Κάποιοι (όσοι έχουν καρδιά) θα εκτιμήσουν αυτό που είσαι, ακόμα κι όταν βρεθείς απέναντί τους (για τους υπόλοιπους, δεν αξίζει να σκας..)
Τελικά ο Λέων έχει έφεση της τελευταίες μέρες... Λές να είναι ερωτευμένος ?
Τετάρτη 19 Δεκεμβρίου 2007
Τετριμμένες εκφράσεις και βαθιά νοήματα
Πάντα πίστευα πως αν έχανα κιλά θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Τώρα κατάλαβα πως αν καταφέρω να πιστέψω σε μένα, στις δυνάμεις μου, μόνο τότε θα μπορέσω να κάνω τα πάντα (συμπεριλαμβανομένου και του πάχους μου).
Ακούγεται γελοίο, το ξέρω, μα έφτασα 31 για να το συνειδητοποιήσω και το μόνο που με παρηγορεί είναι πως δεν είμαι η μόνη και πως έχω πάρει την απόφαση να παλέψω. Το φοβερό με τα κόμπλεξ μας είναι πως, όταν βρίσκουμε επιτέλους το θάρρος να τα παραδεχτούμε ή να τα εντοπίσουμε, ακούγονται τόσο γελοία, τόσο μηδαμινά, τόσο λίγα τελικά! Σχεδόν θα ευχόμουν να είχα κανένα πιο σοβαρό κόμπλεξ! Και όμως, τόσο μικρό και ταυτόχρονα τόσο μεγάλο που μου φαίνεται βουνό...
Τολμώ λοιπόν να το ονομάσω: "έλλειψη αυτοπεποίθησης"
Πφφ! Τόσο τετριμμένο έτσι; Πως αυτές οι λέξεις που τις έχουμε σαν καραμέλα "α, ο τάδε δεν έχει αυτοπεποίθηση", "ο δείνα είναι δειλός" κτλ μπορούν τελικά να είναι πραγματικά προβλήματα, να έχουν βάρος και αντίκτυπο στην ζωή μας! Σαν οι λέξεις να παίρνουν εκδίκηση για την κακοποίηση που τους κάνουμε...Και κάτι ακόμα, πώς αυτή η έκφραση "έλλειψη αυτοπεποίθησης" πάει τόσο ταιριαστά με μιαν άλλη εξίσου πολύ τετριμμένη, την "χαμηλή αυτοεκτίμηση";
Τώρα έχοντας σκεφτεί και γράψει όλα αυτά, πώς αυτό το ταξείδι μου φαίνεται άβυσσος....
======================================
Απο την Grmelody
http://51015katevainountakila.blogspot.com/2007/09/blog-post_24.html
Ακούγεται γελοίο, το ξέρω, μα έφτασα 31 για να το συνειδητοποιήσω και το μόνο που με παρηγορεί είναι πως δεν είμαι η μόνη και πως έχω πάρει την απόφαση να παλέψω. Το φοβερό με τα κόμπλεξ μας είναι πως, όταν βρίσκουμε επιτέλους το θάρρος να τα παραδεχτούμε ή να τα εντοπίσουμε, ακούγονται τόσο γελοία, τόσο μηδαμινά, τόσο λίγα τελικά! Σχεδόν θα ευχόμουν να είχα κανένα πιο σοβαρό κόμπλεξ! Και όμως, τόσο μικρό και ταυτόχρονα τόσο μεγάλο που μου φαίνεται βουνό...
Τολμώ λοιπόν να το ονομάσω: "έλλειψη αυτοπεποίθησης"
Πφφ! Τόσο τετριμμένο έτσι; Πως αυτές οι λέξεις που τις έχουμε σαν καραμέλα "α, ο τάδε δεν έχει αυτοπεποίθηση", "ο δείνα είναι δειλός" κτλ μπορούν τελικά να είναι πραγματικά προβλήματα, να έχουν βάρος και αντίκτυπο στην ζωή μας! Σαν οι λέξεις να παίρνουν εκδίκηση για την κακοποίηση που τους κάνουμε...Και κάτι ακόμα, πώς αυτή η έκφραση "έλλειψη αυτοπεποίθησης" πάει τόσο ταιριαστά με μιαν άλλη εξίσου πολύ τετριμμένη, την "χαμηλή αυτοεκτίμηση";
Τώρα έχοντας σκεφτεί και γράψει όλα αυτά, πώς αυτό το ταξείδι μου φαίνεται άβυσσος....
======================================
Απο την Grmelody
http://51015katevainountakila.blogspot.com/2007/09/blog-post_24.html
ΤΟ ΡΑΓΙΣΜΕΝΟ ΔΟΧΕΙΟ
Μια γριά κινέζα κουβαλούσε νερό με δύο μεγάλα δοχεία, κρεμασμένα από τους ώμους της.
Το ένα δοχείο ήταν άψογο και μετέφερε πάντα όλη την ποσότητα νερού που έπαιρνε.
Το άλλο είχε μια ρωγμή και στο τέλος της μακριάς διαδρομής από το ρυάκι στο σπίτι έφθανε μισοάδειο.
Έτσι για δύο ολόκληρα χρόνια η γριά κουβαλούσε καθημερινά μόνο ενάμισι δοχείο νερό στο σπίτι της.
Φυσικά το τέλειο δοχείο ένοιωθε υπερήφανο που εκπλήρωνε απόλυτα και τέλεια το σκοπό για τον οποίο είχε κατασκευαστεί.
Το ραγισμένο δοχείο ήταν δυστυχισμένο που μόλις και μετά βίας μετέφερε τα μισά από αυτά που έπρεπε και ένοιωθε ντροπή για την ατέλεια του.
Ύστερα από δύο χρόνια δεν άντεχε πια την κατάσταση αυτή και αποφάσισε να μιλήσει στη γριά.
«Ντρέπομαι τόσο για τον εαυτό μου και θέλω να σου ζητήσω συγγνώμη!»
«Μα γιατί;» ρώτησε η γριά.
«Για ποιο λόγο νιώθεις ντροπή;»
«Ε, να ! Δύο χρόνια τώρα μεταφέρω μόνο το μισό νερό λόγω της ρωγμής μου
και εξαιτίας μου κοπιάζεις άδικα και εσύ!»
Η γριά χαμογέλασε: «Παρατήρησες ότι στο μονοπάτι υπάρχουν λουλούδια μόνο στη δική σου πλευρά και όχι στη μεριά του άλλου δοχείου;
Πρόσεξα την ατέλειά σου και την εκμεταλλεύτηκα.»
«Φύτεψα σπόρους στην πλευρά σου και εσύ τους πότιζες.
Δύο χρόνια τώρα μαζεύω τα άνθη και στολίζω το τραπέζι μου.
Αν δεν ήσουν εσύ αυτή η ομορφιά δε θα λάμπρυνε το σπίτι μου!»
Βέβαια δεν ήταν η ατέλειά του δοχείου που το έκανε ξεχωριστό αλλά η ιδιαίτερη ικανότητα της γριάς να διακρίνει και να χρησιμοποιήσει την αδυναμία του.
Ο καθένας μας έχει τις «ρωγμές» του και τις «αδυναμίες» του που μπορούν να γίνουν χρήσιμες και να ομορφύνουν τη ζωή μας.
Κάθε «ρωγμή» μπορεί να κάνει τη ζωή μας πιο πλούσια και πιο ενδιαφέρουσα, αρκεί να βρει κάποιος την ομορφιά που μπορεί να δώσει η ατέλειά μας.
«Ραγισμένοι» φίλοι, μην ξεχνάτε να σταματάτε στην άκρη του δρόμου και να απολαμβάνετε το άρωμα των λουλουδιών που φυτρώνουν στη μεριά σας.
Αν ο καθένας μας μετέτρεπε σαν τη γριά τις ατέλειες του διπλανού του σε κάτι χρήσιμο και όμορφο, σίγουρα ο κόσμος μας θα ήταν καλλίτερος.
======================================
Την ιστοριούλα αυτή μου την έστειλε ο φίλός μου ο Λεωνίδας και τον ευχαριστώ πολύ, γιατιί πρώτον μου έφτιαξε μια δύσκολη μέρα και δεύτερον συνεχίζει να με στηρίζει και ας έχω της παραξενιές μου !!!
Σάββατο 15 Δεκεμβρίου 2007
Αλκίνοος Ιωαννίδης - Όνειρο ήτανε
Αφιερωμένο σε μια ψυχή που με στιγμάτισε και ας ήταην μόνο ένας μήνας. Με έμαθε πολλά. Την ευχαριστώ! Για εσένα...
Αλκίνοος Ιωαννίδης - Καθρέφτης
Αφιερωμένο σε όλους εμάς τους διαφορετικούς απο τον μέσο όρο της κοινωνίας μας...
Απορία για τις γυναίκες
Αν ψάχνει κάποιος άνδρας να δει τι αρέσει στις γυναίκες, προκειμένου να τα πηγαίνει καλά σε αυτό τον τομέα της ζωή του, τότε κάηκε !!! Στην προσωπική μου ζωή, όσες γυναίκες ποθούσα πολύ, αυτές με συμπαθούσαν μόνο ως φίλο, και πάντα έβαζα πολλές θερμίδες με τις εκάστοτε λιπαρές χιλόπιτες που έτρωγα !!!
Έψαχνα να δω τι φταίει...Δε ξέρω ακόμα και τώρα, παρά το γεγονός ότι προσέχω το ντύσιμό μου, αθλούμαι, οδηγώ ακριβό αυτοκίνητο και θεωρώ τον ευαυτό μου απλό (εμφανισιακά) άνδρα, όπως άλλωστε είμαστε οι περισσότεροί μας, και παρά το γεγονός ότι έχω μόνιμη δουλειά και καλό οικονομικό background !!!
Το σίγουρο πάντως είναι ότι η εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση και το ΧΡΗΜΑ ανέκαθεν μαγνήτιζε τις γυναίκες. Αυτό πάντως που ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΡΕΛΑΙΝΕ, ήταν το γεγονός ότι πολλοί μετριοι άνδρες (παχουλοί, αθυρόστομοι, κακόγουστο ντύσιμο, μέτριο αυτοκίνητο) με χαμηλό εισόδημα, συνοδεύουν ενυπωσιακές γυναίκες !!!
Έτσι και εγώ, δε συμβιβάζομαι με μια μέτρια γυναίκα. Έχω γίνει εγωιστής. Θέλω κάτι καλύτερο, προκειμένου να εξισώσω τις διαφορές ανάμεσα στην ομορφιά της γυναίκας που ακόμα αναζητώ και τη μόνιμη δουλειά μου, και περιουσία όπου έχω την τύχη να διαθέτω.
Προτιμώ να είμαι μόνος, παρά με μια μέτρια γυναίκα !!! Πράττω σωστά; Ποιά είναι η άποψη σας;
=======================================
Το άρθρο γράφτηκε από τον χρήστη: Stra stratos7777@mail.gr στο www.in2.gr
Έψαχνα να δω τι φταίει...Δε ξέρω ακόμα και τώρα, παρά το γεγονός ότι προσέχω το ντύσιμό μου, αθλούμαι, οδηγώ ακριβό αυτοκίνητο και θεωρώ τον ευαυτό μου απλό (εμφανισιακά) άνδρα, όπως άλλωστε είμαστε οι περισσότεροί μας, και παρά το γεγονός ότι έχω μόνιμη δουλειά και καλό οικονομικό background !!!
Το σίγουρο πάντως είναι ότι η εντυπωσιακή εξωτερική εμφάνιση και το ΧΡΗΜΑ ανέκαθεν μαγνήτιζε τις γυναίκες. Αυτό πάντως που ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΡΕΛΑΙΝΕ, ήταν το γεγονός ότι πολλοί μετριοι άνδρες (παχουλοί, αθυρόστομοι, κακόγουστο ντύσιμο, μέτριο αυτοκίνητο) με χαμηλό εισόδημα, συνοδεύουν ενυπωσιακές γυναίκες !!!
Έτσι και εγώ, δε συμβιβάζομαι με μια μέτρια γυναίκα. Έχω γίνει εγωιστής. Θέλω κάτι καλύτερο, προκειμένου να εξισώσω τις διαφορές ανάμεσα στην ομορφιά της γυναίκας που ακόμα αναζητώ και τη μόνιμη δουλειά μου, και περιουσία όπου έχω την τύχη να διαθέτω.
Προτιμώ να είμαι μόνος, παρά με μια μέτρια γυναίκα !!! Πράττω σωστά; Ποιά είναι η άποψη σας;
=======================================
Το άρθρο γράφτηκε από τον χρήστη: Stra stratos7777@mail.gr στο www.in2.gr
Ποιηματάκι
Αγαπημένε μου νουνέ είμαι ο Αναδεχτός σουο πιο γλεντζές καλοφαγάς ο πιο αγαπητός σου.
Νουνέ όταν με βάπτισες μ’ είπες Αριστοτέλη μην πίνεις και μην τρως πολύ θα γίνεις σαν βαρέλι.
Εγώ όμως δεν σ’ άκουσα κ’ έφτασα σ’ ένα χάλι να’ χω τα ίδια τα κιλά με δυο χρονών βουβάλι.
Γκρινιάζει η γυναίκα μου φωνάζουν τα παιδιά μου γι’ αυτήν την ασυμμάζευτη κι αχόρταγη κοιλιά μου.
Μου λέν’ να κάνω δίαιτα κάνα κιλό να χάσω γιατί μ’ αυτόν τον καύσωνα στα σίγουρα θα σκάσω.
Μια μεζούρα δεν αρκεί τη μέση να μετρήσει και η γυναίκα μου δυο-τρεις μαζί έχει κολλήσει.
Κι αλλάζει χίλια χρώματα η δόλια η ζυγαριά μου σαν ανεβαίνω πάνω της να μάθω τα κιλά μου.
Το τελευταίο ζύγισμα έδειξε εκατόν δέκα και φώναζε και γκρίνιαζε τρεις μέρες η γυναίκα.
Γεμάτο λίπος νόμιζε πως ήταν το προκοίλι και μες τη ζέστη μού’ φτιαχνε χόρτα και χαμομήλι.
Κι όμως εγώ κατέβαινα στην πόλη τα βραδάκια κι έτρωγα κάνα μουσακά κρυφά και μερικά σουβλάκια.
Αυτά και κλείνω νούνε μου πρέπει να κολατσίσω γιατί φοβάμαι νηστικός πως θα μελαγχολήσω.
Και μην μου γράψεις συμβουλές πώς να αδυνατίσω γιατί να είσαι σίγουρος θα σε δυσαρεστήσω.
Ας μην ξεχνάμε το ρητό που λέγαν οι Αρχαίοι πως οι χοντροί και παχουλοί είμαστε πιο ωραίοι.
Τέλης Σαλαμούρας
Νουνέ όταν με βάπτισες μ’ είπες Αριστοτέλη μην πίνεις και μην τρως πολύ θα γίνεις σαν βαρέλι.
Εγώ όμως δεν σ’ άκουσα κ’ έφτασα σ’ ένα χάλι να’ χω τα ίδια τα κιλά με δυο χρονών βουβάλι.
Γκρινιάζει η γυναίκα μου φωνάζουν τα παιδιά μου γι’ αυτήν την ασυμμάζευτη κι αχόρταγη κοιλιά μου.
Μου λέν’ να κάνω δίαιτα κάνα κιλό να χάσω γιατί μ’ αυτόν τον καύσωνα στα σίγουρα θα σκάσω.
Μια μεζούρα δεν αρκεί τη μέση να μετρήσει και η γυναίκα μου δυο-τρεις μαζί έχει κολλήσει.
Κι αλλάζει χίλια χρώματα η δόλια η ζυγαριά μου σαν ανεβαίνω πάνω της να μάθω τα κιλά μου.
Το τελευταίο ζύγισμα έδειξε εκατόν δέκα και φώναζε και γκρίνιαζε τρεις μέρες η γυναίκα.
Γεμάτο λίπος νόμιζε πως ήταν το προκοίλι και μες τη ζέστη μού’ φτιαχνε χόρτα και χαμομήλι.
Κι όμως εγώ κατέβαινα στην πόλη τα βραδάκια κι έτρωγα κάνα μουσακά κρυφά και μερικά σουβλάκια.
Αυτά και κλείνω νούνε μου πρέπει να κολατσίσω γιατί φοβάμαι νηστικός πως θα μελαγχολήσω.
Και μην μου γράψεις συμβουλές πώς να αδυνατίσω γιατί να είσαι σίγουρος θα σε δυσαρεστήσω.
Ας μην ξεχνάμε το ρητό που λέγαν οι Αρχαίοι πως οι χοντροί και παχουλοί είμαστε πιο ωραίοι.
Τέλης Σαλαμούρας
Σχέσεις ψυγείου.
Απόγευμα στο σπίτι, ακούω εν λευκώ. έχει έναν ήλιο πιο απαλό κι από το head & shoulders. νιώθω να με λούζει. έμεινα από φυστίκια και το ψυγείο είναι γεμάτο αλκοόλ.
Το ψυγείο είναι ένα από τα χαρακτηριστικά μέρη ενός σπιτιού για να καταλάβει κάποιος αν ο ιδιοκτήτης του έχει σχέση ή δεν έχει. εγώ όταν θέλω να θυμηθώ αν έχω σχέση κοιτάζω το ψυγείο. όταν είναι φουλαρισμένο με μπύρες, κρασί, κόκα κόλα, έτοιμες σάλτσες, τυρί τριμμένο σε σακουλακια φιξ, σαπισμένα φρούτα, ληγμένα από 5μηνου βαζάκια με άγνωστα υλικά και στη κατάψυξη ο πάγος θυμίζει igloo και το μόνο που μπορείς να βρεις κάτω από αυτό είναι πακτωμένα μπουκάλια βοτκα ή τεκίλα, τότε ξέρω πως δεν έχω σχέση.
Όταν στο ψυγείο μου έχει ταψάκια με έτοιμο σπιτικό φαγητό, τάπερ με τυριά η αλλαντικά, τάξη-ησυχία και ασφάλεια, όταν η κατάψυξη έχει αρακά και φασολάκια, λεμόνι στυμένο τοποθετημένο σε παγοθήκες, τότε ξέρω πως κάτι τρέχει στη ζωή μου.
Οι σχέσεις είναι αλληλένδετες με το ψυγείο και με την διατροφή.
Δεν άκουσα ποτέ κανέναν εργένη να λέει, "έφαγα εχθές πρασόρυζο, έφαγα ρεβύθια..." κλπ.
Όποιον ακούσεις να λέει έφαγα εχθές πρασόρυζο να ξέρεις πως έχει σχέση
Κι αν θες να ξέρεις αν χώρισε ή όχι, κοίτα το ψυγείο του.
Ακόμα κι αν αυτός πει ψέμματα, το ψυγείο δεν λέει ποτέ.
=============================================
(απο το blog: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=4841 )
Το ψυγείο είναι ένα από τα χαρακτηριστικά μέρη ενός σπιτιού για να καταλάβει κάποιος αν ο ιδιοκτήτης του έχει σχέση ή δεν έχει. εγώ όταν θέλω να θυμηθώ αν έχω σχέση κοιτάζω το ψυγείο. όταν είναι φουλαρισμένο με μπύρες, κρασί, κόκα κόλα, έτοιμες σάλτσες, τυρί τριμμένο σε σακουλακια φιξ, σαπισμένα φρούτα, ληγμένα από 5μηνου βαζάκια με άγνωστα υλικά και στη κατάψυξη ο πάγος θυμίζει igloo και το μόνο που μπορείς να βρεις κάτω από αυτό είναι πακτωμένα μπουκάλια βοτκα ή τεκίλα, τότε ξέρω πως δεν έχω σχέση.
Όταν στο ψυγείο μου έχει ταψάκια με έτοιμο σπιτικό φαγητό, τάπερ με τυριά η αλλαντικά, τάξη-ησυχία και ασφάλεια, όταν η κατάψυξη έχει αρακά και φασολάκια, λεμόνι στυμένο τοποθετημένο σε παγοθήκες, τότε ξέρω πως κάτι τρέχει στη ζωή μου.
Οι σχέσεις είναι αλληλένδετες με το ψυγείο και με την διατροφή.
Δεν άκουσα ποτέ κανέναν εργένη να λέει, "έφαγα εχθές πρασόρυζο, έφαγα ρεβύθια..." κλπ.
Όποιον ακούσεις να λέει έφαγα εχθές πρασόρυζο να ξέρεις πως έχει σχέση
Κι αν θες να ξέρεις αν χώρισε ή όχι, κοίτα το ψυγείο του.
Ακόμα κι αν αυτός πει ψέμματα, το ψυγείο δεν λέει ποτέ.
=============================================
(απο το blog: http://www.musicheaven.gr/html/modules.php?name=Blog&file=page&op=viewPost&pid=4841 )
Το ήξερες ότι ?
ΚΡΥΟ ΚΑΙ ΥΨΟΣ
Το κρύο ευνοεί σαν κατατομή τα κοντόχοντρα σώματα και τα στρογγυλά πρόσωπα . Επίσης , όσους έχουν κοντά δάχτυλα και πλακουτσωτή μύτη (Εσκιμώοι ) . Όσοι δεν έχουν τέτοια κατατομή , δηλαδή είναι ψηλοί , λεπτοί , με λίγο λίπος και μακρυά δάκτυλα ή μεγάλη μύτη , κρυώνουν περισσότερο , γιατί το αίμα τους πρέπει να ζεστάνει μεγαλύτερες επιφάνειες και πιο πολλές προεξοχές ... Οι παχουλοί έχουν μικρότερο πρόβλημα , γιατί το λίπος είναι κακός αγωγός της θερμότητας . Οι κοντοί κρυώνουν πιο δύσκολα , γιατί έχουν να καλύψουν με "θέρμανση " λιγότερα "τετραγωνικά"!!!
Το κρύο ευνοεί σαν κατατομή τα κοντόχοντρα σώματα και τα στρογγυλά πρόσωπα . Επίσης , όσους έχουν κοντά δάχτυλα και πλακουτσωτή μύτη (Εσκιμώοι ) . Όσοι δεν έχουν τέτοια κατατομή , δηλαδή είναι ψηλοί , λεπτοί , με λίγο λίπος και μακρυά δάκτυλα ή μεγάλη μύτη , κρυώνουν περισσότερο , γιατί το αίμα τους πρέπει να ζεστάνει μεγαλύτερες επιφάνειες και πιο πολλές προεξοχές ... Οι παχουλοί έχουν μικρότερο πρόβλημα , γιατί το λίπος είναι κακός αγωγός της θερμότητας . Οι κοντοί κρυώνουν πιο δύσκολα , γιατί έχουν να καλύψουν με "θέρμανση " λιγότερα "τετραγωνικά"!!!
Ανεκδοτάκι...
Ήταν δυο φίλοι αρκετά παχουλοί και συναντιούνται μετά από καιρό. Ο ένας από τους δύο έχει αδυνατίσει και έχει γίνει στυλάκι. Απορημένος ο δεύτερος, τον ρωτάει πως τα κατάφερε και ο άλλος του λέει πως πήγε σε ένα καινούριο κέντρο αδυνατίσματος, που χρησιμοποιεί πολύ πρωτοποριακές μεθόδους και του το συστήνει ανεπιφύλακτα να πάει.
Την επόμενη μέρα πάει ο παχουλός στο κέντρο αδυνατίσματος και κλείνει ένα πρόγραμμα. Από την ρεσεψιόν του λένε να ανεβεί στον πρώτο όροφο και να μπει στη δεύτερη πόρτα δεξιά. Μπαίνει μέσα και βλέπει μια απίστευτη γκόμενα, φορώντας πολύ σέξι εσώρουχα, να τον κοιτάζει με λάγνο βλέμμα και να του λέει: - Τρέχω, τρέχεις, κυνηγάς, αν με πιάσεις, με γ***ς, καμπανάκι σταματάς. Πω πω σκέφτεται ο τύπος εδώ είμαστε!! Αρχίζει η γκόμενα να τρέχει, από πίσω αυτός για να την πιάσει. Μετά από 3 ώρες τρέξιμο καταφέρνει να την πιάσει και εκείνη την ώρα χτυπάει το καμπανάκι.
Πάει στη ρεσεψιόν, ζυγίζεται είχε χάσει 2 κιλά. Την επόμενη μέρα πάλι τα ίδια. Μετά από μια εβδομάδα, του λένε από τη ρεσεψιόν να πάει στο δεύτερο όροφο, στην τρίτη πόρτα αριστερά. Βρίσκει μια ακόμη καλύτερη γκόμενα, η οποία του λέει τα ίδια: - Τρέχω, τρέχεις, κυνηγάς, αν με πιάσεις με γ***ς, καμπανάκι σταματάς. Αρχίζει το τρέξιμο ο τύπος, μόλις έπιανε την γκόμενα χτύπαγε το καμπανάκι, αλλά τουλάχιστον έχανε κιλά.
Την τελευταία εβδομάδα του προγράμματος, του λένε να πάει στον τελευταίο όροφο του κτιρίου και να μπει στη μοναδική πόρτα που υπάρχει εκεί. Μπαίνει μέσα και βλέπει ένα διμετρο αράπη, γυμνό με ένα τεράστιο εργαλείο να τον περιμένει και να του λέει: - Τρέχεις, τρέχω, κυνηγώ, αν σε πιάσω σε γ**ώ, καμπανάκια και μ***κίες δεν έχει!!
Την επόμενη μέρα πάει ο παχουλός στο κέντρο αδυνατίσματος και κλείνει ένα πρόγραμμα. Από την ρεσεψιόν του λένε να ανεβεί στον πρώτο όροφο και να μπει στη δεύτερη πόρτα δεξιά. Μπαίνει μέσα και βλέπει μια απίστευτη γκόμενα, φορώντας πολύ σέξι εσώρουχα, να τον κοιτάζει με λάγνο βλέμμα και να του λέει: - Τρέχω, τρέχεις, κυνηγάς, αν με πιάσεις, με γ***ς, καμπανάκι σταματάς. Πω πω σκέφτεται ο τύπος εδώ είμαστε!! Αρχίζει η γκόμενα να τρέχει, από πίσω αυτός για να την πιάσει. Μετά από 3 ώρες τρέξιμο καταφέρνει να την πιάσει και εκείνη την ώρα χτυπάει το καμπανάκι.
Πάει στη ρεσεψιόν, ζυγίζεται είχε χάσει 2 κιλά. Την επόμενη μέρα πάλι τα ίδια. Μετά από μια εβδομάδα, του λένε από τη ρεσεψιόν να πάει στο δεύτερο όροφο, στην τρίτη πόρτα αριστερά. Βρίσκει μια ακόμη καλύτερη γκόμενα, η οποία του λέει τα ίδια: - Τρέχω, τρέχεις, κυνηγάς, αν με πιάσεις με γ***ς, καμπανάκι σταματάς. Αρχίζει το τρέξιμο ο τύπος, μόλις έπιανε την γκόμενα χτύπαγε το καμπανάκι, αλλά τουλάχιστον έχανε κιλά.
Την τελευταία εβδομάδα του προγράμματος, του λένε να πάει στον τελευταίο όροφο του κτιρίου και να μπει στη μοναδική πόρτα που υπάρχει εκεί. Μπαίνει μέσα και βλέπει ένα διμετρο αράπη, γυμνό με ένα τεράστιο εργαλείο να τον περιμένει και να του λέει: - Τρέχεις, τρέχω, κυνηγώ, αν σε πιάσω σε γ**ώ, καμπανάκια και μ***κίες δεν έχει!!
Εξομολόγηση καρδιάς...
Καλησπέρα σε όλη την παρέα! Αποφάσισα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου και να ανταλλάξουμε απόψεις σε ένα θέμα που απασχολεί πολλές γυναίκες εύσωμες! Γεννήθηκα παχουλή, μεγάλωσα παχουλή και γενικώς η ζωή μου μέχρι τώρα (είμαι 39) συνεχίζεται έτσι!
Απ'τα 12 μου η μητέρα μου με έβαλε σε μόνιμη σκέψη: πρέπει να αδυνατίσω! Δεν καταλάβαινα αυτό το πρέπει. Και πάντα στο τραπέζι το δικό μου πιάτο περιείχε μικρότερη μερίδα απ'τους άλλους! Δεν καταλάβαινα σαν παιδί γιατί γινόταν αυτή η διάκριση! Ακόμη και το χαρτζιλίκι στο σχολείο ήταν μικρότερο απ'του αδερφού μου, ώστε να περιοριστώ μόνο σε ένα κουλουράκι και σε τίποτε άλλο! Και ζήλευα τα άλλα παιδάκια που αγόραζαν τυρόπιτες, σοκολάτες, σάντουιτς κλπ... "Πρέπει να αδυνατίσεις να γίνεις όμορφη" ήταν η δικαιολογία της μητέρας μου! "Μα γιατί; Δεν είμαι όμορφη;" απορούσα εγώ. Η αλήθεια είναι ότι ενώ ήθελε να με ντύνει με όμορφα ρούχα, δυστυχώς δεν βρίσκαμε μεγάλα παιδικά μεγέθη και έτσι κατέληγα να φοράω μεγαλήστικα ρούχα ή πηγαίναμε σε μοδίστρα και μου έφτιαχνε ρούχα!
Δεν έπρεπε να τρώω πολύ, αλλά δεν έπρεπε και να βγαίνω για παιχνίδι! Ήμουν το μοναδικό κορίτσι σε μια γειτονιά όλο αγόρια! Έτσι το παιχνίδι μου ήταν περιορισμένο στην αυλή του σπιτιού μας! Έπλαθα έναν κόσμο όλο φίλες και φτιάχναμε καφέ από λάσπη που τάχα πίναμε και μαγειρεύαμε στο παιχνιδο-τηγανάκι, φυλλαράκια απ'τα λουλούδια.... Το παιχνιδο-πιάτο περιείχε την μερίδα που ήθελα! Τουλάχιστον η φαντασία μου ήταν χορτάτη!Μεγαλώνοντας και το 'μη τρως' ήρθε και βεντουζώθηκε μέσα μου! Απ'τα 13 κι έπειτα άρχισα την δίαιτα μπαλόνι! Πότε έχανα κιλά πότε όχι, κάνοντας δίαιτες δικής μου έμπνευσης! Κι όλο αυτό για να χαρούν οι άλλοι ότι κάτι έκανα! Μέσα μου δεν το ήθελα όμως! Κι όποτε αγανακτούσα απ'την συνεχή προσπάθεια, τελικά κατέληγα να τρώω κρυφά και πολύ!
Όταν μεγάλωσα αρκετά, πήγα σε διαιτολογικό κέντρο από μόνη μου και άρχισα με την παρακολούθηση διαιτολόγου! Ήταν για μένα ότι καλύτερο! Έτρωγα όσο ήθελα και μάλιστα αυτά που αγαπούσα! Βέβαια υπήρχαν κι αρκετά απαγορευμένα αλλά ήμουν πιστή στο πρόγραμμα μου! Γλυκάθηκα που λέτε... και έβαλα στόχο απώλειας βάρους πολύ κάτω απ'το κανονικό! Ήθελα να φτάσω και να γίνω με αναλογίες μοντέλου! Δεν το κατάφερα ποτέ, γιατί απλά είχε τελειώσει το πρόγραμμά μου στο κέντρο αυτό και ενώ η διαιτολόγος επέμενε να με βάλει σε πρόγραμμα συντήρισης, δεν την υπάκουσα! Η ζωή μου άλλαξε, η δουλειά μου ήταν τις περισσότερες φορές νυχτερινή (αποκλειστική νοσοκόμα) με αποτέλεσμα σε 2 χρόνια να βάλω μερικά απ'τα κιλά που είχα χάσει! Και συνέχιζα να βάζω... Δεν ήξερα πως να συνδυάσω ένα πρόγραμμα δίαιτας με την δουλειά που έκανα! Αφέθηκα! Ξαφνικά ένοιωσα κουρασμένη! Οι αντοχές μου μειώθηκαν και δεν ήθελα να σκέφτομαι άλλο πια για δίαιτα!Το σκέφτηκα και το συζήτησα με τον εαυτό μου και είπα: καλύτερα παχουλή κι ευτυχισμένη, παρά σε μόνιμη δίαιτα και δυστυχισμένη!
Στην πορεία διαπίστωσα πως τα ΜΜΕ επέβαλαν και το συνεχίζουν, να ζούμε σε ένα κόσμο αδυνάτων! Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί κανείς δεν κάνει κάτι γι'αυτή την διάκριση, γι'αυτό τον ρατσιμό που επειβάλουν! Δηλαδή εμείς οι παχουλοί άνθρωποι δεν έχουμε δικαίωμα στην ζωή; Όλος αυτός ο βομβαρδισμός μου δημιούργησε σοβαρές σκέψεις και είπα στον εαυτό μου, πως αν πρόκειτε να κάνω οικογένεια θα γίνει επειδή είμαι εγώ κι όχι επειδή είμαι αυτό που θέλουν οι άλλοι να είμαι! Ναι μεν είχα τα τυχερά μου κανείς δεν ήταν αυτό που ήθελα... Γνώρισα τον άντρα μου ο οποίος με δέχθηκε όπως ήμουν. Παντρευτήκαμε όπως ήμουν... Η μητέρα μου είχε ένα μόνιμο άγχος ότι δεν θα βρω ποτέ νυφικό στις διαστάσεις μου, αλλά στο κατάστημα με τα νυφικά την προσγείωσαν λέγοντας της πως για όλους και για όλα τα μεγέθη υπάρχουν νυφικά! Και πιστέψτε με, βρήκα το νυφικό που πάντα ήθελα! Ο γάμος μου, ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου!
Είμαι τώρα 2 χρόνια παντρεμένη! Έχω καταλάβει τον άντρα μου πόσο πολύ θέλει να αδυνατίσω και όταν κάνουμε κουβέντα γι'αυτό καταλείγουμε να πληγωνόμαστε! Με ενοχλεί να το κουβεντιάζω... Του εξηγώ πως είναι κάτι δικό μου αυτό και είναι δική μου η απόφαση για το αν θα αδυνατίσω! Δυστυχώς δεν μπορεί να καταλάβει το πως είναι να είναι κανείς μια ζωή παχουλός και μια ζωή να παλεύει για να γίνει πιο εμφανίσημος... Δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτό κουράζει και εξαντλεί και χρειάζεται κανείς να πάρει δυνάμεις -και που να τις βρει; Και ποτέ του δεν με ρώτησε πως αισθάνομαι με την εμφάνισή μου! Μα ποτέ!
======================
Δέν ξέρω πως την λένε την κοπελιά, το απόσπασμα το βρήκα τυχαία σε ένα site και με αντιπροσωπεύει απόλυτα γι' αυτό και το έβαλα. Οι τελευταίες γραμμές εμένα με στιγματίζουν και με πονούν μέχρι και σήμερα.
Απ'τα 12 μου η μητέρα μου με έβαλε σε μόνιμη σκέψη: πρέπει να αδυνατίσω! Δεν καταλάβαινα αυτό το πρέπει. Και πάντα στο τραπέζι το δικό μου πιάτο περιείχε μικρότερη μερίδα απ'τους άλλους! Δεν καταλάβαινα σαν παιδί γιατί γινόταν αυτή η διάκριση! Ακόμη και το χαρτζιλίκι στο σχολείο ήταν μικρότερο απ'του αδερφού μου, ώστε να περιοριστώ μόνο σε ένα κουλουράκι και σε τίποτε άλλο! Και ζήλευα τα άλλα παιδάκια που αγόραζαν τυρόπιτες, σοκολάτες, σάντουιτς κλπ... "Πρέπει να αδυνατίσεις να γίνεις όμορφη" ήταν η δικαιολογία της μητέρας μου! "Μα γιατί; Δεν είμαι όμορφη;" απορούσα εγώ. Η αλήθεια είναι ότι ενώ ήθελε να με ντύνει με όμορφα ρούχα, δυστυχώς δεν βρίσκαμε μεγάλα παιδικά μεγέθη και έτσι κατέληγα να φοράω μεγαλήστικα ρούχα ή πηγαίναμε σε μοδίστρα και μου έφτιαχνε ρούχα!
Δεν έπρεπε να τρώω πολύ, αλλά δεν έπρεπε και να βγαίνω για παιχνίδι! Ήμουν το μοναδικό κορίτσι σε μια γειτονιά όλο αγόρια! Έτσι το παιχνίδι μου ήταν περιορισμένο στην αυλή του σπιτιού μας! Έπλαθα έναν κόσμο όλο φίλες και φτιάχναμε καφέ από λάσπη που τάχα πίναμε και μαγειρεύαμε στο παιχνιδο-τηγανάκι, φυλλαράκια απ'τα λουλούδια.... Το παιχνιδο-πιάτο περιείχε την μερίδα που ήθελα! Τουλάχιστον η φαντασία μου ήταν χορτάτη!Μεγαλώνοντας και το 'μη τρως' ήρθε και βεντουζώθηκε μέσα μου! Απ'τα 13 κι έπειτα άρχισα την δίαιτα μπαλόνι! Πότε έχανα κιλά πότε όχι, κάνοντας δίαιτες δικής μου έμπνευσης! Κι όλο αυτό για να χαρούν οι άλλοι ότι κάτι έκανα! Μέσα μου δεν το ήθελα όμως! Κι όποτε αγανακτούσα απ'την συνεχή προσπάθεια, τελικά κατέληγα να τρώω κρυφά και πολύ!
Όταν μεγάλωσα αρκετά, πήγα σε διαιτολογικό κέντρο από μόνη μου και άρχισα με την παρακολούθηση διαιτολόγου! Ήταν για μένα ότι καλύτερο! Έτρωγα όσο ήθελα και μάλιστα αυτά που αγαπούσα! Βέβαια υπήρχαν κι αρκετά απαγορευμένα αλλά ήμουν πιστή στο πρόγραμμα μου! Γλυκάθηκα που λέτε... και έβαλα στόχο απώλειας βάρους πολύ κάτω απ'το κανονικό! Ήθελα να φτάσω και να γίνω με αναλογίες μοντέλου! Δεν το κατάφερα ποτέ, γιατί απλά είχε τελειώσει το πρόγραμμά μου στο κέντρο αυτό και ενώ η διαιτολόγος επέμενε να με βάλει σε πρόγραμμα συντήρισης, δεν την υπάκουσα! Η ζωή μου άλλαξε, η δουλειά μου ήταν τις περισσότερες φορές νυχτερινή (αποκλειστική νοσοκόμα) με αποτέλεσμα σε 2 χρόνια να βάλω μερικά απ'τα κιλά που είχα χάσει! Και συνέχιζα να βάζω... Δεν ήξερα πως να συνδυάσω ένα πρόγραμμα δίαιτας με την δουλειά που έκανα! Αφέθηκα! Ξαφνικά ένοιωσα κουρασμένη! Οι αντοχές μου μειώθηκαν και δεν ήθελα να σκέφτομαι άλλο πια για δίαιτα!Το σκέφτηκα και το συζήτησα με τον εαυτό μου και είπα: καλύτερα παχουλή κι ευτυχισμένη, παρά σε μόνιμη δίαιτα και δυστυχισμένη!
Στην πορεία διαπίστωσα πως τα ΜΜΕ επέβαλαν και το συνεχίζουν, να ζούμε σε ένα κόσμο αδυνάτων! Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί κανείς δεν κάνει κάτι γι'αυτή την διάκριση, γι'αυτό τον ρατσιμό που επειβάλουν! Δηλαδή εμείς οι παχουλοί άνθρωποι δεν έχουμε δικαίωμα στην ζωή; Όλος αυτός ο βομβαρδισμός μου δημιούργησε σοβαρές σκέψεις και είπα στον εαυτό μου, πως αν πρόκειτε να κάνω οικογένεια θα γίνει επειδή είμαι εγώ κι όχι επειδή είμαι αυτό που θέλουν οι άλλοι να είμαι! Ναι μεν είχα τα τυχερά μου κανείς δεν ήταν αυτό που ήθελα... Γνώρισα τον άντρα μου ο οποίος με δέχθηκε όπως ήμουν. Παντρευτήκαμε όπως ήμουν... Η μητέρα μου είχε ένα μόνιμο άγχος ότι δεν θα βρω ποτέ νυφικό στις διαστάσεις μου, αλλά στο κατάστημα με τα νυφικά την προσγείωσαν λέγοντας της πως για όλους και για όλα τα μεγέθη υπάρχουν νυφικά! Και πιστέψτε με, βρήκα το νυφικό που πάντα ήθελα! Ο γάμος μου, ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου!
Είμαι τώρα 2 χρόνια παντρεμένη! Έχω καταλάβει τον άντρα μου πόσο πολύ θέλει να αδυνατίσω και όταν κάνουμε κουβέντα γι'αυτό καταλείγουμε να πληγωνόμαστε! Με ενοχλεί να το κουβεντιάζω... Του εξηγώ πως είναι κάτι δικό μου αυτό και είναι δική μου η απόφαση για το αν θα αδυνατίσω! Δυστυχώς δεν μπορεί να καταλάβει το πως είναι να είναι κανείς μια ζωή παχουλός και μια ζωή να παλεύει για να γίνει πιο εμφανίσημος... Δεν μπορεί να καταλάβει ότι αυτό κουράζει και εξαντλεί και χρειάζεται κανείς να πάρει δυνάμεις -και που να τις βρει; Και ποτέ του δεν με ρώτησε πως αισθάνομαι με την εμφάνισή μου! Μα ποτέ!
======================
Δέν ξέρω πως την λένε την κοπελιά, το απόσπασμα το βρήκα τυχαία σε ένα site και με αντιπροσωπεύει απόλυτα γι' αυτό και το έβαλα. Οι τελευταίες γραμμές εμένα με στιγματίζουν και με πονούν μέχρι και σήμερα.
Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2007
Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007
Δανέζικα νέα...
Οι στρουμπουλοί και οι στρουμπουλές της Δανίας ζητούν την κατάργηση των εις βάρος τους διακρίσεων, δηλαδή γιατί τα καθίσματα στα δημόσια θεάματα και μέσα μεταφοράς είναι στενά γι’ αυτούς και ζορίζονται, γιατί οι λεκάνες στις δημόσιες τουαλέτες είναι στενές και δεν μπορούν να στρογγυλοκαθίσουν άνετα σ’ αυτές, γιατί οι καμπίνες των ανσανσέρ, των πλοίων, των τηλεφωνικών θαλάμων, οι σέλες των ποδηλάτων είναι στενές καθώς επίσης και γιατί πολλά ρούχα έτοιμα δεν είναι του επιθυμητού μεγέθους τους!
Κάντε sex sex sex ...
Από In.gr
------------
Εναν διαφορετικό τρόπο για να χάσει κανείς τα παραπανίσια κιλά του ανακάλυψαν Αυστραλοί επιστήμονες οι οποίοι επισημαίνουν ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να την απώλεια βάρους είναι να κάνει κανείς έρωτα τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα!
Η έρευνα των παραπάνω ειδικών διεξήχθη από το γυναικείο περιοδικό ''Β'' και τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο τεύχος Φεβρουαρίου που μόλις κυκλοφόρησε.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την έρευνα κάνοντας κάποιος τρεις φορές έρωτα την εβδομάδα, για ένα χρόνο, είναι σαν να καίει έξι μεγάλα χάμπουργκερς Μακντόναλντς εβδομαδιαίως.
Από την ίδια έρευνα, προκύπτει ότι το συχνό σεξ δεν είναι μόνο ένας ευχάριστος τρόπος για να χάσει κανείς βάρος αλλά καταπολεμά το άσθμα και το γήρας. Και όσο περισσότερο σεξ κάνει κάποιος τόσο πιο ελκυστικός ή ελκυστική γίνεται.
------------
Εναν διαφορετικό τρόπο για να χάσει κανείς τα παραπανίσια κιλά του ανακάλυψαν Αυστραλοί επιστήμονες οι οποίοι επισημαίνουν ότι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να την απώλεια βάρους είναι να κάνει κανείς έρωτα τουλάχιστον τρεις φορές την εβδομάδα!
Η έρευνα των παραπάνω ειδικών διεξήχθη από το γυναικείο περιοδικό ''Β'' και τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύτηκαν στο τεύχος Φεβρουαρίου που μόλις κυκλοφόρησε.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την έρευνα κάνοντας κάποιος τρεις φορές έρωτα την εβδομάδα, για ένα χρόνο, είναι σαν να καίει έξι μεγάλα χάμπουργκερς Μακντόναλντς εβδομαδιαίως.
Από την ίδια έρευνα, προκύπτει ότι το συχνό σεξ δεν είναι μόνο ένας ευχάριστος τρόπος για να χάσει κανείς βάρος αλλά καταπολεμά το άσθμα και το γήρας. Και όσο περισσότερο σεξ κάνει κάποιος τόσο πιο ελκυστικός ή ελκυστική γίνεται.
Κατηγορίες παχύσαρκων...
Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη.
Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.
Είμαι ρατσιστής
Κάτω οι χοντροί , κάτω οι αδύνατοι , κάτω ο ρατσισμός παντός είδους.. Ζήτω στην ελευθερία σκέψης , στην αγάπη και στην τρυφερότητα είτε αυτή κρύβεται κάτω από διαφορετικό χρώμα ή σώμα ... είμαι ρατσιστής όταν αυτό αφορά την ανθρωπιά μας .. είμαι ρατσιστής στους κυνικούς , ψεύτες και σ'αυτούς που προδίδουν πρώτα τον εαυτό τους
Κι αν οι χοντροί δε φταίνε οι ίδιοι που είναι χοντροί;
Tα νέα δεν είναι καλά για τη βιομηχανία έτοιμου φαγητού. Το χτύπημα που δέχεται είναι διπλό: νομικό και επιστημονικό. Αφορά και τη χώρα μας, όπου η κουλτούρα του έτοιμου φαγητού έχει επικρατήσει ως μεσημεριανή ή βραδινή λύση για μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού. Οι επιστήμονες προειδοποιούν: τα φαστ φουντ ίσως να προκαλούν εξάρτηση όμοια με αυτήν των ναρκωτικών. Και οι ακτιβιστές-δικηγόροι ετοιμάζουν αγωγές. Μετά το Big Tobacco, ήρθε η ώρα του Big Fat.
Κι αν οι χοντροί δε φταίνε οι ίδιοι που είναι χοντροί; Κι αν τα φαστ φουντ ευθύνονται για κάτι περισσότερο από κακή διατροφή; Αν, δηλαδή, η διατροφή με λίπη και πολλές θερμίδες προκαλεί συμπτώματα παρόμοια με αυτά των τοξικομανών; Το άρθρο του έγκυρου περιοδικού New Scientist συγκεντρώνει έρευνες πανεπιστημιακών από τις ΗΠΑ και τον Καναδά που συγκλίνουν. Σύμφωνα με αυτές, η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε θερμίδες και λίπη βοηθά στην παχυσαρκία και ωθεί τον οργανισμό να ζητά κι άλλα λίπη. Και τα μενού των φαστ φουντ περιέχουν αυτό ακριβώς: θερμίδες, λίπη, ζάχαρη. Ένα συνηθισμένο γεύμα περιέχει όσες θερμίδες χρειάζεται ο άνθρωπος σε μία μέρα! Τρία είναι τα συμπεράσματα που αναφέρονται στο New Scientist:
1. Αυτού του είδους η διατροφή προκαλεί αλλαγές στον εγκέφαλο και τον οργανισμό, στις οποίες είναι δύσκολο κανείς να αντισταθεί. O οργανισμός διαθέτει ορμόνες που προειδοποιούν τον εγκέφαλο για τα αποθέματα λίπους και ρυθμίζουν την όρεξη. Σύμφωνα με τον ενδοκρινολόγο Μάικλ Σουάρτς του Washington State, «όσο αυξάνονται τα λίπη στον οργανισμό τόσο ο εγκέφαλος χάνει την ικανότητά του να δίνει σημασία στο καμπανάκι αυτών των ορμονών».
2. Η Σάρα Λέιμποβιτς (Πανεπιστήμιο Albert Einstein στη Νέα Υόρκη) ανακάλυψε ότι «και ένα μόνο γεύμα πλούσιο σε λίπη κάνει τον οργανισμό να επιζητά ακόμα περισσότερα λίπη». Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται...
3. (και δραματικότερο) Τα πολλά λίπη και η ζάχαρη προκαλούν στον εγκέφαλο αλλαγές που οδηγούν σε συμπεριφορές παρόμοιες με αυτές από τη χρήση ναρκωτικών όπως η ηρωίνη. Ένα γεύμα πλούσιο σε ενέργεια μπορεί να απελευθερώσει ουσίες που βάζουν σε λειτουργία το μηχανισμό της ανταμοιβής, όπως συμβαίνει δηλαδή με τα ναρκωτικά ή με τις σεξουαλικές σχέσεις. Ο Τζον Χέμπελ του Πανεπιστημίου του Πρίνστον παρατήρησε ότι, αν οι ποντικοί συνηθίσουν σε γεύματα με 25% ζάχαρη, η έλλειψή της τους δημιουργεί συμπτώματα στέρησης παρόμοια με αυτά των ηρωινομανών. Οι απόψεις αυτές δε συναντούν την ομοφωνία στους επιστημονικούς κύκλους. Ορισμένοι θεωρούν πως οι έρευνες βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο. Άλλοι επιστήμονες εκτιμούν πως αυτές οι συμπεριφορές στέρησης μοιάζουν, αλλά δε συνιστούν εξάρτηση. Ωστόσο, αν οι έρευνες των επιστημόνων γίνουν αποδεκτές, τότε όλη η σύγχρονη βιομηχανία του φαγητού θα τεθεί υπό αίρεση, όχι επειδή το φαγητό της δεν είναι υγιεινό, αλλά επειδή τα εκατομμύρια γρήγορα γεύματα που διανέμει σε όλο τον κόσμο μετατρέπουν τους πελάτες της σε τζάνκια του τζανκ φουντ, μια νέα κατηγορία τοξικομανών.
Κι αν οι χοντροί δε φταίνε οι ίδιοι που είναι χοντροί; Κι αν τα φαστ φουντ ευθύνονται για κάτι περισσότερο από κακή διατροφή; Αν, δηλαδή, η διατροφή με λίπη και πολλές θερμίδες προκαλεί συμπτώματα παρόμοια με αυτά των τοξικομανών; Το άρθρο του έγκυρου περιοδικού New Scientist συγκεντρώνει έρευνες πανεπιστημιακών από τις ΗΠΑ και τον Καναδά που συγκλίνουν. Σύμφωνα με αυτές, η κατανάλωση τροφών πλούσιων σε θερμίδες και λίπη βοηθά στην παχυσαρκία και ωθεί τον οργανισμό να ζητά κι άλλα λίπη. Και τα μενού των φαστ φουντ περιέχουν αυτό ακριβώς: θερμίδες, λίπη, ζάχαρη. Ένα συνηθισμένο γεύμα περιέχει όσες θερμίδες χρειάζεται ο άνθρωπος σε μία μέρα! Τρία είναι τα συμπεράσματα που αναφέρονται στο New Scientist:
1. Αυτού του είδους η διατροφή προκαλεί αλλαγές στον εγκέφαλο και τον οργανισμό, στις οποίες είναι δύσκολο κανείς να αντισταθεί. O οργανισμός διαθέτει ορμόνες που προειδοποιούν τον εγκέφαλο για τα αποθέματα λίπους και ρυθμίζουν την όρεξη. Σύμφωνα με τον ενδοκρινολόγο Μάικλ Σουάρτς του Washington State, «όσο αυξάνονται τα λίπη στον οργανισμό τόσο ο εγκέφαλος χάνει την ικανότητά του να δίνει σημασία στο καμπανάκι αυτών των ορμονών».
2. Η Σάρα Λέιμποβιτς (Πανεπιστήμιο Albert Einstein στη Νέα Υόρκη) ανακάλυψε ότι «και ένα μόνο γεύμα πλούσιο σε λίπη κάνει τον οργανισμό να επιζητά ακόμα περισσότερα λίπη». Και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται...
3. (και δραματικότερο) Τα πολλά λίπη και η ζάχαρη προκαλούν στον εγκέφαλο αλλαγές που οδηγούν σε συμπεριφορές παρόμοιες με αυτές από τη χρήση ναρκωτικών όπως η ηρωίνη. Ένα γεύμα πλούσιο σε ενέργεια μπορεί να απελευθερώσει ουσίες που βάζουν σε λειτουργία το μηχανισμό της ανταμοιβής, όπως συμβαίνει δηλαδή με τα ναρκωτικά ή με τις σεξουαλικές σχέσεις. Ο Τζον Χέμπελ του Πανεπιστημίου του Πρίνστον παρατήρησε ότι, αν οι ποντικοί συνηθίσουν σε γεύματα με 25% ζάχαρη, η έλλειψή της τους δημιουργεί συμπτώματα στέρησης παρόμοια με αυτά των ηρωινομανών. Οι απόψεις αυτές δε συναντούν την ομοφωνία στους επιστημονικούς κύκλους. Ορισμένοι θεωρούν πως οι έρευνες βρίσκονται ακόμα σε αρχικό στάδιο. Άλλοι επιστήμονες εκτιμούν πως αυτές οι συμπεριφορές στέρησης μοιάζουν, αλλά δε συνιστούν εξάρτηση. Ωστόσο, αν οι έρευνες των επιστημόνων γίνουν αποδεκτές, τότε όλη η σύγχρονη βιομηχανία του φαγητού θα τεθεί υπό αίρεση, όχι επειδή το φαγητό της δεν είναι υγιεινό, αλλά επειδή τα εκατομμύρια γρήγορα γεύματα που διανέμει σε όλο τον κόσμο μετατρέπουν τους πελάτες της σε τζάνκια του τζανκ φουντ, μια νέα κατηγορία τοξικομανών.
Από το βιβλίο της Λένας Διβάνη, «Ενικός αριθμός».
"...Εκείνο το πρωί με το διαολεμένο κρύο έτυχε να συναντήσει έναν παλιό του πελάτη στο δρόμο, έναν αφράτο, ροδοκόκκινο Τεξανό που ένιωθε άβολα στη νέα Υόρκη με τα εκατόν τριάντα κιλά του. Στο Τέξας ταίριαζε γάντι, εδώ τον ξέβραζε η πόλη, ανάμεσα σε τόσους καλογυμνασμένους κομψεπίκομψους, στα μάτια όλων των αντιγράφων της Τζάκυ Μπουβιέ που βολτάριζαν στην Πέμπτη λεωφόρο έμοιαζε με ρινόκερος. Κατέφυγε λοιπόν στον Άρη, που τότε εξασκούσε ακόμα το επάγγελμα του διαιτολόγου. Ο Άρης έβαλε τον Τεξανό σε μια ισορροπημένη δίαιτα χιλίων τετρακοσίων θερμίδων. Του έκοψε τα λίπη σχεδόν τελείως, ειδικά τα ορατά λίπη των τι- μπον στέικ, αλλά του επέτρεψε έναντι να τρώει όση πρασινάδα άντεχε το στομάχι του για παρηγοριά. Ο διαιτώμενος πάντα πρέπει να νιώθει μια κάποια ελευθερία, αλλιώς τρελαίνεται και εγκαταλείπει. Ο Τεξανός τρελάθηκε έτσι κι αλλιώς, αφού πρώτα τρέλανε τον πανάκριβο μανάβη της γειτονιάς του, που δεν προλάβαινε να παραγγέλνει δεκάδες χαρτοκιβώτια με ντελικάτα ντοματίνια τσέρι, μπέιμπι κορν, βρώσιμα λουλούδια- κυρίως πανσέδες- και ανθοκολοκυθάκια των πέντε εκατοστών. Στο δέκατο ραντεβού ο Τεξανός ρώτησε τον Άρη αν πουλάνε σ αυτή τη γαμημένη πόλη τίποτα στο κανονικό μέγεθος για κανονικούς ανθρώπους στην κανονική τιμή.
Μετά απλώς τον έχασε. Δεν ξαναπάτησε. Τίποτε ασυνήθιστο φυσικά. Οι χοντροί εξαφανίζονται όλη την ώρα. Είναι σαν τους αστακούς. Προτιμούν να κρύβονται στα βαθιά - παρά την αρματωσιά του λίπους τους νιώθουν σε κίνδυνο. Μόνο όταν είναι να ζευγαρώσουν βγαίνουν οι αστακοί στα ρηχά και τσούπ! πέφτουν στην παγίδα του ψαρά. Και οι χοντροί το ίδιο παθαίνουν. Άμα ερωτευτούν, βγαίνουν σε αναζήτηση δραστικής λύσης και τσουπ! πέφτουν στα χέρια των διαιτολόγων. Αλλά με την πρώτη στραβή δραπετεύουν κιόλας για να μη φαγωθούν ζωντανοί.
Όταν λοιπόν εκείνο το πρωί ξαναείδε τον πελάτη του μετά από πέντε χρόνια, ο Άρης δεν πίστευε στα μάτια του. Ο τέως αφράτος τεξανός ήταν στεγνός και χλωμός. Τα εκατόν τριάντα κιλά ήταν μετά βίας ογδόντα. Ο ρινόκερος ήταν πια χιμπατζής - και δεν πρόκειται για παρομοίωση. Έτσι που είχε κρεμάσει και σουρώσει ο άνθρωπος, είχε εξομοιωθεί τελείως με τον πρόγονο."Κύριε Στόουνμαν, δεν.. είστε πια χοντρός..." ψέλλισε ο Άρης." Είστε όμως εσείς", του είπε ο πελάτης και γέλασε." Έχω αρχίσει δίαιτα", απολογήθηκε ο Άρης, που ακόμα και τότε, χρόνια μετά τη στιγμή που επιτέλους εγκατέλειψε την καριέρα του διαιτολόγου, ένιωθε τύψεις που ήταν χοντρός. Γι αυτό και τα παράτησε. Χοντρός διαιτολόγος? Αναρωτιόταν αν υπήρχε τίποτα πιο αξιοθρήνητο. Μόνο ο ναυαγοσώστης που δεν ξέρει μπάνιο.
Υπήρχε φυσικά κι άλλος λόγος. Αυτό δεν ήταν επάγγελμα για τον Άρη, δεν ήταν του χαρακτήρος του να τιμωρεί τους άλλους επειδή το έριξαν λιγάκι έξω........."
Μετά απλώς τον έχασε. Δεν ξαναπάτησε. Τίποτε ασυνήθιστο φυσικά. Οι χοντροί εξαφανίζονται όλη την ώρα. Είναι σαν τους αστακούς. Προτιμούν να κρύβονται στα βαθιά - παρά την αρματωσιά του λίπους τους νιώθουν σε κίνδυνο. Μόνο όταν είναι να ζευγαρώσουν βγαίνουν οι αστακοί στα ρηχά και τσούπ! πέφτουν στην παγίδα του ψαρά. Και οι χοντροί το ίδιο παθαίνουν. Άμα ερωτευτούν, βγαίνουν σε αναζήτηση δραστικής λύσης και τσουπ! πέφτουν στα χέρια των διαιτολόγων. Αλλά με την πρώτη στραβή δραπετεύουν κιόλας για να μη φαγωθούν ζωντανοί.
Όταν λοιπόν εκείνο το πρωί ξαναείδε τον πελάτη του μετά από πέντε χρόνια, ο Άρης δεν πίστευε στα μάτια του. Ο τέως αφράτος τεξανός ήταν στεγνός και χλωμός. Τα εκατόν τριάντα κιλά ήταν μετά βίας ογδόντα. Ο ρινόκερος ήταν πια χιμπατζής - και δεν πρόκειται για παρομοίωση. Έτσι που είχε κρεμάσει και σουρώσει ο άνθρωπος, είχε εξομοιωθεί τελείως με τον πρόγονο."Κύριε Στόουνμαν, δεν.. είστε πια χοντρός..." ψέλλισε ο Άρης." Είστε όμως εσείς", του είπε ο πελάτης και γέλασε." Έχω αρχίσει δίαιτα", απολογήθηκε ο Άρης, που ακόμα και τότε, χρόνια μετά τη στιγμή που επιτέλους εγκατέλειψε την καριέρα του διαιτολόγου, ένιωθε τύψεις που ήταν χοντρός. Γι αυτό και τα παράτησε. Χοντρός διαιτολόγος? Αναρωτιόταν αν υπήρχε τίποτα πιο αξιοθρήνητο. Μόνο ο ναυαγοσώστης που δεν ξέρει μπάνιο.
Υπήρχε φυσικά κι άλλος λόγος. Αυτό δεν ήταν επάγγελμα για τον Άρη, δεν ήταν του χαρακτήρος του να τιμωρεί τους άλλους επειδή το έριξαν λιγάκι έξω........."
Εργασία...
Το θέμα της εργασίας είναι άλλος τομέας που πονάει. Πριν αρχίσω να εργάζομαι στην τωρινή μου δουλειά, δούλευα σαν καθηγητής μέσης εκπαίδευσης σε φροντιστήρια και παράλληλα σε διάφορε εταιρείες πληροφορικής σαν προγραμματιστής αφού αυτό ήταν το αντικείμενό μου και ειδικότερα στα multimedia.
Και στους δύο κλάδους και στις εταιρείες δηλαδή αλλά και στα φροντιστήρια έχανα συνεχώς δουλειές λόγω εμφάνισης… καλύτερα λόγο βάρους !!!
Θυμάμαι σε ένα φροντιστήριο που το κριτήριο πρόσληψης όπως στα περισσότερα είναι κατά βάση η γνώσεις σου και το κατά πόσο έχεις μεταδοτικότητα μου είπε… (σημείωση: τότε είμαι γύρο στα 100 κιλά) «Καλά με τέτοια εμφάνιση πως περιμένεις να κάνεις μάθημα; Αλήθεια στα προγενέστερα φροντιστήρια που έκανες μάθημα δεν σε κορόιδευαν τα παιδιά;» Τον τύπο δεν θα τον χαρακτήριζα φροντιστηριούχος αλλά αλήτη !!!
Σε μια εταιρεία παραγωγής multimedia τίτλων που χρησιμοποιούσαν το πρόγραμμα που ήξερα και εγώ (σημείωση: το πρόγραμμα αυτό έχει μια ιδιαίτερη γλώσσα προγραμματισμού που την ξέρουν ελάχιστη στην Ελλάδα, ένας από αυτούς είμαι και εγώ) με απέρριψε αρχικά γιατί ήμουν πληθωρικός όπως είπε άρα και νωχελικός. Τελικά προσέλαβε κάποιον άλλο που δεν ήξερα καν την γλώσσα αλλά θα τα έκανε όλα από το γραφικό περιβάλλον του προγράμματος. Όσοι έχουν ασχοληθεί ξέρουν ότι δεν γίνετε… Τελικά γύρο στον μήνα με ξανά πήρε τηλέφωνο να μου πει ότι τελικός με χρειάζεται και όταν βγήκε το project μου είπε «δεν θα πίστευα πως εσείς οι χοντροί κάνετε τόσο καλή δουλειά».
Βρέ μπας και είμαστε καμία ιδιαίτερη ράτσα και δεν το ξέρουμε;
Και στους δύο κλάδους και στις εταιρείες δηλαδή αλλά και στα φροντιστήρια έχανα συνεχώς δουλειές λόγω εμφάνισης… καλύτερα λόγο βάρους !!!
Θυμάμαι σε ένα φροντιστήριο που το κριτήριο πρόσληψης όπως στα περισσότερα είναι κατά βάση η γνώσεις σου και το κατά πόσο έχεις μεταδοτικότητα μου είπε… (σημείωση: τότε είμαι γύρο στα 100 κιλά) «Καλά με τέτοια εμφάνιση πως περιμένεις να κάνεις μάθημα; Αλήθεια στα προγενέστερα φροντιστήρια που έκανες μάθημα δεν σε κορόιδευαν τα παιδιά;» Τον τύπο δεν θα τον χαρακτήριζα φροντιστηριούχος αλλά αλήτη !!!
Σε μια εταιρεία παραγωγής multimedia τίτλων που χρησιμοποιούσαν το πρόγραμμα που ήξερα και εγώ (σημείωση: το πρόγραμμα αυτό έχει μια ιδιαίτερη γλώσσα προγραμματισμού που την ξέρουν ελάχιστη στην Ελλάδα, ένας από αυτούς είμαι και εγώ) με απέρριψε αρχικά γιατί ήμουν πληθωρικός όπως είπε άρα και νωχελικός. Τελικά προσέλαβε κάποιον άλλο που δεν ήξερα καν την γλώσσα αλλά θα τα έκανε όλα από το γραφικό περιβάλλον του προγράμματος. Όσοι έχουν ασχοληθεί ξέρουν ότι δεν γίνετε… Τελικά γύρο στον μήνα με ξανά πήρε τηλέφωνο να μου πει ότι τελικός με χρειάζεται και όταν βγήκε το project μου είπε «δεν θα πίστευα πως εσείς οι χοντροί κάνετε τόσο καλή δουλειά».
Βρέ μπας και είμαστε καμία ιδιαίτερη ράτσα και δεν το ξέρουμε;
Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2007
Οι μικροί καθημερινοί μας ρατσισμοί...
http://tistrellis.pblogs.gr/2007/10/oi-mikroi-kathhmerinoi-mas-ratsismoi.html
Απο αυτό το url κρατάω μόνο το παρακάτω ...
Αγαπούσα παντα τους χοντρούς ανθρώπους, η αγκαλιά τους ηταν μεγάλη και ζεστή σα μαξιλάρι, τα μάγουλά τους ρόδινα και το χαμόγελο τους πλατύ και ζεστό... Ακομα κι αν ποτέ μου δεν είχα προσέξει τα περιττά τους κιλά, οπως με τη φιλη μου, η παρουσία τους σε ενα χωρο με ηρεμούσε και με εκανε να νιώθω ασφάλεια και ζεστασιά... Ποτε μου δε σκέφτηκα οτι ισως η δική μου λιπόσαρκη παρουσία θα μπορουσε να τους κάνει δυστυχισμένους... Χρειάστηκα μια αίτηση ασφάλισης, έναν αχώνευτο ανθρωπο ανεξαρτήτως κιλών, μια εκπομπή στην τηλεόραση κι ένα αρθρο για να τα συνδέσω... Και να νιώσω τοσο έντονη την αναγκη να ζητήσω για ολους μας μια συγγνώμη...
... τα υπόλοιπα με λυπούν, με στεναχωρούν με κάνουν να πονάω… Ναι έτσι αισθάνομαι και εγώ, σαν την κοπέλα με το μαρούλι !!!
Απο αυτό το url κρατάω μόνο το παρακάτω ...
Αγαπούσα παντα τους χοντρούς ανθρώπους, η αγκαλιά τους ηταν μεγάλη και ζεστή σα μαξιλάρι, τα μάγουλά τους ρόδινα και το χαμόγελο τους πλατύ και ζεστό... Ακομα κι αν ποτέ μου δεν είχα προσέξει τα περιττά τους κιλά, οπως με τη φιλη μου, η παρουσία τους σε ενα χωρο με ηρεμούσε και με εκανε να νιώθω ασφάλεια και ζεστασιά... Ποτε μου δε σκέφτηκα οτι ισως η δική μου λιπόσαρκη παρουσία θα μπορουσε να τους κάνει δυστυχισμένους... Χρειάστηκα μια αίτηση ασφάλισης, έναν αχώνευτο ανθρωπο ανεξαρτήτως κιλών, μια εκπομπή στην τηλεόραση κι ένα αρθρο για να τα συνδέσω... Και να νιώσω τοσο έντονη την αναγκη να ζητήσω για ολους μας μια συγγνώμη...
... τα υπόλοιπα με λυπούν, με στεναχωρούν με κάνουν να πονάω… Ναι έτσι αισθάνομαι και εγώ, σαν την κοπέλα με το μαρούλι !!!
Ενα βιβλίο γεμάτο εικόνες και αρώματα...
Τίτλος: Το στομάχι του Παρισιού
Συγγραφέας: Εμίλ Ζολά
Μετάφραση: Ντορέτα ΠέππαΓαστρονομικό
Παράρτημα: Δ.Αντωνόπουλος
Εκδόσεις: Στάχυ1η έκδοση: 2001
ISBN: 960-8032-46-6
Σελίδες: 465
Όταν οι Γάλλοι λένε «Le ventre de Paris» («Το στομάχι του Παρισιού», όπως έχει περάσει στα ελληνικά), εννοούν τις Αλ, την κεντρική αγορά του Παρισιού. Κι όταν ο Ζολά αναφέρεται στις Αλ, κυριολεκτεί αποκαλώντας τις «Το στομάχι του Παρισιού», ένα «στομάχι» καλοθρεμμένο, απαιτητικό, μακάριο, γεμάτο βουλιμία, πληθωρικό.
Είναι περιγραφικότατο και διαφορετικό απο τα άλλα...
Συγγραφέας: Εμίλ Ζολά
Μετάφραση: Ντορέτα ΠέππαΓαστρονομικό
Παράρτημα: Δ.Αντωνόπουλος
Εκδόσεις: Στάχυ1η έκδοση: 2001
ISBN: 960-8032-46-6
Σελίδες: 465
Όταν οι Γάλλοι λένε «Le ventre de Paris» («Το στομάχι του Παρισιού», όπως έχει περάσει στα ελληνικά), εννοούν τις Αλ, την κεντρική αγορά του Παρισιού. Κι όταν ο Ζολά αναφέρεται στις Αλ, κυριολεκτεί αποκαλώντας τις «Το στομάχι του Παρισιού», ένα «στομάχι» καλοθρεμμένο, απαιτητικό, μακάριο, γεμάτο βουλιμία, πληθωρικό.
Είναι περιγραφικότατο και διαφορετικό απο τα άλλα...
Δυό χοντρές κυρίες ...
Αντεπίθεση απο δυό παχουλές κυρίες...
http://nanakos.blogspot.com/2007/11/blog-post.html
http://nanakos.blogspot.com/2007/11/blog-post.html
Θέμα ...Σχέσεις...
Έχω δύο γνωστούς. Ο ένας είναι μάλλον κοντός, λίγο παχουλός, αντικειμενικά άσχημος στο πρόσωπο και όχι με πολλά λεφτά. Ο δεύτερος είναι αντικειμενικά πολύ ωραίος. Από αυτούς τους δύο, αυτός που ρίχνει ασταμάτητα γκόμενες είναι ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος που είχε επαναπαυτεί στην εξωτερική του εμφάνιση, όταν πρόκειται να πλησιάσει γυναίκα δεν ξέρει τι να της πει. Με ποιο τρόπο να της μιλήσει και για ποιο θέμα. Ούτε καν και για κάτι τετριμμένο.
Ακόμα και οι “χοντροί” και οι “άσχημοι” που έχουν φράγκα, δεν έχουν όμως ούτε κι αυτοί την ικανότητα να προσεγγίσουν κάποια με κάτι περισσότερο από το χρήμα τους, αφού πιστεύουν πως το χρήμα είναι αυτό που θ' αντικαταστήσει τις άλλες ελλείψεις. Και πράγματι, το αντικαθιστά, όμως μόνο για όσες ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για το χρήμα. Αν όμως τέτοιου είδους άνθρωποι είχαν να επιδείξουν στοιχεία πέρα από την εξωτερική τους εμφάνιση, χιούμορ, πνεύμα, αισιοδοξία και ό,τι άλλο θετικό μπορεί να συναντήσει κανείς σε έναν άνθρωπο, τότε θα ήταν και αυτοί σε μία διαφορετική μοίρα από τη τωρινή.
Και οι κατηγορία αυτών των ανθρώπων που υστερούν σε εξωτερική εμφάνιση, κατά μία έννοια στο θέμα ερωτικές σχέσεις μπορούν να συμπεριληφθούν στην κατηγορία των ανθρώπων με αναπηρία, γιατί οι συγκυρίες της ζωής και των μεν και των δε λειτουργούν ανασταλτικά στο να κάνουν σχέση. Ανασταλτικά, αλλά όχι απαγορευτικά.
Ακόμα και οι “χοντροί” και οι “άσχημοι” που έχουν φράγκα, δεν έχουν όμως ούτε κι αυτοί την ικανότητα να προσεγγίσουν κάποια με κάτι περισσότερο από το χρήμα τους, αφού πιστεύουν πως το χρήμα είναι αυτό που θ' αντικαταστήσει τις άλλες ελλείψεις. Και πράγματι, το αντικαθιστά, όμως μόνο για όσες ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για το χρήμα. Αν όμως τέτοιου είδους άνθρωποι είχαν να επιδείξουν στοιχεία πέρα από την εξωτερική τους εμφάνιση, χιούμορ, πνεύμα, αισιοδοξία και ό,τι άλλο θετικό μπορεί να συναντήσει κανείς σε έναν άνθρωπο, τότε θα ήταν και αυτοί σε μία διαφορετική μοίρα από τη τωρινή.
Και οι κατηγορία αυτών των ανθρώπων που υστερούν σε εξωτερική εμφάνιση, κατά μία έννοια στο θέμα ερωτικές σχέσεις μπορούν να συμπεριληφθούν στην κατηγορία των ανθρώπων με αναπηρία, γιατί οι συγκυρίες της ζωής και των μεν και των δε λειτουργούν ανασταλτικά στο να κάνουν σχέση. Ανασταλτικά, αλλά όχι απαγορευτικά.
Αλίμονο στους χοντρούς
Σύμφωνα με τα ΜΜΕ, εταιρεία φτηνών αεροπορικών πτήσεων στην Αμερική, κάτι ανάλογο με την EasyJet του "δικού" μας Χατζηιωάννου, αποφάσισε ότι θα χρεώνει τους χοντρούς πελάτες της με διπλό εισιτήριο γιατί κρατούν πολύ χώρο μέσα στο αεροπλάνο!
Φαίνεται ότι οι αεροπορικές εταιρείες φτηνών πτήσεων δεν έχουν επηρεασθεί από την οικονομική κρίση αλλά έχουν τόση ζήτηση για θέσεις ώστε να ακριβαίνουν το προϊόν τους. Τώρα γιατί έβαλαν στο στόχο τους χοντρούς πελάτες τους πρέπει είναι ψιλά γράμματα "marketing" για εμάς τους απλούς ανθρώπους. Ίσως ο επόμενος στόχος τους να είναι οι έγκυοι και οι ανάπηροι που ταξιδεύουν με το τροχοκάθισμά τους;
Φαίνεται ότι οι αεροπορικές εταιρείες φτηνών πτήσεων δεν έχουν επηρεασθεί από την οικονομική κρίση αλλά έχουν τόση ζήτηση για θέσεις ώστε να ακριβαίνουν το προϊόν τους. Τώρα γιατί έβαλαν στο στόχο τους χοντρούς πελάτες τους πρέπει είναι ψιλά γράμματα "marketing" για εμάς τους απλούς ανθρώπους. Ίσως ο επόμενος στόχος τους να είναι οι έγκυοι και οι ανάπηροι που ταξιδεύουν με το τροχοκάθισμά τους;
Αλλη μια γνώμη μου μας συμφέρει...
Απο την Blogger deadend mind :
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις όμως, όταν κάποιος τρώει πολύ, αυτό δεν συνεπάγεται ότι το πλεόνασμα της τροφής που καταναλώνει το στερεί από το διπλανό του.Ναι, κάνει κακό στην υγεία του, πιθανότατα στην εμφάνισή του, στην ελευθερία του, στην τσέπη του, στην αυτοεκτίμησή του ίσως, στην κοινωνικότητά του, αλλά είναι δικαίωμά του, το οποίο δεν βλάπτει κανέναν πέρα από τον ίδιο.Υπάρχει μια περιφρόνηση κατά των χοντρών (θεωρώντας ότι οι λαίμαργοι είναι κατ’ επέκταση και χοντροί, πλην ελαχίστων αξιοζήλευτων εξαιρέσεων), υποβόσκει μια αντίληψη ότι πρόκειται για επιφανειακούς εγωιστές που βάζουν την αγάπη τους για το φαγητό πάνω από τις ανάγκες των άλλων. Αυτό δεν ισχύει.Από πλευράς ηθικής, χίλιες φορές καλύτερα να είσαι λαίμαργος και με μεγάλη καρδιά παρά εγκρατής και μικρόψυχος.
http://deadend-mind.blogspot.com/2007/01/blog-post_11.html
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις όμως, όταν κάποιος τρώει πολύ, αυτό δεν συνεπάγεται ότι το πλεόνασμα της τροφής που καταναλώνει το στερεί από το διπλανό του.Ναι, κάνει κακό στην υγεία του, πιθανότατα στην εμφάνισή του, στην ελευθερία του, στην τσέπη του, στην αυτοεκτίμησή του ίσως, στην κοινωνικότητά του, αλλά είναι δικαίωμά του, το οποίο δεν βλάπτει κανέναν πέρα από τον ίδιο.Υπάρχει μια περιφρόνηση κατά των χοντρών (θεωρώντας ότι οι λαίμαργοι είναι κατ’ επέκταση και χοντροί, πλην ελαχίστων αξιοζήλευτων εξαιρέσεων), υποβόσκει μια αντίληψη ότι πρόκειται για επιφανειακούς εγωιστές που βάζουν την αγάπη τους για το φαγητό πάνω από τις ανάγκες των άλλων. Αυτό δεν ισχύει.Από πλευράς ηθικής, χίλιες φορές καλύτερα να είσαι λαίμαργος και με μεγάλη καρδιά παρά εγκρατής και μικρόψυχος.
http://deadend-mind.blogspot.com/2007/01/blog-post_11.html
Τελικά οι χοντροί είναι in η όχι ;
Απο τον φίλο Jaco:
Παίρνοντας αφορμή από άλλο post, πιστεύω ήρθε η ώρα να γκρεμοτσακίσουμε το μύθο που λέει ότι οι χοντροί δεν είναι in. Εντάξει μπορεί να μην χωράμε να είμαστε in to the ασανσέρ να πούμε, αλλά μπορούμε να είμαστε in σε όλα τα άλλα. Όπως παράθεσα και σε άλλο post τα προτερήματα του να είσαι χοντρός είναι πολλά σε όλους τους τομείς. Για παράδειγμα, ενώ είναι δύσκολο να τρέχεις στο περιφερειακό με 150, εμείς έχουμε περιφέρεια 150. Όταν χτυπάμε π.χ. στο πόδι ο πόνος αργεί περισσότερο να φτάσει στον εγκέφαλο γιατί πρέπει να κάνει τον κύκλο. Σε περίπτωση λοιμού θα ζήσουμε περισσότερο από εσάς τους αδύνατους, γιατί έχουμε στοκ να κάψουμε. Κρατάμε πάντα απόσταση από τον μπροστινό μας. Κόβουμε τον αέρα όταν ανοίγουμε την πόρτα το χειμώνα και δεν φεύγει η ζέστη. Είμαστε πάντα μόνοι μας στο ασανσέρ (ποιος άλλος το ρισκάρει?). Συγκεντρώνουμε το ενδιαφέρων των γύρο μας. Όταν παίζουμε μακριά γαϊδούρα σκοτώνονται ποιοι θα είναι στην ομάδα μας. Στο ταξί δεν χωράει άλλος για διπλή κούρσα, που μου σπάει τα νεύρα. Δεν χρειάζεται να δίνουμε ένα σωρό λεφτά να χαμηλώσουμε τα αυτοκίνητά μας, απλά καθόμαστε μέσα. Ενώ οι άλλοι βασανίζονται για να αποκτήσουν κοιλιακούς, εμείς έχουμε ήδη προκοιλιακούς. Πιάνουμε όλο τον χώρο στο διπλό κρεβάτι.Όσο από γυναίκες άλλο τίποτα Στην Γερμανία οι γυναίκες λένε Wenn ein Mann nicht einen grossen Bauch hat, dann er ein koerperbehindert ist. Που σημαίνει ότι αν ο άντρας δεν έχει μεγάλη κοιλιά, τότε είναι ανάπηρος. Ναι, φίλοι μου αυτή η αλήθεια, κάτι ξέρουν και αυτές Στο κάτω-κάτω στις γυναίκες, λόγο του μητρικού ενστίκτου, τους αρέσει αισθητικά η μεγάλη κοιλιά. Είναι επίσης καλό μαξιλαράκι να ξεκουράζουν το κορμί τους. Η κοιλιά βοηθάει σε στάσεις που είναι απίθανο να τις κάνεις αν είσαι αδύνατος (λεπτομέρειες private). Νιώθουν χαρούμενες, γιατί ξέρουν ότι είναι πιο αδύνατες. Δεν σκάνε για το τι θα μαγειρέψουν, τα τρώμε όλα. Όταν χορεύουμε δεν τους πατάμε τα πόδια, άλλωστε λόγο της κοιλιάς δεν φτάνουμε ως εκεί. Όταν είμαστε στην discoth?que και είναι πήχτρα ακουμπάνε το ποτό τους πάνω στην κοιλιά μας και ανάμεσα στο στήθος. Όταν είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και βλέπουμε τηλεόραση κρύβουμε με την κοιλιά τους υπότιτλους και μαθαίνουν αγγλικά. Σε περίπτωση σεισμού κρύβονται από κάτω μας. Όταν μας αγκαλιάζουν, η αγκαλιά τους είναι πάντα γεμάτη. Και τελικά το πιο σημαντικό είναι πως όταν έρθει η ώρα του χωρισμού χάνουν από την ζωή τους όχι έναν, αλλά δυο ανθρώπους μαζί και τους κοστίζει περισσότερο.Σε τελική γιατί να κάνει κάποιος δίαιτα να χάσει βάρος? Οι δίαιτες είναι σαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, όλοι τον διαβάζουν κανείς δεν τον ακολουθεί.Ακόμα στην ιστορία μερικά από τα πιο σημαντικά πρόσωπα ήταν χοντροί, όπως ο Γκορμπατσόφ, ο Αϊνστάιν, ο θείος μου ο Μπάμπης και άλλοι πολλοί.
Παίρνοντας αφορμή από άλλο post, πιστεύω ήρθε η ώρα να γκρεμοτσακίσουμε το μύθο που λέει ότι οι χοντροί δεν είναι in. Εντάξει μπορεί να μην χωράμε να είμαστε in to the ασανσέρ να πούμε, αλλά μπορούμε να είμαστε in σε όλα τα άλλα. Όπως παράθεσα και σε άλλο post τα προτερήματα του να είσαι χοντρός είναι πολλά σε όλους τους τομείς. Για παράδειγμα, ενώ είναι δύσκολο να τρέχεις στο περιφερειακό με 150, εμείς έχουμε περιφέρεια 150. Όταν χτυπάμε π.χ. στο πόδι ο πόνος αργεί περισσότερο να φτάσει στον εγκέφαλο γιατί πρέπει να κάνει τον κύκλο. Σε περίπτωση λοιμού θα ζήσουμε περισσότερο από εσάς τους αδύνατους, γιατί έχουμε στοκ να κάψουμε. Κρατάμε πάντα απόσταση από τον μπροστινό μας. Κόβουμε τον αέρα όταν ανοίγουμε την πόρτα το χειμώνα και δεν φεύγει η ζέστη. Είμαστε πάντα μόνοι μας στο ασανσέρ (ποιος άλλος το ρισκάρει?). Συγκεντρώνουμε το ενδιαφέρων των γύρο μας. Όταν παίζουμε μακριά γαϊδούρα σκοτώνονται ποιοι θα είναι στην ομάδα μας. Στο ταξί δεν χωράει άλλος για διπλή κούρσα, που μου σπάει τα νεύρα. Δεν χρειάζεται να δίνουμε ένα σωρό λεφτά να χαμηλώσουμε τα αυτοκίνητά μας, απλά καθόμαστε μέσα. Ενώ οι άλλοι βασανίζονται για να αποκτήσουν κοιλιακούς, εμείς έχουμε ήδη προκοιλιακούς. Πιάνουμε όλο τον χώρο στο διπλό κρεβάτι.Όσο από γυναίκες άλλο τίποτα Στην Γερμανία οι γυναίκες λένε Wenn ein Mann nicht einen grossen Bauch hat, dann er ein koerperbehindert ist. Που σημαίνει ότι αν ο άντρας δεν έχει μεγάλη κοιλιά, τότε είναι ανάπηρος. Ναι, φίλοι μου αυτή η αλήθεια, κάτι ξέρουν και αυτές Στο κάτω-κάτω στις γυναίκες, λόγο του μητρικού ενστίκτου, τους αρέσει αισθητικά η μεγάλη κοιλιά. Είναι επίσης καλό μαξιλαράκι να ξεκουράζουν το κορμί τους. Η κοιλιά βοηθάει σε στάσεις που είναι απίθανο να τις κάνεις αν είσαι αδύνατος (λεπτομέρειες private). Νιώθουν χαρούμενες, γιατί ξέρουν ότι είναι πιο αδύνατες. Δεν σκάνε για το τι θα μαγειρέψουν, τα τρώμε όλα. Όταν χορεύουμε δεν τους πατάμε τα πόδια, άλλωστε λόγο της κοιλιάς δεν φτάνουμε ως εκεί. Όταν είμαστε στην discoth?que και είναι πήχτρα ακουμπάνε το ποτό τους πάνω στην κοιλιά μας και ανάμεσα στο στήθος. Όταν είμαστε ξαπλωμένοι στο κρεβάτι και βλέπουμε τηλεόραση κρύβουμε με την κοιλιά τους υπότιτλους και μαθαίνουν αγγλικά. Σε περίπτωση σεισμού κρύβονται από κάτω μας. Όταν μας αγκαλιάζουν, η αγκαλιά τους είναι πάντα γεμάτη. Και τελικά το πιο σημαντικό είναι πως όταν έρθει η ώρα του χωρισμού χάνουν από την ζωή τους όχι έναν, αλλά δυο ανθρώπους μαζί και τους κοστίζει περισσότερο.Σε τελική γιατί να κάνει κάποιος δίαιτα να χάσει βάρος? Οι δίαιτες είναι σαν τον κώδικα οδικής κυκλοφορίας, όλοι τον διαβάζουν κανείς δεν τον ακολουθεί.Ακόμα στην ιστορία μερικά από τα πιο σημαντικά πρόσωπα ήταν χοντροί, όπως ο Γκορμπατσόφ, ο Αϊνστάιν, ο θείος μου ο Μπάμπης και άλλοι πολλοί.
Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2007
Ερώτηση χριστιανού
Μπορει ενας χριστιανος να ειναι χοντρος? δεν υποτιθεται οτι ενας χριστιανος πρεπει να κανει νηστιες και να εχει ελεξει το παθος του φαγητου? και ιδιως αν ειναι καλογερος? οι μητροπολιτες που εινα ικαλογεροι πως επιτρεπεται να ειναι χοντροι? εχετε δει ποτε βυζαντινη εικονα με χοντρους αγιους?
=============================
Εδώ θα ήθελα τις γνώμες σας... Όσο αφελής και αν φαίνεται η ερώτηση έγινε σε forum περι θρησκείας απο έναν σαλονικιό στρουμπουλό συνανθρωπό μας!
=============================
Εδώ θα ήθελα τις γνώμες σας... Όσο αφελής και αν φαίνεται η ερώτηση έγινε σε forum περι θρησκείας απο έναν σαλονικιό στρουμπουλό συνανθρωπό μας!
Tο ειδικό βάρος των ανθρώπων
«Γεια σου, είμαι χοντρή» μου γράφει μια φίλη. Μετά συνεχίζει, χαρούμενη, να μου περιγράφει μια ευχάριστη ζωή με το φίλο της, τις φίλες της, τα καφεδάκια της, τα κρασάκια της, τις βόλτες της και την απορία της γιατί οι άνθρωποι κοιτάνε με μισό μάτι τους χοντρούς και απορούν που μπορούν κι αυτοί να έχουν έναν άνθρωπο να τους ποθεί, μια καλή δουλειά και μια απόλυτα φυσιολογική ζωή. Μέχρι εδώ η φίλη μου τα γράφει τέλεια, με πολύ όμορφο γραφικό χαρακτήρα. Στη συνέχεια όμως μου τα χαλάει. Έχασε, λέει, τη δουλειά της γιατί η εταιρεία όπου δούλευε έκλεισε. Κακό αυτό. Και ήταν, μου γράφει, καλή στη δουλειά της. Καλό αυτό. Και μετά ξαναγυρίζει στο θέμα «πάχος». Γιατί, μου λέει, γράφετε μόνο για φοιτήτριες, για εργαζόμενες και για μέλλουσες νύφες και δε γράφετε και για... χοντρές; Γιατί το περιοδικό δεν έχει μια σελίδα για το πώς να ντύνεται, πώς να βάφεται, ακόμη και συνεντεύξεις «χοντρών γυναικών»;
http://www.cosmopolitan.gr/edito/nov03.htm
http://www.cosmopolitan.gr/edito/nov03.htm
Δεν είμαι χοντρός... Κοντός είμαι ...
Τι σου έρχεται στο μυαλό όταν ακούς ότι μια γυναίκα ζυγίζει 145 κιλάΠως την φαντάζεσαι ??Σίγουρα ΟΧΙ όπως την κύρια στις είναι η ψηλότερη γυναίκα στον κόσμο με ύψος 230 και ζει στην Ολλανδία...
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ δεν είμαστε χοντροί αλλά κοντοί για τα κιλά μας......
Χαμένο όνειρο...
Από παιδί μου άρεσε το υποβρύχιο ψάρεμα, κολύμπι και γενικότερα οτιδήποτε υποβρύχιο και θάλασσα. Μια μέρα κάπου στο λύκειο αν θυμάμαι καλά αποφάσισα να πάρω δειλά τηλέφωνο μια σχολή αυτόνομης κατάδυσης να ρωτήσω. Όταν τους είπα ότι ήμουν τότε 110 κιλά ήταν σαν να τους λέω ότι είμαι από άλλο πλανήτη. Θυμάμαι ακόμα χαρακτηριστικά τα λόγια του: «… και άντε και αντέχεις τα υποβρύχια μαθήματα, που θα βρούμε στολή να σε χώσουμε;;;…»
Δεν μπήκα ποτέ στον κόπο να ρωτήσω και κάπου αλλού, ή να ρωτήσω αν υπάρχουν στολές σε μεγάλα μεγέθη όπως το δικό μου.
Το όνειρό παρέμεινε όνειρο και μιας και τώρα είμαι 130 κιλά δεν πιστεύω ότι θα το πραγματοποιήσω ποτέ!
Δεν μπήκα ποτέ στον κόπο να ρωτήσω και κάπου αλλού, ή να ρωτήσω αν υπάρχουν στολές σε μεγάλα μεγέθη όπως το δικό μου.
Το όνειρό παρέμεινε όνειρο και μιας και τώρα είμαι 130 κιλά δεν πιστεύω ότι θα το πραγματοποιήσω ποτέ!
Σχόλιο...
Με τόσες και τόσες στατιστικές ότι τελικά με αυτό τον τρόπο κανενός μαθητή η κατάσταση δεν βελτιώνεται μαθησιακά, όταν αν και παιδαγωγικά-επιστημονικά, αυτές οι πρακτικές συνιστούν επιεικώς έγκλημα, τα παιδιά "πρέπει" να πηγαίνουν φροντιστήριο, όπως οι χοντροί να πηγαίνουν γυμναστήριο.
Αυτο το τελευταίο δεν το έπιασα καλα... Ας μου το εξηγήσει κάποιος...
Αυτο το τελευταίο δεν το έπιασα καλα... Ας μου το εξηγήσει κάποιος...
1998 - Χρονιά αποδοχής του πάχους !!!
Το 1998 ανακηρύχθηκε «Χρονιά αποδοχής του πάχους» από τους αμερικανούς «Ακτιβιστές για τα δικαιώματα των χοντρών»· δηλαδή χρονιά όπου θα ειπωθούν όλες οι αλήθειες και οι μύθοι για τα (υπερβάλλοντα) κιλά και θα καταργηθούν οι άδικες διακρίσεις που βασίζονται στο βάρος. Ωστόσο παρ' ότι πολλοί ονειρεύονται το κοινωνικό πράσινο φως για να ζυγίζουν όσο θέλουν, μια «Χρονιά αποδοχής κρατικών λειτουργών που έχουν σχέσεις με transexuals» ή μια «Χρονιά αποδοχής πολιτικών που απατούν κατά συρροή τη γυναίκα τους» θα είχε μάλλον περισσότερες πιθανότητες επιτυχίας.
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12477&m=C06&aa=1
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12477&m=C06&aa=1
Ερώτηση τσιλιμπίθρα... - Απάντηση γεματούλη...
Ερώτηση:
Θελω να παχύνω, το ξέρω οτι θα με κράξουν αρκετοί ρε παιδιά άλλα είμαι 23 και αρκετά αδυνατος ειμαι και ψηλός και δε μου αρέσω καθόλου , διακρίνω ενα μικρό κόμπλεξ άλλα το αποδέχομαι υπάρχει καμιά δίαιτα για να παχύνω πάντα είχα αυτήν την απορία με νιώθει κανένας άλλος αδύνατος ρε παιδιά είμαι 1,83 και 60 κιλά τα φώτα σας...
Απάντηση:
να βρεις κοπελα που να μαγειρευει καλα... και να σε πλακωσει στα παχυντικα... χωρια που μου περισευουν μερικα κιλακια... να στα στειλω με μαιλ ????
Θελω να παχύνω, το ξέρω οτι θα με κράξουν αρκετοί ρε παιδιά άλλα είμαι 23 και αρκετά αδυνατος ειμαι και ψηλός και δε μου αρέσω καθόλου , διακρίνω ενα μικρό κόμπλεξ άλλα το αποδέχομαι υπάρχει καμιά δίαιτα για να παχύνω πάντα είχα αυτήν την απορία με νιώθει κανένας άλλος αδύνατος ρε παιδιά είμαι 1,83 και 60 κιλά τα φώτα σας...
Απάντηση:
να βρεις κοπελα που να μαγειρευει καλα... και να σε πλακωσει στα παχυντικα... χωρια που μου περισευουν μερικα κιλακια... να στα στειλω με μαιλ ????
Μπράβο στην Psilikatzoy !!!
http://xpsilikatzoy.wordpress.com/2006/03/28/0128032006/#comment-53753
συμφωνλω απόλυτα μαζί της, μακάρι να σκεφτόντουσαν όλοι έτσι!!!
συμφωνλω απόλυτα μαζί της, μακάρι να σκεφτόντουσαν όλοι έτσι!!!
Νένα Γερωγιάδου - Ψυχολόγος
ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑ, ένα πρόβλημα ιδιαίτερα πολύπλοκο τόσο ως προς την αντιμετώπισή του όσο και ως προς τα παράπλευρα προβλήματα που δημιουργεί. Πάνω από 300 εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χαρακτηρίζονται παχύσαρκοι, ενώ υπολογίζεται ότι τέσσερις στους δέκα υπερβαίνουν σήμερα το φυσιολογικό επιθυμητό βάρος κατά 15 κιλά (μέσος όρος).
Σίγουρα έχετε δοκιμάσει περισσότερες από μία μεθόδους για να αδυνατίσετε αλλά χωρίς σπουδαία ή και καμιά φορά αντίθετα αποτελέσματα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ηθοποιού Σπεράντζα Βρανά που έγραψε το βιβλίο "Πώς πάχυνα κάνοντας δίαιτες".
Θα ακούσετε και θα διαβάσετε πάρα πολλά σχετικά με τις δίαιτες, ένα όμως είναι σίγουρο: Καμία δίαιτα δεν μπορεί να επιτύχει τον σκοπό της εάν δεν συνοδεύεται από την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη. Είναι γεγονός ότι η κούραση, το άγχος και η κακή διάθεση μας οδηγούν στο τραπέζι πιο συχνά από ό,τι η πείνα!
----------------------------------
http://psixi.gr/
Σίγουρα έχετε δοκιμάσει περισσότερες από μία μεθόδους για να αδυνατίσετε αλλά χωρίς σπουδαία ή και καμιά φορά αντίθετα αποτελέσματα. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της ηθοποιού Σπεράντζα Βρανά που έγραψε το βιβλίο "Πώς πάχυνα κάνοντας δίαιτες".
Θα ακούσετε και θα διαβάσετε πάρα πολλά σχετικά με τις δίαιτες, ένα όμως είναι σίγουρο: Καμία δίαιτα δεν μπορεί να επιτύχει τον σκοπό της εάν δεν συνοδεύεται από την κατάλληλη ψυχολογική υποστήριξη. Είναι γεγονός ότι η κούραση, το άγχος και η κακή διάθεση μας οδηγούν στο τραπέζι πιο συχνά από ό,τι η πείνα!
----------------------------------
http://psixi.gr/
Τρελή στρουμπουλο - ατάκα !!!
Πέρασα στην άλλη όχθη «των παχύσαρκων» και μοιάζουν όλα ξένα. Τι φταίει τελικά; Εγώ που πάχυνα ή οι άλλοι που έμειναν αδύνατοι και δεν καταλαβαίνουν; Πάντως είτε 70 κιλά είτε 100 αγαπώ τον εαυτό μου γιατί είμαι αυτή που είμαι. Αυθεντική και γλυκιά πράγματα που δεν θα αλλάξουν ποτέ όσα κιλά κι αν είμαι...
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2007
Το γιαουρτλού
Προχτές σε ένα σουβλατζίδικο, είμαι με μια παρέα. Εγώ παίρνω γιαουρτλού , ο άλλος 3 τυλιχτά με γύρο και ο τρίτος 15 καλαμάκια χοιρινά! Όταν ήρθε να μαζέψει, (εγώ βέβαια το είχα γλύψει το πιάτο), απευθύνεται σε εμένα και μου λέει «… σας άρεσε βλέπω το πιάτο σας…», ρωτώ και εγώ με την σειρά μου… τι σας κάνει να το λέτε αυτό; Και μου απαντά «… ε το καθαρίσατε το πιάτο σας …» Το μόνο που του είπα… «Σκέψου να πεις τώρα και κάτι καλό για τον φίλο μου από εδώ που έφαγε τα 15 καλαμάκια, τις πατάτες και το ένα κεμπάπ το δικό μου…!!!» Αλλά ευτυχώς για αυτόν είναι μόνο 70 κιλά οπότε γιατί να του πει κανείς κάτι;
Το πουκάμισο...
Αυτό που με καίει τόσα χρόνια είναι όταν κάποτε πριν καιρό, πρέπει μόλις να είχα τελειώσει το λύκειο. Ήμουν βόλτα στις βιτρίνες με την κοπελιά μου. Είδα ένα πουκάμισο που μου άρεσε σε μια βιτρίνα, το είπα στην Ελένη και εκείνη με παρότρυνε να μπούμε μέσα να ρωτήσουμε. Έχοντας μια σχετικά άσχημη εμπειρία δεν ήθελα αλλά η Ελένη επέμενε… Έτσι και έγινε, μπήκα… Η Ελένη καταλαβαίνοντας το πρόβλημα, ρώτησε την πωλήτρια αν υπάρχει αυτό το πουκάμισο για έναν φίλο της στα κυβικά μου γύρο στα 110 κιλά τότε και στο ύψος μου 1.90.
Ακόμα θυμάμαι αυτή την έκφραση… Γούρλωσε τα μάτια με κοίταξε και είπε «Σιγά μην είχαμε τέτοιο νούμερο, αποκλείετε να βρείτε τόσο τεράστιο…»
Σιγά μωρη, δεν είμαι τάνκερ, άνθρωπος είμαι. Αν και δεν το έδειξα μπροστά στην Ελένη, με έριξε πολύ αυτό το γεγονός και δεν θα ντραπώ να σας πω πως γύρισα σπίτι και έβαλα τα κλάματα. Τα έβαλα με τον εαυτόν μου που με άφησα να γίνω «τέρας»
Αυτό που με λυπεί είναι ότι κανένας δεν ρώτησε πως έφτασες ώ εδώ…
Αυτό μου με χαροποιεί είναι ότι το «κωλομάγαζο» έκλεισε !!!
Ακόμα θυμάμαι αυτή την έκφραση… Γούρλωσε τα μάτια με κοίταξε και είπε «Σιγά μην είχαμε τέτοιο νούμερο, αποκλείετε να βρείτε τόσο τεράστιο…»
Σιγά μωρη, δεν είμαι τάνκερ, άνθρωπος είμαι. Αν και δεν το έδειξα μπροστά στην Ελένη, με έριξε πολύ αυτό το γεγονός και δεν θα ντραπώ να σας πω πως γύρισα σπίτι και έβαλα τα κλάματα. Τα έβαλα με τον εαυτόν μου που με άφησα να γίνω «τέρας»
Αυτό που με λυπεί είναι ότι κανένας δεν ρώτησε πως έφτασες ώ εδώ…
Αυτό μου με χαροποιεί είναι ότι το «κωλομάγαζο» έκλεισε !!!
Δευτέρα 3 Δεκεμβρίου 2007
Μια mini παρουσίαση !!!
Και κάπου εδώ νομίζω ότι θα πρέπει να αυτό συστηθώ…
Κάποιοι φίλοι με φωνάζουν με το υποκοριστικό Πρέσβης… είμαι 29 ετών, δημόσιος υπάλληλος. Και κατά αυτή την κοινωνία έχω κάνει ένα έγκλημα… Είμαι παχύσαρκός! Είμαι 130 κιλά, στρουμπουλό θα με χαρακτήριζα εγώ, μου είναι ακουστικά ποιο ωραίος όρος. Γι’ αυτό το τρομερό έγκλημα λοιπόν που έχω κάνει δέχομαι καθημερινά ένα ρατσισμό που μετά από τόσα χρόνια (παχουλός είμαι από το γυμνάσιο περίπου…) δεν του δίνω και πολύ σημασία αλλά μέσα μου, υ ψυχή μου καίγετε σε κάθε πικρόχολο σχόλιο. Νομίζω ότι όλοι οι στρουμπουλούλιδες σαν εμένα το έχουν βιώσει και νιώθουν αυτό που περιγράφω….
Κάποιοι φίλοι με φωνάζουν με το υποκοριστικό Πρέσβης… είμαι 29 ετών, δημόσιος υπάλληλος. Και κατά αυτή την κοινωνία έχω κάνει ένα έγκλημα… Είμαι παχύσαρκός! Είμαι 130 κιλά, στρουμπουλό θα με χαρακτήριζα εγώ, μου είναι ακουστικά ποιο ωραίος όρος. Γι’ αυτό το τρομερό έγκλημα λοιπόν που έχω κάνει δέχομαι καθημερινά ένα ρατσισμό που μετά από τόσα χρόνια (παχουλός είμαι από το γυμνάσιο περίπου…) δεν του δίνω και πολύ σημασία αλλά μέσα μου, υ ψυχή μου καίγετε σε κάθε πικρόχολο σχόλιο. Νομίζω ότι όλοι οι στρουμπουλούλιδες σαν εμένα το έχουν βιώσει και νιώθουν αυτό που περιγράφω….
Στον δρόμο...
Τις καθημερινές λόγο εργασίας συνήθως, είμαι όλη την μέρα στον δρόμο. Βλέπω συναδέλφους και γενικότερα τους γύρο μου, την περισσότερη ώρα κάτι να μασουλάνε, είτε μια τυροπιτίτσα, είτε κάποιο tost, το καλοκαίρι δε, το ένα παγωτό πίσω από το άλλο. Ξέρετε τι μου κάνει εντύπωση; Κανένας δεν θα τους πει … «Μα που το βάζεις τόσο φαγητό; Όλη μέρα μασάς δεν βαρέθηκες;» Αν δουν εμένα να τρώω, σημειωτέων ότι θα είναι ένα σαντουιτσάκι φτιαγμένο από το σπίτι με τα σχετικά light πράγματα μέσα θα σπέφσουν όλοι να μου πουν κατάμουτρα… «Μα καλά πάλι τρώς; Γι’ αυτό έχεις γίνει έτσι…»
Ε όχι δεν το αντέχω άλλο….
Ε όχι δεν το αντέχω άλλο….
Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2007
Η αρχή ...
Ο λόγος που θα αρχίσω να γράφω αυτό το blog είναι ακόμα ακαθόριστος ακόμα. Το μεγαλύτερο μέρος μάλλον οφείλετε στον ρατσισμό που δέχομαι καθημερινά από τους συνανθρώπους μου… Μεγάλη μου επιθυμία θα ήταν να γνωρίσω και άλλους με το ίδιο πρόβλημα, να ανταλλάξουμε απόψεις και γιατί όχι να γίνουμε και φίλοι…
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)