησε κρατικό μονοπώλιο του δουλεμπορίου από τη Δυτική Αφρική. Οι Άγγλοι με την προσάρτηση των δυτικών Ινδιών, εξάπλωσαν και εκεί τις φυτείες του ζαχαροκάλαμου και με την επεξεργασία του χυμού του έφτιαξαν το ρούμι. Με ρούμι αξίας μίας πένας, μπορούσε κανείς να αγοράσει πολύτιμα γουναρικά από τους Ινδιάνου κυνηγούς της Β. Αμερικής και να τα πουλήσει για μία ολόκληρη περιουσία στην Ευρώπη.

Η εκμετάλλευση της ζάχαρης και της μελάσας έγινε αγγλικό μονοπώλιο και ο νόμος του 1733 για τη μελάσα επέβαλε μεγάλο φόρο στη ζάχαρη ή στη μελάσα που προερχόταν από οποιαδήποτε άλλη χώρα εκτός από τα βρετανικά νησιά της Καραϊβικής. Έτσι η λέξη ζάχαρη έγινε συνώνυμη με το χρήμα. Τεράστιες περιουσίες δημιουργήθηκαν από τη ζάχαρη, το ρούμι και το δουλεμπόριο!

Γύρω στο 1700 η επεξεργασία της ζάχαρης έγινε μεγάλη βιομηχανία στην Γαλλία. Αργότερα όταν το βρετανικό εμπάργκο απέκλεισε τις προμήθειες ακατέργαστης ζάχαρης, οι Γάλλοι αναγκάστηκαν να στραφούν σε άλλες πρώτες ύλες. Ο Ναπολέων απένειμε το παράσημο της Λεγεώνος στον Benjamin Delessert για την ίδρυση εργοστασίου εξαγωγής της ζάχαρης από τα τεύτλα. Άρχισαν έτσι μεγάλες καλλιέργειες τεύτλων και μέσα σε ένα χρόνο η παραγωγή ζάχαρης της Γαλλίας έφτασε περίπου τα 3,5 εκατομμύρια κιλά.

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2013

Θ.ΑΠΕΡΓΗ: Αδυνάτισα γιατί κουράστηκα να με...


Η Θωμαή Απέργη βρέθηκε στο Βράδυ με τον Πέτρο Κωστόπουλο και μίλησε για την προσωπική της ζωή... αλλά και για τις αλλαγές στην εξωτερική της εμφάνιση....


«Κολακεύομαι όταν ακούω ωραία πράγματα για την εμφάνισή μου. [...] Ήμουν γύρω στα 70 κιλά. Ήμουν πάντα χοντρούλα. Από μικρή ήμουν έτσι, μεγάλωσα λίγο... ελεύθερα στο φαγητό. Ξαφνικά μεγάλωσα, κουράστηκα να με κοροϊδεύουν, ήθελα να νιώσω καλύτερα με τον εαυτό μου και στην ηλικία που είμαι να μπορώ να φορέσω τα πάντα. Και τώρα ακόμα έχω ενδιασμούς για το ντύσιμο, γιατί δεν είμαι πολύ καιρό στα κιλά που είμαι τώρα. Μάλιστα, έρχονται και με ρωτάνε γιατί αδυνάτισα» ανέφερε για την εξωτερική της εμφάνιση η 23χρονη τραγουδίστρια, ενώ πρόσθεσε «Αυτοί που με κοροϊδεύανε παλιά έχουν υπάρξει με κοπέλες πολύ πιο παχουλές από εμένα στην πορεία».

Μάλιστα, η Θωμαή Απέργη δεν δίστασε να παραδεχτεί πως είναι αρκετά ευαίσθητη: «Είμαι κλαψιάρα. Είμαι αρκετά ευαίσθητη. Όταν σκέφτομαι τους γονείς μου, που είναι μακριά μου. Έχω κλάψει και πολλές φορές επειδή έχω τσακωθεί ή έχω χωρίσει με τη σχέση μου».

aniwthoi.gr

Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Μεταμόσχευση λίπους κατά της παχυσαρκίας


Η μεταμόσχευση καφέ λιπώδους ιστού ίσως αποτελέσει το κλειδί για την αντιμετώπιση της παχυσαρκίας, αλλά και την πρόληψη του διαβήτη, σύμφωνα με...
τους ερευνητές από το Κέντρο Διαβήτη Joslin στην Βοστόνη, θυγατρικό ερευνητικό κέντρο της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαντ. 

Τα τελευταία χρόνια οι επιστήμονες διερευνούν τον ρόλο του καφέ λιπώδους ιστού, ο οποίος αφθονεί στα βρέφη, αλλά εντοπίζεται και σε ορισμένα σημεία του σώματος πολλών ενηλίκων όπως ο λαιμός. Το λεγόμενο καφέ λίπος σε αντιδιαστολή με το λευκό λίπος εμπλέκεται στη διαδικασία της θερμογένεσης. Με άλλα λόγια, οδηγεί σε αύξηση της θερμότητας στον οργανισμό «αναγκάζοντας» τον εγκέφαλο να εκκινήσει τη διαδικασία της θερμόλυσης – όπου καίγονται θερμίδες - ώστε να εξισορροπήσει τη θερμοκρασία του σώματος. 

Αρκετοί ερευνητές πειραματίζονται με τον τρόπου που το καφέ λίπος μπορεί να συμβάλλει στη μάχη κατά της παχυσαρκίας. Η πρόσφατη έρευνα έγινε σε ποντίκια στα οποία έγινε μεταμόσχευση καφέ λιπώδους ιστού προερχόμενου από ποντίκια φυσιολογικού βάρους. Τα μεταμοσχευμένα ποντίκια τρέφονταν με ισορροπημένη διατροφή ή με μια πλούσια σε λίπος διατροφή. 

Δώδεκα μήνες μετά την μεταμόσχευση τα ποντίκια που τρέφονταν ισορροπημένα σημείωσαν βελτίωση όσον αφορά την ανοχή στη γλυκόζη,αυξημένη ευαισθησία στην ινσουλίνη, χαμηλότερο σωματικό βάρος και μειωμένο ποσοστό λίπους. Βελτίωση όσον αφορά τον μεταβολισμό της γλυκόζης, το σωματικό βάρος και την αντίσταση στην ινσουλίνη παρουσίασαν και τα ποντίκια που τρέφονταν με πολλά λιπαρά. 

Οι ερευνητές δημοσίευσαν τα συμπεράσματα της έρευνάς τους στην επιθεώρηση Journal of Clinical Investigation και αναφέρουν ότι ο επόμενος στόχος τους είναι να διερευνήσουν με ποιο τρόπο η μεταμόσχευση λίπους θα μπορούσε να συμβάλλει στην πρόληψη του διαβήτη. 

Ποια τελικά είναι η πιο αποτελεσματική δίαιτα;


Η καλύτερη δίαιτα, σύμφωνα με τους ειδικούς αλλά και με τους επίδοξους αδύνατους, πρέπει να έχει τα εξής χαρακτηριστικά... να είναι σχετικά εύκολη να την ακολουθήσει κανείς, να είναι θρεπτική, ασφαλής και αποτελεσματική στην απώλεια κιλών, χωρίς να προκαλεί προβλήματα υγείας. Ποια είναι αυτή;


Σύμφωνα με τη Huffington Post, η οποία δημοσίευσε τη σχετική έρευνα, υπάρχουν χιλιάδες διαφορετικές δίαιτες, από τις οποίες πλέον ο καθένας μπορεί να επιλέξει αυτή που του ταιριάζει. Ωστόσο οι 12 που ξεχώρισαν είναι οι εξής:

1. DASH

Στην πρώτη θέση της κατάταξης, βρίσκεται η δίαιτα DASH, η συντομογραφία της Dietary Approaches to Stop Hypertention, σε απλά ελληνικά δηλαδή, οι διατροφικές προσεγγίσεις απέναντι στην καταπολέμηση της υπέρτασης. Η συγκεκριμένη δίαιτα δημιουργήθηκε αρχικά για την καταπολέμηση της υψηλής πίεσης και όχι για απώλεια κιλών. Αλλά σύντομα κατάφερε να κερδίσει τους ειδικούς, οι οποίοι επεσήμαναν τη θρεπτική της πληρότητα, την ασφάλεια στη διατροφή, την ικανότητα να εμποδίζει ή να ελέγχει τα επίπεδα του διαβήτη και να συμβάλλει γενικότερα στην καλύτερη υγεία. Κάπως έτσι κατάφερε να γίνει η νούμερο ένα δίαιτα.

2. Με θεραπευτικές αλλαγές

Η δίαιτα TLC, συντομογραφία των θεραπευτικών Αλλαγών στον τρόπο ζωής, είναι ένα στερεό πλάνο διατροφής, που ανέπτυξε το Αμερικανικό Ινστιτούτο Υγείας. Δεν έχει σημαντικές αδυναμίες και είναι αρκετά ωφέλιμη για την καρδιοαγγειακή υγεία. Οι ειδικοί μάλιστα την περιγράφουν ως «πολύ υγιεινή, πλήρης και ασφαλής διατροφή». Το μόνο «δύσκολο» κομμάτι είναι ότι, απαιτεί καθαρά προσωπική προσέγγιση σε σχέση με τις μαζικές δίαιτες, που κυκλοφορούν κατά καιρούς.

3. Mayo Clinic

Η δίαιτα της Mayo Clinic είναι αρκετά ισορροπημένη και επικεντρώνεται κυρίως στις αλλαγές των κακών συνηθειών, που έχει κάποιος στη ζωή του και στον υγιεινότερο τρόπο διατροφής. Είναι αρκετά θρεπτική και ασφαλής και λειτουργεί σαν εργαλείο κατά του διαβήτη. Οι ειδικοί τη θεωρούν ιδιαίτερα αποτελεσματική για την απώλεια κιλών.

4. Μεσογειακή δίαιτα

Με έμφαση στα φρούτα, τα λαχανικά, το ελαιόλαδο, το ψάρι και άλλα θρεπτικά τρόφιμα της ίδιας της φύσης, η μεσογειακή δίαιτα κατατάσσεται στις πρώτες θέσεις της έρευνας. Οι εκτιμήσεις των εμπειρογνωμόνων δε, είναι αρκετά θετικές για τα πλεονεκτήματα της συγκεκριμένης διατροφικής επιλογής έναντι αρκετών άλλων.

5. Η flexitarian δίαιτα

Η δίαιτα flexitarian, που από το όνομα και μόνο προϊδεάζει για ποικιλία, δίνει έμφαση στα φρούτα, τα λαχανικά, τα δημητριακά και τις φυτικές πρωτεΐνες. Πρόκειται για μία έξυπνη και υγιεινή επιλογή, καθώς περιλαμβάνει υψηλά ποσοστά θρεπτικής πληρότητας, είναι εύκολη να την ακολουθήσει κάποιος και έχει αποτελέσματα στην απώλεια αλλά και διατήρηση του βάρους σε βάθος χρόνου.

6. Ογκομετρική δίαιτα

Η ογκομετρική δίαιτα υπερέχει των …ανταγωνιστών της σε αρκετές κατηγορίες. Είναι ιδιαίτερα ασφαλής και θρεπτική και οι ειδικοί τονίζουν ότι, είναι πολύ ευεργετική για την καρδιά και τη μείωση του διαβήτη. Πρόκειται για ένα διατροφικό πλάνο, από το οποίο όλη η οικογένεια μπορεί να ωφεληθεί.

7. Παραδοσιακή ασιατική

Η παραδοσιακή ασιατική δίαιτα είναι μία λογική επιλογή για ένα πρότυπο διατροφής, με απώλεια βάρους. Οι ειδικοί επισημαίνουν την υψηλή διατροφική της αξία και την ασφάλεια, αλλά αμφιβάλλουν ακόμα για το αν μπορεί να παράσχει αποτελέσματα σε μακροπρόθεσμο διάστημα.

8. Η δίαιτα των χορτοφάγων

Ως μια σωστή διατροφική επιλογή...πλασάρεται και η χορτοφαγική δίαιτα. Είναι ιδανική για τη γρήγορη απώλεια κιλών και προσφέρει βοήθεια απέναντι στα καρδιολογικά προβλήματα, ως μια ολοκληρωμένη και θρεπτική επιλογή, που είναι και οι πιο σημαντικοί παράγοντες.

9. Η αντιφλεγμονώδης δίαιτα

Αν και από το όνομά της και μόνο, ακούγεται υγιεινή, η αντιφλεγμονώδης δίαιτα, κατά τους ειδικούς, είναι αναίτια περίπλοκη και έχει έλλειψη σαφών στοιχείων, που μπορούν να ορίσουν την αποτελεσματικότητά της. Ενώ πολλοί μπορούν να επωφεληθούν, υιοθετώντας την κατανάλωση των φρούτων και των λαχανικών, που περιέχει, δεν υπάρχουν επιστημονικές αποδείξεις που να επιβεβαιώνουν ότι, η συγκεκριμένη δίαιτα μειώνει τις φλεγμονές στον οργανισμό και παράλληλα εγγυάται την απώλεια κιλών, όπως υποστηρίζει.

10. Nutrisystem

Η δίαιτα, που προϊδεάζει ως το ιδανικό σύστημα θρεπτικής διατροφής, είναι αρκετά ασφαλής, πιο εύκολη από άλλες και έχει μικρές θρεπτικές ελλείψεις, σύμφωνα με τους ειδικούς. Ωστόσο απέχει αρκετά από το να είναι η ιδανική απέναντι στα καρδιολογικά προβλήματα.

11. Vegan

Στο σύνολό τους, οι ειδικοί είναι αρκετά χλιαροί αναφορικά με τη δίαιτα των vegan, που στην ουσία είναι αυστηροί χορτοφάγοι, οι οποίο όμως δεν καταναλώνουν κανένα απολύτως ζωικό παράγωγο. Είναι εξαιρετικά περιοριστική, χωρίς να παρέχει μερικά από τα πιο σημαντικά θρεπτικά συστατικά, ωστόσο θεωρείται μία καλή επιλογή απέναντι στη μείωση του διαβήτη και την αντιμετώπιση καρδιολογικών παθήσεων.

12. Η «ωμή» δίαιτα

Οι ειδικοί αποδέχονται ότι, η δίαιτα των ωμών τροφίμων, δηλαδή του ακατέργαστου φαγητού, μπορεί να εγγυηθεί την απώλεια βάρους αλλά σε επίπεδο θρεπτικότητας, θεωρούν ότι είναι αδύνατο να συμπεριληφθεί στις διατροφικές επιλογές, που προσφέρουν ένα ολοκληρωμένο και υγιεινό πρόγραμμα με ασφάλεια. Για να την ακολουθήσει κάποιος, χρειάζεται εντατική προσπάθεια και γνώση, ενώ την ίδια στιγμή, υπάρχουν άλλες δίαιτες που εγγυώνται την ίδια απώλεια βάρους με λιγότερες δυσκολίες.
clickatlife.gr

Σάββατο 5 Ιανουαρίου 2013

Ποιο είναι το ιδανικό βάρος για τον κάθε άνθρωπο


Στο θέμα του «ιδανικού βάρους», είναι σημαντικό να ξεκινήσουμε από το ερώτημα τι θεωρείται ιδανικό. Πώς μπορεί να προσδιοριστεί αυτό; Πώς μπορεί να μετρηθεί; Με βάση ποια κριτήρια; 
Σημείο 1ο: Κριτήριο σίγουρα δεν θεωρείται να μπορέσουμε να φορέσουμε κάποιο συγκεκριμένο νούμερο σε παντελόνι, ούτε το να αποκτήσουμε το σώμα κάποιας διάσημης ή κάποιου φιλικού μας προσώπου που μπορεί να έχουμε σαν πρότυπο.

Σημείο 2ο: Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Όπως τα χαρακτηριστικά του προσώπου μας και τα στοιχεία του χαρακτήρα μας είναι μοναδικά και διαφορετικά σε κάθε άνθρωπο, κάτι αντίστοιχο ισχύει και για το σώμα μας. Ο καθένας μας έχει ένα συγκεκριμένο σωματότυπο και ένα συγκεκριμένο προκαθορισμένο σημείο βάρους (setpoint). 

Πολλοί επιστήμονες πιστεύουν ότι οι άνθρωποι είναι γενετικά προγραμματισμένοι να διατηρούν το βάρος τους μέσα σε ένα προκαθορισμένο (set point) εύρος το οποίο ποικίλει από άτομο σε άτομο ανεξάρτητα από άλλες ομοιότητες όπως το ύψος.

Το εύρος αυτό λοιπόν επηρεάζεται από κληρονομικούς παράγοντες. Άλλες μελέτες μέσα στη θεωρία προτείνουν ότι επηρεάζεται από τη δίαιτα και τον τρόπο ζωής, το κάπνισμα και το επίπεδο άσκησης. Για παράδειγμα η αερόβια άσκηση, προωθεί ένα χαμηλότερο προκαθορισμένο σημείο για όσο κάποιος γυμνάζεται, ενώ δίαιτες υψηλές σε λιπαρά και ζάχαρη φαίνεται να ενισχύουν ένα υψηλότερο set point. Και η δίαιτα φαίνεται να ενισχύει ένα υψηλότερο προκαθορισμένο σημείο (set point).

Επίσης, τα set points τείνουν να αυξάνουν με την ηλικία. Γι' αυτό είναι μη ρεαλιστικό και πιθανώς ανθυγιεινό να έχει κάποιος σαν στόχο τη διατήρηση του βάρους της εφηβείας, στα 30 και στα 40 του.

Το να προσπαθεί λοιπόν να φτάσει κάποιος κάτω από αυτό το προκαθορισμένο σημείο μπορεί να έχει επιπτώσεις στη σωστή λειτουργία του οργανισμού αλλά και του μεταβολισμού του και επίσης εξηγεί πολλές φορές τον λόγο που κάποιος δεν μπορεί να διατηρήσει την απώλεια βάρους για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Σημείο 3ο: Μπορεί ακόμα 2 γυναίκες να έχουν ακριβώς το ίδιο ύψος, ακριβώς το ίδιο βάρος, ακριβώς την ίδια ηλικία, αλλά το σώμα της καθεμίας να δείχνει τελείως διαφορετικό.

Επίσης μια πολύ λεπτή γυναίκα ίσως να παρουσιάζεται λιπόβαρη, αλλά ίσως να έχει το κατάλληλο βάρος για το σώμα της, να είναι ακριβώς ή πάνω από το δικό της προκαθορισμένο σημείο.

Αυτό εξαρτάται από το σωματότυπο, αλλά και από το επίπεδο λίπους στο σώμα της καθεμίας. Είναι σημαντικό λοιπόν, να μην επικεντρωνόμαστε μόνο στην ένδειξη της ζυγαριάς, αλλά να συνυπολογίζουμε την αναλογία λιπώδους και άλιπης μάζας.

Σημείο 4ο: Μην προσπαθείτε να βρείτε το ιδανικό σας βάρος λοιπόν μόνοι σας με βάση τις εξισώσεις που προκύπτουν είτε από το Δείκτη Μάζας Σώματος είτε τον κανόνα «10 κιλά κάτω από τα εκατοστά του ύψους μου». Αυτοί οι τύποι είναι πολύ γενικοί. 

Αναλογιστείτε ότι είναι οι ίδιοι για άντρες και γυναίκες, δεν λαμβάνουν υπόψιν την ηλικία, ούτε το σωματότυπο και τα επίπεδα λίπους του σώματος. Και σίγουρα δεν λαμβάνουν υπόψιν τις ιδιαιτερότητες αλλά και τα προβλήματα υγείας που μπορεί να έχει κάποιος.

Οι εξισώσεις αυτές βγαίνουν με βάση μελέτες για το γενικό πληθυσμό και τους μέσους όρους που προκύπτουν από αυτόν.

Σημείο 5ο: Ιδανικό θεωρείται το βάρος στο οποίο αισθανόμαστε καλά και ο οργανισμός μας λειτουργεί «ιδανικά».

Είναι το βάρος στο οποίο διατηρούμαστε όταν ο οργανισμός μας προσλαμβάνει επαρκείς ποσότητες ενέργειας (η οποία προέρχεται από την επαρκή πρόσληψη όλων των θρεπτικών συστατικών) και που άμα γίνει απώλεια κάτω από αυτό, οι μεταβολικές διεργασίες δεν θα γίνονται αποτελεσματικά και κατά συνέπεια δεν θα είμαστε υγιείς, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά (μην ξεχνάτε ότι ελλείψεις θρεπτικών συστατικών μπορεί να προκαλέσουν νευρικότητα, άγχος, έλλειψη συγκέντρωσης, εκνευρισμό, κτλ).

Τέλος είναι το βάρος που παράλληλα με τα παραπάνω μπορεί να είναι διατηρήσιμο. Δηλαδή να μπορούμε να το διατηρήσουμε μακροπρόθεσμα, χωρίς να πρέπει να στερούμαστε για να το καταφέρουμε και να κάνουμε κάτι πέραν από αυτό που μας είναι εφικτό είτε σε επίπεδο διατροφής, είτε σε επίπεδο άσκησης.

Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2013

Μήπως οι μολυσμένες πόλεις μας παχαίνουν;


Και όμως η παχυσαρκία μπορεί και να σχετίζεται με την μόλυνση της ατμόσφαιρας. Τουλάχιστον αυτό...διαπίστωσαν επιστήμονες της Ιατρικής σχολής του πανεπιστημίου Κολούμπια που τονίζουν ότι, οι έγκυες γυναίκες που εκτίθενται στη μολυσμένη ατμόσφαιρα στο κέντρο μιας πόλης, έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να γεννήσουν παιδί με τάση για παχυσαρκία. Είναι η πρώτη φορά που έρευνα σχετίζει την παχυσαρκία με την ρύπανση της ατμόσφαιρας.

Οι ερευνητές έκαναν τη μελέτη τους στην πόλη της Νέας Υόρκης, παίρνοντας αφορμή από τις στατιστικές που δείχνουν ότι το ποσοστό των παχύσαρκων παιδιών είναι μεγαλύτερο στις φτωχές γειτονιές των μεγάλων πόλεων (25% έναντι 17% του εθνικού μέσου όρου στις ΗΠΑ). Η κακή διατροφή και η έλλειψη σωματικής άσκησης θεωρούνται βασικοί παράγοντες για την παχυσαρκία, η οποία αποτελεί μία πολυπαραγοντική διαταραχή. Όμως, η νέα μελέτη αναδεικνύει ένα ακόμα παραμελημένο παράγοντα, τη ρύπανση της ατμόσφαιρας από χημικές ουσίες, όπως οι πολυκυκλικοί αρωματικοί υδρογονάνθρακες, οι οποίοι εκλύονται στην ατμόσφαιρα από την καύση του άνθρακα, του πετρελαίου και της βενζίνης, αλλά ακόμα και από τον καπνό των τσιγάρων.

Οι ερευνητές μελέτησαν εκατοντάδες εγκύους γυναίκες, ηλικίας 18 έως 35 ετών, και διαπίστωσαν ότι όσες έμεναν σε φτωχικές γειτονιές του κέντρου της πόλης (όπως το Βόρειο Μανχάταν και το Νότιο Μπρονξ) και άρα ήσαν περισσότερο εκτεθειμένες στη μόλυνση του αέρα, είχαν σχεδόν διπλάσια πιθανότητα (1,79 φορές) να έχουν παχύσαρκο παιδί έως την ηλικία των πέντε ετών και υπερδιπλάσια πιθανότητα (2,26 φορές) να έχουν παχύσαρκο παιδί έως την ηλικία των επτά ετών.

Όπως είπε ο επικεφαλής της έρευνας, καθηγητής Ραντλ: “για πολλούς ανθρώπους που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να αγοράσουν υγιεινά φαγητά, ούτε έχουν τον χρόνο να ασκηθούν, η προγεννητική έκθεση της μητέρας και του εμβρύου, στην μόλυνση του αέρα, μπορεί να αποτελέσει τον παράγοντα που θα γείρει τη ζυγαριά και θα κάνει το παιδί πιο ευάλωτο στην παχυσαρκία”.

Όμως η ρύπανση της ατμόσφαιρας δεν δημιουργεί μόνο παχύσαρκα παιδιά, αλλά και παιδιά με χαμηλότερο IQ. Μία προηγούμενη έρευνα από ερευνητές του πανεπιστημίου Κολούμπια είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η έκθεση των εγκύων σε αέρα μολυσμένο με πολυκυκλικούς αρωματικούς υδρογονάνθρακες μπορεί να επηρεάσει αρνητικά το δείκτη νοημοσύνης (IQ) του παιδιού και, ακόμα, αυξάνει τον κίνδυνο για εκδήλωση άγχους, κατάθλιψης και ελλειμματικής προσοχής στα μικρά παιδιά.

Επίσης, οι ίδιες ρυπογόνες χημικές ουσίες διαταράσσουν το ενδοκρινικό σύστημα και μπορεί να προκαλέσουν καρκίνο. Γι' αυτό τον λόγο, όπως τόνισαν οι ερευνητές, είναι σημαντικό να ληφθούν μέτρα, ώστε στο κέντρο των πόλεων να κυκλοφορούν οχήματα που ρυπαίνουν όσο το δυνατό λιγότερο.

iatropedia.gr

Πέμπτη 3 Ιανουαρίου 2013

Δες τη Φυλακή σου!


Είναι δυνατόν το φαγητό που τρώω να με κρατάει δέσμιο;
Οι τροφές που επιλέγω, να με… δένουν χαμηλά;

Δες το σε σένα. Δες ποιες τροφές είναι αυτές που σε κρατάνε δεσμευμένο.

Μπορεί να ξεκινάς με την επιθυμία να φας μια σοκολάτα. Ξεκινάμε με την επιθυμία. Ενδίδεις σε αυτήν. Τι γίνεται μετά;

 
Στο σώμα πυροδοτούνται μια σειρά από αντιδράσεις, οι οποίες δημιουργούν ένα περιβάλλον Μέσα σου, το οποίο συνεχίζει να επιθυμεί τη σοκολάτα.

Υπάρχουν τροφές, οι οποίες δημιουργούν αυτή τη σχέση εξάρτησης & δέσμευσης;.. Τι λες;

Τροφές που σου παίρνουν την ελευθερία σου. Κι όταν μετά λες ‘Θέλω να φάω σοκολάτα’, αμφιβάλλω αν θέλεις να φας σοκολάτα, ή αν απλά δεν έχεις άλλη επιλογή.. 

Σ’ έναν άλλο βαθμό, η coca cola σου φοράει τις χειροπέδες. Έτσι, όταν λες ‘Θα πιω μια coca cola γιατί θέλω να ξεδιψάσω’, πολύ αμφιβάλω για την ορθότητα αυτού που λες. Εσύ;

Την ελευθερία μας δεν μας της παίρνουν οι Άλλοι.
Δεν είναι ο άντρας σου ούτε η γυναίκα σου αυτοί που σου περνούν χαλκά!
Δεν είναι αυτοί που σου ρουφάνε το αίμα μέρα – νύχτα.
Είσαι Εσύ που αυτομαστιγώνεσαι και λες πως το απολαμβάνεις…
Είμαι εγώ που φέρω την ευθύνη για το αν είμαι ή όχι ελεύθερος.
Είμαι εγώ που χτίζω τη φυλακή μου!

Δες τις τροφές που σε δεσμεύουν. 
Αυτή είναι η φυλακή των εθισμών σου.

Πηγή: http://realizenrelease.blogspot.gr

Το «παράδοξο της παχυσαρκίας»

Το λεγόμενο «παράδοξο της παχυσαρκίας» έρχεται να επιβεβαιώσει μια νέα επιστημονική μελέτη, που κατέληξε στη διαπίστωση ότι αν κανείς είναι πολύ παχύσαρκος και έχει βάρος αρκετά πάνω από το κανονικό, αντιμετωπίζει...σημαντικά αυξημένο (σχεδόν κατά 30%) κίνδυνο πρόωρου θανάτου από οποιαδήποτε αιτία. 


Αν όμως είναι απλώς υπέρβαρος ή έστω ελαφρώς παχύσαρκος, δεν έχει δηλαδή υπερβολικά παραπανίσια κιλά, τότε ο κίνδυνος θανάτου είναι ελαφρώς μειωμένος (κατά περίπου 5% έως 6%), σε σχέση με όσους έχουν φυσιολογικό βάρος.



Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Κατερίν Φλέγκαλ του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Ασθενειών (CDC) των ΗΠΑ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό του Αμερικανικού Ιατρικού Συλλόγου (JAMA), σύμφωνα με το πρακτορείο Ρόιτερ, αξιολόγησαν περίπου 100 δημοσιευμένες επιστημονικές μελέτες που αφορούσαν συνολικά σχεδόν τρία εκατομμύρια ενήλικους ανθρώπους από πολλές χώρες.



Η μελέτη (μετα-ανάλυση), που συσχέτισε τον δείκτη σωματικής μάζας (ΒΜΙ) με τη θνησιμότητα, έδειξε ότι υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ υπέρβαρων και παχύσαρκων όσον αφορά τον κίνδυνο θανάτου. Φυσιολογικό, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, θεωρείται το βάρος, όταν ο δείκτης ΒΜΙ είναι μεταξύ 18,5 και 25. 



Υπέρβαρος είναι κάποιος, όταν ο δείκτης είναι μεταξύ 25 έως 30, ενώ παχύσαρκος όταν ξεπερνά το 30 (δείκτης άνω του 35 δείχνει σοβαρή παχυσαρκία). 



Ο δείκτης υπολογίζεται όταν διαιρέσει κανείς το βάρος σε κιλά με το τετράγωνο του ύψους (π.χ. 75 δια 1,65Χ1,65).



Η στατιστική ανάλυση δείχνει ότι οι υπέρβαροι (με δείκτη σωματικής μάζας 25-30) κατά μέσο όρο έχουν μικρότερο κίνδυνο θανάτου κατά 6% και οι ελαφρώς παχύσαρκοι (με δείκτη 30-35) επίσης μικρότερο κίνδυνο κατά 5% σε σχέση με όσους έχουν φυσιολογικό βάρος. 



Όμως οι σοβαρά παχύσαρκοι (με δείκτη άνω του 35) έχουν αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας κατά 29%.



Οι επιδημιολόγοι έχουν παρατηρήσει εδώ και κάποια χρόνια αυτή την αντιστρόφως ανάλογη σχέση ανάμεσα στο βάρος και το ποσοστό θνησιμότητας, μέχρι τουλάχιστον ένα επίπεδο πάχους. 



Σε χρόνιες ασθένειες όπως ο διαβήτης, οι καρδιακές και οι νεφρικές παθήσεις, οι άνθρωποι με βάρος πάνω από το φυσιολογικό έχουν συχνά μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής, γι' αυτό άλλωστε το πάχος τους δεν θεωρείται κατ' ανάγκη επιβαρυντικός παράγων σε αυτές τις περιπτώσεις (κάτι που όμως θα πρέπει να αξιολογήσει ο γιατρός).



Οι ερευνητές θεωρούν ως πιθανές αιτίες γι' αυτό το παράδοξο (δηλαδή οι υπέρβαροι και ελαφρώς παχύσαρκοι να κινδυνεύουν λιγότερο από πρόωρο θάνατο σε σχέση με όσους έχουν κανονικά κιλά) διάφορους παράγοντες, όπως την προστατευτική μεταβολική δράση του αυξημένου λίπους του οργανισμού. 



Πάντως, οι επιστήμονες αναγνωρίζουν ότι επί της ουσίας δεν γνωρίζουν ακόμα τους συγκεκριμένους βιολογικούς μηχανισμούς που θα μπορούσαν να εξηγήσουν το εν λόγω παράδοξο.



Από την άλλη, οι επιστήμονες επισημαίνουν ότι συνήθως η αύξηση του πάχους αυξάνει τους καρδιαγγειακούς παράγοντες κινδύνου όπως η χοληστερόλη και η αρτηριακή πίεση, συνεπώς τα παραπανίσια κιλά μπορεί να εντάξουν κάποιον σε ομάδα κινδύνου, όσον αφορά την υγεία του.


Πηγή: medicalnews.gr