Μπορεί τα Χριστούγεννα να πέρασαν αλλα μόλις σήμερα διάβασα το κειμενάκι και μου άρεσε. Ανήκει στον Νίκο Ζαχαριάδη και είναι το editorial απο το περιοδικό Bigfish.
Τι είναι Χριστούγεννα;
Οι ρυθμικές ανταύγεις απο τα φωτάκια που αναβοσβήνουν στο διπλανό δωμάτιο. Οι αναταλλαγές συνταγών για την γαλοπούλα. Τα ζεστά ρούχα που μυρίζουν «καινούριο». Τα CDs με συλλογές εορταστικών easy listening τραγουδιών. Η συσσώρευση των ονομαστικών γιορτών τον Δεκέμβριο, οι οποίες λειτουργουν σαν προθέρμανση. Τα χρυσά γράμματα στα λογότυπα των περιοδικών. Η μπάλα που σπάει πάντα (μα πάντα) όταν στολίζεις το δέντρο. Το εορταστικό ωράριο. Η στιγμή που αφού έχεις κλείσει και τις τελευταίες εκκρεμότητες στη δουλειά, γυρίζεις στο σπίτι έχοντας μπροστά σου μια εβδομάδα διακοπών και βάζει; Ενα ποτό που το πίνεις μόνος σου ενώ σκέφτεσαι τον χρόνο που πέρασε. Οι γυναίκες που κυκλοφορούν ντυμένες υπέροχα και το ξέρουν, πράγμα που τις κάνει άκομα πιο υπέροχες. Οι τηλεοπτικοι απολογισμοί της χρονιας που φεύγει. Η βόλτα στο Κολωνάκι. Τα μαγαζιά που πουλάνε χριστουγιεννιάτικα στολίδια και τα βλέπεις ξαφνικά ένα πρωί που οδηγείς. Αυτή η ειδική μυρωδιά του μελομακάρονου. Η τεμπελιά τα απογεύματα λίγο αφού σκοτεινιάσει. Τα sms απο φίλους που σε καλούν αποργραμμάτιστα για ένα καφέ. Τα κρουστά στις περιφερόμενες ορχήστρες που λένε τα κάλαντα απο μαγαζι σε μαγαζι. Η χρυσόσκονη που μένει στα χέρια απο τις κορδέλες και τα δώρα. O Frank Sinatra στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου. Οι προβλέψεις για τα ζωδια τη νέα χρονιά. Τα μικρά, ασήμαντης αξίας δωράκια που δείχουν ότι κάποιος σε σκέφτηκε. Τα εταιρικά δώρα πουκαταχωνιάζονται στα συρτάρια. Τα εκατοντάδες νέα βιβλία. Τα χαμόγελα στις αναχωρήσεις του αεροδρομίου. Η ταινεία «Love Actually». Τα καλάθια με τα ποτά στις προθήκες των μαγαζιών. Οι συσκευασίες με τον Αγιο Βασίλη στα κουτάκια των αναψυκτικών. Οι φωτεινές αψίδες που βάζουν οι δήμοι πάνω απο τους δρόμους με τη φράση «Χρόνια Πολλά». Οι προσκλήσεις για την 31η Δεκεμβρίου. Τα πρωινά στα ξενοδοχεία πρίνα πάς για ύπνο την 1η Ιανουαρίου. Η φράση «μου έτυχε το φλουρί». Οι τετράγωνες συσκευασίες της πουτίγκας. Αυτό το λευκό υλικό που βάφει τις βιτρίνες σαν να είναι χιονισμένες. Τα θολά τζάμια απο την ζέστη. Οι λεκέδες απο κόκκινο κρασι στο χαλί. Οι λάμψεις στις φωτογραφίες των περιοδικών που κάνουν αφιέρωμα στα δώρα. Το χαμόγελο του γιού μου !!! ( Εγώ δεν έχω, του Ζαχαριάδη τον γιό !!! χιχι)
Τι είναι Χριστούγεννα;
Οι ρυθμικές ανταύγεις απο τα φωτάκια που αναβοσβήνουν στο διπλανό δωμάτιο. Οι αναταλλαγές συνταγών για την γαλοπούλα. Τα ζεστά ρούχα που μυρίζουν «καινούριο». Τα CDs με συλλογές εορταστικών easy listening τραγουδιών. Η συσσώρευση των ονομαστικών γιορτών τον Δεκέμβριο, οι οποίες λειτουργουν σαν προθέρμανση. Τα χρυσά γράμματα στα λογότυπα των περιοδικών. Η μπάλα που σπάει πάντα (μα πάντα) όταν στολίζεις το δέντρο. Το εορταστικό ωράριο. Η στιγμή που αφού έχεις κλείσει και τις τελευταίες εκκρεμότητες στη δουλειά, γυρίζεις στο σπίτι έχοντας μπροστά σου μια εβδομάδα διακοπών και βάζει; Ενα ποτό που το πίνεις μόνος σου ενώ σκέφτεσαι τον χρόνο που πέρασε. Οι γυναίκες που κυκλοφορούν ντυμένες υπέροχα και το ξέρουν, πράγμα που τις κάνει άκομα πιο υπέροχες. Οι τηλεοπτικοι απολογισμοί της χρονιας που φεύγει. Η βόλτα στο Κολωνάκι. Τα μαγαζιά που πουλάνε χριστουγιεννιάτικα στολίδια και τα βλέπεις ξαφνικά ένα πρωί που οδηγείς. Αυτή η ειδική μυρωδιά του μελομακάρονου. Η τεμπελιά τα απογεύματα λίγο αφού σκοτεινιάσει. Τα sms απο φίλους που σε καλούν αποργραμμάτιστα για ένα καφέ. Τα κρουστά στις περιφερόμενες ορχήστρες που λένε τα κάλαντα απο μαγαζι σε μαγαζι. Η χρυσόσκονη που μένει στα χέρια απο τις κορδέλες και τα δώρα. O Frank Sinatra στο ραδιόφωνο του αυτοκινήτου. Οι προβλέψεις για τα ζωδια τη νέα χρονιά. Τα μικρά, ασήμαντης αξίας δωράκια που δείχουν ότι κάποιος σε σκέφτηκε. Τα εταιρικά δώρα πουκαταχωνιάζονται στα συρτάρια. Τα εκατοντάδες νέα βιβλία. Τα χαμόγελα στις αναχωρήσεις του αεροδρομίου. Η ταινεία «Love Actually». Τα καλάθια με τα ποτά στις προθήκες των μαγαζιών. Οι συσκευασίες με τον Αγιο Βασίλη στα κουτάκια των αναψυκτικών. Οι φωτεινές αψίδες που βάζουν οι δήμοι πάνω απο τους δρόμους με τη φράση «Χρόνια Πολλά». Οι προσκλήσεις για την 31η Δεκεμβρίου. Τα πρωινά στα ξενοδοχεία πρίνα πάς για ύπνο την 1η Ιανουαρίου. Η φράση «μου έτυχε το φλουρί». Οι τετράγωνες συσκευασίες της πουτίγκας. Αυτό το λευκό υλικό που βάφει τις βιτρίνες σαν να είναι χιονισμένες. Τα θολά τζάμια απο την ζέστη. Οι λεκέδες απο κόκκινο κρασι στο χαλί. Οι λάμψεις στις φωτογραφίες των περιοδικών που κάνουν αφιέρωμα στα δώρα. Το χαμόγελο του γιού μου !!! ( Εγώ δεν έχω, του Ζαχαριάδη τον γιό !!! χιχι)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου