Την Παρασκευή μετα την πρωτομαγιά πήγα σε ένα πάρτι, εκεί βρήκα το άλλο μου μισό, όχι - οχι δεν έκανα σχέση , βρήκα ένα παλικάρι μπου μόλις είχε μείνει μπακούρι και επειδή με βρήκε λίγο πιο βολικο απο τους υπόλοιπους μου έβγαλε τα εσωψυχά του. Άρχισε λοιπόν μπαίνοντας με φόρα στην συζήτηση λέγοντας μου
... ΟΧΙ ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΒΛΑΜΈΝΟΙ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ, ΠΑΛΙΟ ΓΥΝΑΙΚΑ ...
Όταν ήταν μαζί μου με έλεγε υπερβολικό γιατί της έστελνα πολλά μηνύματα, γιατί δεν έχανα ευκαιρεία να της δείξω τον ερωτα μου, με έλεγε ανιαρό γιατί τις έκανα όλα τα χατήρια...
Τώρα είναι με ένα τύπο τρελά ερωτευμένη γιατί τον ψάνει 23 ώρες το 24ωρο γιατι την έχει γραμμένη και είναι ο ιππότης που έψαχνε πάντα γιατι την προσβάλει και δεν της κάνει όλα τα χατήρια...
Πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις παίρνω πάντα ουδέτερη στάση γιατι ο καθένας τα λέει απο την πλευρά του οποότε... Αυτή την φορά όμως μου ήταν αδύνατον να το κάνω, αίσθάνομαι ακριβώς το ίδιο, μα ακριβώς όμως, σαν να είχα κάποιον απένταντί μοθ που μου αφηγόταν την δικιά μου ιστορία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου