Η ποσότητα φαγητού που τρώνε τα παιδιά σχετίζεται με την ποσότητα που καταναλώνουν οι ίδιοι οι γονείς.
Στην παραπάνω σχέση μεταξύ της ποσότητας φαγητού που προσφέρουν οι γονείς και της ποσότητας που καταναλώνουν τα παιδιά, κατέληξε έρευνα που διεξήχθη από πέντε πανεπιστήμια στο Τέξας, στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, με οικογένειες Αφροαμερικάνων και Ισπανόφωνων, σύμφωνα με το life2day.gr.
Αναλυτικότερα, η ομάδα των ερευνητών εκτέλεσε μια μελέτη παρατήρησης εντός σπιτιού με 145 οικογένειες, προκειμένου να διερευνήσει πώς η ποσότητα που σερβίρεται και καταναλώνεται από τα παιδιά μπορεί να σχετίζεται με την ποσότητα που καταναλώνουν οι ίδιοι οι γονείς. Στοιχεία από προηγούμενες έρευνες δείχνουν ότι οι γονείς μπορεί να συμβάλλουν στην υπερκατανάλωση των παιδιών τους, όταν τους προσφέρουν ποσότητες που υπερβαίνουν το κατάλληλο μέγεθος.
Ως εκ τούτου, ο σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να διερευνήσει λεπτομερώς εάν και πώς η ποσότητα των τροφίμων που οι ίδιοι οι γονείς καταναλώνουν θα μπορούσε να σχετίζεται με την ποσότητα που σερβίρουν στα παιδιά τους, και με την ποσότητα που καταναλώνουν τα παιδιά την ώρα του βραδινού.
Συνολικά, 145 Αφροαμερικάνικες και Ισπανόφωνες οικογένειες είχαν συγκεντρωθεί σε 33 κέντρα οικογένειας στο Χιούστον του Τέξας. Στη μελέτη συμμετείχαν τρεις παρατηρήσεις εντός σπιτιού κατά τη διάρκεια του δείπνου μιας οικογένειας.
Οι οικογένειες κλήθηκαν να μαγειρέψουν το κανονικό γεύμα της ημέρας και να το σερβίρουν σε τυποποιημένα σκεύη που τους παρέχονται. Οι ερευνητές πήραν φωτογραφίες από το φαγητό που οι γονείς σέρβιραν σε αυτούς και στα παιδιά τους. Στη συνέχεια δύο εκπαιδευμένοι διαιτολόγοι εκτίμησαν οπτικά το φαγητό που είχε σερβιριστεί, σε γραμμάρια. Επιπλέον, οι γονείς παρήχαν στους ερευνητές λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με όλα τα στοιχεία του μενού, συνταγές και μεθόδους παρασκευής, προκειμένου να διευκολυνθεί η εκτίμηση της διατροφικής πρόσληψης.
Η πρόσληψη τροφής υπολογίστηκε αφαιρώντας την ποσότητα των μη βρώσιμων υλικών, όπως κόκαλα ή στάχια καλαμποκιού, που ζυγίστηκαν μετά το δείπνο, από το εκτιμώμενο ποσό που σερβιρίστηκε.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η ποσότητα του φαγητού που σερβίρεται στα παιδιά συσχετίστηκε με το ποσό που οι ίδιοι οι γονείς σερβίρουν στον εαυτό τους – γονείς που σερβίρουν μεγάλες μερίδες για τον εαυτό τους σερβίρουν επίσης και μεγάλες μερίδες για τα παιδιά τους, σε σύγκριση με τους γονείς που σερβίρουν στους ίδιους μικρότερες μερίδες, ανεξάρτητα από το είδος της τροφής που καταναλώνεται.
Όσο περισσότερο φαγητό προσφερόταν στα παιδιά τόσο περισσότερο κατανάλωναν, αλλά καμία συσχέτιση δεν είχε παρατηρηθεί μεταξύ της ποσότητας φαγητού που κατανάλωναν και την κατάσταση του βάρους τους. Οι συγγραφείς θεωρούν ότι αυτό μπορεί να εξηγηθεί από το γεγονός ότι άλλοι παράγοντες, όπως η κατανάλωση ενέργειας, η οποία δεν υπολογίστηκε σε αυτή τη μελέτη, ευθύνονται για τυχόν αντισταθμιστικά αποτελέσματα σχετικά με την πρόσληψη τροφής.
Περαιτέρω διερεύνηση των δημογραφικών στοιχείων του πληθυσμού της μελέτης έδειξε ότι οι Αφροαμερικανοί σε σύγκριση με Ισπανόφωνους, και οι εργαζόμενοι σε σχέση με τους άνεργους γονείς σερβίρουν σε γενικές γραμμές μεγαλύτερες μερίδες. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η παρουσία των ερευνητών κατά τη διάρκεια των ερευνών θα μπορούσε να οδηγήσει στο να είναι προϊδεασμένοι για τις διατροφικές συμπεριφορές των συμμετεχόντων.
Τα ευρήματα αυτά, τα οποία ισχύουν μόνο για τα βραδινά γεύματα, δείχνουν ότι παράγοντες που δεν σχετίζονται με το παιδί, αλλά εξυπηρετούν τις συνήθειες των γονέων, είναι στενά συνδεδεμένοι με την κατανάλωση τροφίμων ενός παιδιού. Όπως γίνεται αντιληπτό από αυτή τη μελέτη, η σχέση ανάμεσα σε αυτό που σερβίρουν στον εαυτό τους οι γονείς και σε αυτό που σερβίρουν στα παιδιά τους έχει σημαντικές επιπτώσεις, καθώς τα μεγαλύτερα μεγέθη μερίδων ισοδυναμούν με αυξημένη πρόσληψη τροφής.
Οι συγγραφείς υποστηρίζουν ότι τα αποτελέσματα της μελέτης θα μπορούσαν να εφαρμοστούν σε παρεμβάσεις που στοχεύουν σε παιδιά, ώστε να αυξήσουν ή να μειώσουν την πρόσληψη τροφής. Με το να σερβίρουν οι γονείς μεγάλες μερίδες στα παιδιά τους είναι σαν να τους το επιβάλουν, οδηγώντας τους έτσι να τρώνε περισσότερο σε γενικές γραμμές. Επίσης με το να σερβίρουν μικρότερες μερίδες, θα μπορούσαν να αποτρέψουν την υπερβολική πρόσληψη ενέργειας από τα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά.
Μελλοντικές παρεμβάσεις θα πρέπει να στοχεύουν στη βελτίωση της ικανότητας των γονέων να εκτιμούν κατάλληλα το μέγεθος της μερίδας, προκειμένου να επηρεάσουν θετικά τα αποτελέσματα της ανάπτυξης των παιδιών τους. Θα πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, ότι λόγω της παρατηρητικής φύσης της μελέτης, δεν μπορούν να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με τις επιδράσεις της σερβιριζόμενης ποσότητας στην πρόσληψη τροφής των παιδιών.
Επιμέλεια: Μαριάννα Μπακάλη- Τελειόφοιτη Διαιτολόγος – Διατροφολόγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου