Η βουλιμία εντάσσεται στις διατροφικές διαταραχές και το άτομο καταναλώνει υπερβολική ποσότητα τροφής σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Τα γεύματα του συνήθως είναι κρυφά και προγραμματισμένα. Όταν τελειώνει το γεύμα του, πονάει η κοιλιά του από το πολύ φαγητό. Έτσι, για να γλιτώσει από το πόνο και να αποφύγει να βάλει κιλά, προκαλεί στον εαυτό του εμετό ή καταφεύγει σε άλλες συμπεριφορές, όπως το να παίρνει καθαρτικά ή καταφεύγει στην υπέρμετρη σωματική άσκηση.
Τα περισσότερα άτομα με βουλιμία τρώνε, όταν είναι μόνα τους, μπροστά στην τηλεόραση και δε θέλουν να τους διακόπτουν. Έχουν επίσης το άγχος να είναι το μπάνιο ελεύθερο σε περίπτωση που αποφασίσουν να προκαλέσουν στον εαυτό τους εμετό.
Όπως και η νευρική ανορεξία, έτσι και η βουλιμία είναι πιο συχνή στις γυναίκες και κυρίως στις έφηβες και νεαρές κοπέλες. Κάποιες από τις οργανικές συνέπειες είναι ότι πολλές κοπέλες έχουν ασταθή κύκλο περιόδου ή αμηνόρροια, εμφανίζουν κύστες, ινομυώματα και κολπίτιδες. Το πιο επικίνδυνο μέρος της διαταραχής είναι οι επαναλαμβανόμενοι εμετοί. Πολύ συχνά, προκαλούν μεγέθυνση αδένων, οξεία γαστρίτιδα, ουρολοιμώξεις, φθορές στα δόντια και οδηγούν σε απουσία καλίου και απώλεια όσφρησης. Συχνά, παρουσιάζουν αυξημένο άγχος προκειμένου να τηρήσουν την «τελετουργία» τους, που συνήθως έχει την εξής σειρά: φροντίζουν να μείνουν μόνες, τρώνε υπερβολικά και στη συνέχεια κάνουν εμετό. Πολλές φορές, δε βγαίνουν από το σπίτι και έχουν είτε έντονη είτε ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή.
Η νευρική βουλιμία συνδέεται συνήθως με αισθήματα ανασφάλειας, άγχους, χαμηλής αυτοεκτίμησης και κακής εικόνας για το σώμα. Ωστόσο, σε αντίθεση με τα άτομα με νευρική ανορεξία, τα άτομα με βουλιμία έχουν επίγνωση της προβληματικής τους κατάστασης.
Η βουλιμία μπορεί να οφείλεται σε δυσλειτουργία τμήματος του εγκεφάλου, αλλά και στη λανθασμένη διαπαιδαγώγηση που δέχτηκε το παιδί από τους γονείς του, κυρίως όσον αφορά στη σχέση του με το φαγητό. Επίσης, η βουλιμία συνδέεται με έλλειψη σταθερότητας ή κάποια διαταραχή προσωπικότητας. πληθυσμό με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης της βουλιμίας, αποτελούν τα παιδιά που λαμβάνουν «διπλά μηνύματα» από τους γονείς. Μπορεί δηλαδή η μαμά τους να τους έλεγε να φάνε όλο το φαγητό γιατί έχει βιταμίνες και από την άλλη να τους απαγόρευε να φάνε μακαρονάδα ή να το επιβράβευε όταν δεν έτρωγε όλο το φαγητό. Εκτός από τα λόγια των γονιών, πιο σημαντικές είναι οι πράξεις τους. Κάποιοι γονείς μπορεί να είναι μόνιμα σε δίαιτα και να ασχολούνται συνεχώς με το βάρος τους. Έτσι, περνούν το μήνυμα στα παιδιά ότι το θέμα των κιλών είναι πολύ σοβαρό.
Πολλά άτομα σκέφτονται ότι αν δεν είναι αδύνατα, δε θα είναι αρεστά, άρα δε θα έχουν φίλους και κατά συνέπεια θα είναι μόνα, για παράδειγμα. Αυτού του είδους η σκέψη μπορεί να οδηγήσει το άτομο να υπερβάλλει όσον αφορά στη σοβαρότητα του προβλήματος των κιλών, να νιώθει δηλαδή ότι τα πάντα εξαρτώνται από αυτό. Ωστόσο, το χαρακτηριστικό των ατόμων με διατροφικές διαταραχές είναι η κακή διαχείριση των συναισθημάτων τους. Τα άτομα με νευρική ανορεξία συνήθως δεν εκφράζονται συναισθηματικά, τα άτομα με βουλιμία είναι κυκλοθυμικά όσον αφορά στην εκδήλωση των συναισθημάτων τους, ενώ υα άτομα με παχυσαρκία προσπαθούν μέσω του φαγητού να καλύψουν συναισθηματικά κενά.
Η θεραπεία μπορεί να βοηθήσει το άτομο να διορθώσει λανθασμένες αντιλήψεις των ατόμων για τα αισθήματα, τις ανάγκες τους και τις ικανότητα να ελέγξουν τη ζωή τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου