«Το στομάχι μου κι εγώ, ένας έρωτας ακόλαστος. Απαιτητικό, επιτακτικό, αχόρταγο. Με τυραννάει διαρκώς όλες τις ώρες της ημέρας και της νύχτας με μία περίεργη βουλιμία. Και τι απόλαυση, τι ηδονή ,τι ξέφρενη γλύκα όταν ενδίδω σε διατροφικές πανδαισίες. Αυτή η άνευ όρων παράδοση στις ανάγκες του ουρανίσκου είναι ζήτημα ….άκρως προσωπικό.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου