Όσοι άνθρωποι που δεν με ήξεραν, αλλά διάβαζαν το blog και με είδαν με ρώτησαν ανεξερέτος το ίδιος πράγμα... Γιατί μειώνω έτσι τον εαυτόν μου αφού δεν είμαι το χάλι που περιγράφω.
Δεν ξέρω γιατίμε βλέπουν διαφορετικά αλλά εγώ έτσι βλέπω τον εαυτόν μου! Μια κοπελιά με ρώτησε πως μπορείς και είσαι τόσο φιλικός και ανοιχτός με όλους. Έτσι έγινα, δεν είμουν πάντα έτσι, κρυβώμουν και φοβόμουν τον άγνωστο που θα με πλησίαζε...
Με φόβιζε ίσως αυτό το άγνωστομ νετά τον χωρισμό μου απο μία δεκάχρονη σχέση όπου καιστο τελείωμά της αστανθηκα την κοπέλα το ίδιο άγνωστη όσο και έναν παντελός άγνωστο, απο τότε αποφάσισα να είμαι αοιχτός, ορθάνοιχτοε σε όλους. Να ποιός είμαι , δές με απο την αρχή, αυτός είμαι , καλός, κακός αυτό που βλέπεις εκείνη την στιγμή, εσύ αποφασίζεις αν θα συνεχίσεις να είσαι μαζί μου, σαν φίλος, σαν σχέση, σαν ότι θές...
Με είδες, αυτόματός με μαθαίνεις, δεν θα έχεις εκπλήξης και το μπαλάκι πετιέται σε εσένα. Δεν ξέρω βαθιά μέσα μου γιατί το κάνω, ίσως να είμαι αρκετά εγωιστής να αντιμετοπίσω μια απόριψη.
-----------------------------------
Ίσως λίγο μπερδεμένα αυτά που έγραψα αλλα έτσι είναι και το μυαλό μου αυτή την στιγμή!
1 σχόλιο:
Γιαυτο σε αγαπω τοσο πολυ οπως και αρεκετοι φιλοι σου.Γιτι εισαι αυτο που δεχνεις απο την αρχη και οχι ψευτικος.Και εγω σου ημουνα αγνωστη στην αρχη αλλα ποτε δεν με εκανες να νιωσω ετσι και σε ευχαριστω γιαυτο.Και μακαρι πολλοι να ειχαν το χαρακτηρα και το ηθος σου.Μην αλλαξεις ε?Να προσεχεις παντα.Και εσυ εχεις την αγαπη μας.
Δημοσίευση σχολίου