Μανία για επίδειξη

Σε όσες περιοχές επισκέφτηκα εφέτος το καλοκαίρι συνειδητοποίησα και κάτι άλλο, δεν υπήρχε η μανία της επίδειξης. Εκεί πλησιάζουν τον άλλον χωρίς να τους ενδιαφέρει πόσα χρήματα έχεις, τι αυτοκίνητο έχεις αν είσαι έτσι ή γιουβέτσι. Γιατί στην Αθήνα έχουμε ξεφύγει τόσο πολύ; Γιατί πρέπει να δείξω το χρήμα μου ή το αυτοκίνητο μου για να "ρίξω γκόμενα;". Γιατί ακόμα και την "γκόμενα" που θα έχω θα πρέπει να την κάνω επίδειξη κάνοντας άπειρες φορές τον γύρο της πλατείας με το καλογυαλισμένο μου αμάξι και τσίτα την μουσικά λες και είμαι κουφός; Εκεί επάνω λοιπόν στα κατσάβραχα αν πείραζες (πάντα καλοπροέραιτα) μια κοπελιά ή έκανες πλακίτσα ακόμα και σε άντρες θα το καλοδεχόνταν και στην Αθήνα το λιγότερο που θα παραλάβεις είναι το "άντε βρε Μαλάκα"...

Γιατί ε; Γιατί τόσο αποξένωση; Γιατί τόσο επίδειξη;

(Πλάκα - πλάκα κόντευα να πάθω διχασμό προσωπικότητας, εκεί επάνω η κοιλιά μου δεν υπήρχε... ξανά εμφανίστηκε μόλις επέστρεψα στην Αθήνα...)